سلول های خورشیدی همواره از فتوسنتز الهام گرفته اند و این پدیده طبیعی بهترین راه محققان برای درک جنبه های مختلف فرآیند ساخت انرژی است. گروهی از شیمی دانان مؤسسه UCLA، روشی یافته اند که به سلول خورشیدی اجازه می دهد، شارژ خود را تا چند هفته حفظ کند. در مقایسه با سلول های امروزی که تنها چند ثانیه شارژ نگه می دارند، این می تواند پیشرفت بسیار بزرگی محسوب شود.

بنا به گفته سارا تالبرت، استاد دانشگاه UCLA و یکی از محققان این پروژه، آن ها با مطالعه ساختار گیاهان در مقیاس نانو، دریافته اند که این ساختارها می توانند مولکول های با بار منفی را از مولکول های دارای بار مثبت جداسازی کنند. این جداسازی، کلید تبدیل فرآیند تولید انرژی، به یک فرآیند بسیار کارآمد است.

این تیم دریافته است که به منظور تقلید از سختارهای نانو مقیاس گیاهان و پیاده سازی آن در سلول های خورشیدی پلاستیکی (که به طور بالقوه از سلول های سیلیکونی ارزان تر هستند)، نیازمند استفاده از دو مؤلفه هستند: یک اهدا کننده پلیمری و یک پذیرنده فولرنی در مقیاس نانو. تیم روند کار را به صورت زیر شرح می دهند:

تکنولوژی UCLA عناصر را بیشتر از قبل منظم می کند؛ مانند بسته های کوچکی از اسپاگتی خام همراه کوفته هایی که به طور دقیقی داخلش قرار داده شده اند (تصویر زیر را ببینید). برخی کوفته های فولرنی برای نشستن در داخل بسته های ماکارونی طراحی شده اند، اما بقیه مجبور به ماندن در خارج از بسته ها هستند. فولرن های درون ساختار، الکترون ها را از پلیمرها می گیرند و آن ها را به فولرن خارجی پرتاب می کنند که این روش می تواند به طور مؤثری، الکترون ها را از پلیمرها، به مدت چند هفته دور کند

به طور خلاصه آن دو می توانند ساختاری را تشکیل دهند که می تواند به مدت چند روز تا چند هفته، بارهای مخالف را دور از هم نگه دارد و تا حد زیادی قابلیت سلول خورشیدی برای حفظ شارژ را بهبود بخشد. این اجزاهای پلیمری و فولرنی، می توانند تنها با قرار گرفتن در آب، روی هم سوار شوند. توانایی ذخیره انرژی یک دغدغه بزرگ برای سیستم های انرژی خورشیدی است، چرا که آن ها باید قادر باشند انرژی کافی برای استفاده در شب یا در طول روزهای غیر آفتابی را ذخیره کنند.

فن آوری UCLA هنوز کامل نشده است و خانم تالبرت به همراه تیمش به دنبال راهی برای گنجاندن روش خود، در سلول های خورشیدی واقعی هستند.

منبع: Engadget

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بدون عضویت در سایت

0
نظر شما پس از تایید مدیر منتشر خواهد شد.

نظرات (3)

  • مهمان - فرهاد کنجکاو

    گاهی عده ای می پرسند چرا از صفحات خورشیدی (فوتوسل) در کشورهای پرآفتاب مثل ایران به اندازه ی اروپا استفاده نمیشه.
    دو دلیل مهم داره یکی انرژی منابع فسیلی ارزان و دیگری وجود آفتاب شدید. بدلیل رنگ تیره ی صفحات باتری خورشیدی که ناشی از ترکیبات سیلیکاتی و فلزات مورد استفاده هست دمای اونها در آفتاب بسرعت بالا میره، مثلا در دمای 40 درچه سلسیوس به دمای 80 درجه می رسند و دمای بالا هم باعث کاهش چشمگیر کارایی این صفحات میشه لذا استفاده از اونها مناسب با شرایط آب و هوایی کشورهای ابداع کنندشون یعنی اروپاست و لذا با در نظر گرفتن کارایی میدانی به قیمت بالاشون برای کشورهای پرآفتاب مقرون بصرفه نیست و در مواردی هم که استفاده شده عمدتا کاربرد نمادین داشته تا تولید برق در ابعاد صنعتی.
    روش دیگه ی تولید برق از آفتاب استفاده از لوله های حاوی مایع در وسط آینه های کاو (مقعر) هست که موجب داغ شدن مایع داخل لوله شده و از اون برای جوشاندن آب و تولید بخار برای چرخاندن توربین برق میشه استفاده کرد، که این مورد در کشورهای پرآفتاب رایجتر هست به ویژه که آفتاب بیشتر تاثیر مثبتی بر تولید برق داشته و در ضمن قیمت پایینتری نسبت به فوتوسل داره.

  • برای کشورهایی با آفتاب خیلی گرم، میشه از سلول های خورشیدی پلاستیکی استفاده کرد. پلاستیک های مقاوم حرارتی که تا دمای 250 درجه سلسیوس مقاوم هستند. تازه خیلی ارزون تر از نوع سیلیکونی هم هستند.

  • احسنت. دقیقاً همینه ;)

ورود به شهرسخت‌افزار

ثبت نام در شهر سخت افزار
ورود به شهر سخت افزار

ثبت نام در شهر سخت افزار

نام و نام خانوادگی(*)
لطفا نام خود را وارد کنید

ایمیل(*)
لطفا ایمیل خود را به درستی وارد کنید

رمز عبور(*)
لطفا رمز عبور خود را وارد کنید

شماره موبایل
Invalid Input

جزو کدام دسته از اشخاص هستید؟(*)

لطفا یکی از موارد را انتخاب کنید