ایلان ماسک با طرحی تازه جنجال آفرید؛ کاهش تابش خورشیدی با ناوگانی از ماهواره‌های هوش مصنوعی برای مهار گرمایش زمین. هرچند کارشناسان خطرات اقلیمی و فنی زیادی را گوشزد کرده‌اند، این ایده می‌تواند نگاه تازه‌ای به آینده مهندسی اقلیم جهانی بیندازد؛ آینده‌ای که میان واقعیت و خیال علمی در نوسان است.
ایلان ماسک بار دیگر با ایده‌ای عجیب و جاه‌طلبانه خبرساز شد. او در پلتفرم X اعلام کرده که می‌توان با استفاده از ناوگانی از ماهواره‌های خورشیدی مبتنی بر هوش مصنوعی، بخشی از تابش خورشید را به‌صورت هدفمند کاهش داد تا روند گرمایش جهانی متوقف شود.
به گفته ماسک، حتی کاهش اندک در میزان انرژی خورشیدی ورودی به زمین می‌تواند افزایش دمای جهانی را کند یا متوقف کند.
کنترل دمای زمان با کمک ماهواره‌های مبتنی بر هوش مصنوعی
به گزارش igorslab، ماسک در این پست توضیح داده که این شبکه عظیم ماهواره‌های خورشیدی می‌تواند با تنظیم جزئی مقدار تابش به زمین، دمای کلی سیاره را کنترل کند. این ایده در واقع نوعی مهندسی خورشیدی آب‌وهوا (Solar Geoengineering) است؛ حوزه‌ای بسیار بحث‌برانگیز که شامل تلاش‌های فنی برای تغییر تعادل تابشی زمین می‌شود.
در این زمینه روش‌هایی چون پخش ذرات بازتابی در استراتوسفر، روشن‌تر کردن ابرهای اقیانوسی یا حتی استفاده از بازتاب‌دهنده‌های فضایی مدت‌هاست مطرح بوده‌اند. اما با وجود شباهت ظاهری، ایده ماسک با پروژه‌های انرژی خورشیدی فضایی فرق دارد؛ زیرا قصد ندارد انرژی خورشید را به زمین بازگرداند، بلکه می‌خواهد بخشی از آن را مسدود کند.
در همین رابطه بخوانید:
- راهنمای خرید پنل خورشیدی و معرفی بهترین پنل خورشیدی بازار ایران
خود ماسک پیش‌تر چنین طرح‌هایی را «احمقانه‌ترین ایده ممکن» خوانده بود و اکنون چرخش ناگهانی او بسیاری را شگفت‌زده کرده است.
دانشمندان اما با دیده تردید به این ماجرا می‌نگرند. پژوهش‌های متعدد هشدار داده‌اند که تغییر در تعادل تابشی زمین می‌تواند اثرات شدید و غیرقابل پیش‌بینی بر الگوهای بارش، باد و دمای منطقه‌ای بگذارد. ماهواره‌هایی که به طور هدفمند تابش خورشید را مسدود کنند، می‌توانند تعادل اقلیمی سیاره را مختل سازند.
از دید فنی نیز کارشناسان تحقق چنین برنامه‌ای را تقریباً غیرممکن می‌دانند؛ زیرا نیازمند هزاران ماهواره است که باید با هماهنگی بی‌نقص در مدار عمل کنند، سیستمی که حتی برای SpaceX هم چالش‌برانگیز است.
علاوه بر این، پرسش‌هایی درباره مسئولیت سیاسی و اخلاقی آن مطرح است. به عنوان مثال، چه کسی مجاز به کنترل میزان نور خورشید برای کل زمین خواهد بود؟ و اگر کشورهایی از آن سود یا زیان نامتوازن ببرند چه اتفاقی می‌افتد؟
بسیاری از منتقدان هشدار می‌دهند که چنین طرح‌هایی می‌تواند توجه جهانی را از راه‌حل‌های واقعی مانند کاهش انتشار کربن و انرژی‌های تجدیدپذیر منحرف کند. با این حال، ایده ماسک کاملاً هم غیرمنطقی نیست؛ زیرا در شرایطی که دستیابی به اهداف اقلیمی دشوار شده، مهندسی خورشیدی می‌تواند در آینده به عنوان طرح اضطراری مطرح شود.
تا آن زمان ناوگان ماهواره‌ای ماسک بیش از آنکه یک پروژه واقعی باشد، بیشتر به یک بازی ذهنی علمی شباهت دارد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت