مشــــــــــــــــــاعره

دو نگاهي كه كردمت همه عمر
نرود تا قيامت از يادم

نگه اولين كه دل بردي
نگه اخرين كه جان دادم

(ايتم نشد نگم)

ما شبی دست برآریم و دعایی بکنیم

غم هجران تو را چازه ز جایی بکنیـــم

ميميرم و كس نيست به بالين من امشب

تا قطره اشكي به كنارم بفشاند

در این دنیا که حتی ابر نمی گرید به حال ما

همه از من گریزانند تو هم بگذر از این تنها

اورنگ کو گلچهر کو نقش وفا و مهر کو
حالي من اندر عاشقي داو تمامي مي‌زنم

من در اين جلگه خوشم تو در ان وج كه هستي خوش باش

من به عشق تو خوشم تو به عشق هر انكه خواهي خوش باش

شاه شمشاد قدان خسرو شیرین دهنان

که به مژگان شکند قلب همه صف شکنان

نقشي بر آب مي‌زنم از گريه حاليا
تا کي شود قرين حقيقت مجاز من

نیست در شهر نگاری که دل ما ببرد

بختم ار یار شود رختم از اینجا ببرد

دلم که گوهر اسرار حسن و عشق در اوست
توان به دست تو دادن گرش نکو داري