Printable View
دل آرا ما نگارا چون تو هستی
همه چیزی که باید هست ما را
شراب عشق روی خرمت کرد
بسان نرگس تو مست ما را
اگر روزی کف پایت ببوسم
بود بر هر دو عالم دست ما را
تمنای لبت شوریده دارد
چو مشکین زلف تو پیوست ما را
چو صیاد خرد لعل تو باشد
سر زلف تو شاید شست ما را
زمانه بند شستت کی گشاید
چو زلفین تو محکم بست ما را
غزلیات سنایی...
این قافله عمر عجب می گذرد
دریاب دمی که با طرب می گذرد
ساقــــی غم فردای حریفان چه خوری
پیش آر پیــــاله را که شب می گذرد
دل در کف بیداد تو جز داد ندارد
ای داد که کس همچو تو بیداد ندارد
فریاد رسی نیست در این ملک وگرنه
کس نیست که از دست تو فریاد ندارد
این کشور ویرانه که ایران بودش نام
از ظلم یکی خانه ی آباد ندارد
دلها همه گردیده خراب از غم و اندوه
جز بوم در این بوم دل شاد ندارد
هرجا گذری صحبت جمعیت و حزب است
حزبی که در این مملکت افراد ندارد
دل در قفس سینه تن مرغ اسیریست
کز بند غمت خاطر آزاد ندارد
عشق است که صد پاره نماید جگر کوه
اینگونه هنر تیشه فرهاد ندارد
"اشعار فرخی یزدی"
سلام یک شعر و پند
امروز که جز شور جوانی بسرم نیست
عکسم تو نگه دار که فردا اثرم نیست
امروز کسی محرم اسرار کسی نیست
ما تجربه کردیم کسی یار کسی نیست
سلام
تشبيه دهانت نتوان كرد به غنچه
هرگز نبود غنچه بدين تنگ دهاني
شعراي زيبايي ميگيد
یا رب این شهر چه شهریست که صد یوسف دلنقل قول:
به کلافی بفروشیم و خریداری نیست
سلام منم بازی مشاعره رو خیلی دوست دارم
یوسف کنعان من مصر ملاحت توراست
مصر ملاحت توراست یوسف کنعان من
اااااااااا ببخشید اشتباه شد تا آخر نخونده بودم باید با د می گفتم
درد ما را نیست درمان الغیاث
هجر ما را نیست پایان الغیاث
ثوابت باشد ای دارای خرمن
اگر رحمی کنی بر خوشه چینی
حـــافــــظـــ