مشــــــــــــــــــاعره

نشايد گفتن آن کس را دلي هست
که ننهد بر چنين صورت دل از دست
اگر مراد تو اي دوست بي مرادي ماست
مراد خويش دگرباره من نخواهم خواست

تمام نا تمام من با تو تمام مي شود
شاعر بي نام و نشان صاحب نام مي شود

دوش از مسجد سوي ميخانه آمد پير ما
چيست ياران طريقت بعد از اين تدبير ما

دردمندی من ســـــوخته زار و نزار *** ظــاهــرا حـــاجت تـقریر و بیان این همه نیست
بر لب بحر فنا منتظریم ای ساقی *** فرصتی دان که زلب تا به دهان این همه نیست

[ حافظ ]

تا مرد سخن نگفته باشد

عیب و هنرش نهفته باشد..........

ديدار تو حل مشکلاتست***صبر از تو خلاف ممکناتست

تو پشت به پشتم ده و- بی دغدغه – بگذار
تا هردو جهان داشته باشد سر جنگم!

مه من هنوز عشقت دل من فکار دارد
تو يکي بپرس از اين غم که به من چه کار دارد
صبا به شوق در ايوان شهريار آمد
که خيز و سر به در از دخمه کن بهار آمد

در وادی عشق و جنون یک لحظه راحت نیستم
یا خون دل را می خورم یا خار پا را می کشم

مايه‌ي حسن ندارم که به بازار من آئي
جان فروش سر راهم که خريدار من آئي