مشــــــــــــــــــاعره

حافظ وظیفه تو دعا کردن است و بس. . . . . در بند آن مباش که نشنید یا شنید
برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید !برای عضویت اینجا کلیک کنید ]

دردا كه نگشت هر كسي همدم ما *** آگاه نشد به دل ز بيش و كم ما
آني كه نشاندمش سخنها در گوش *** ديدم كه ز دور خنده زد بر غم ما

اي بلبل خوش آوا، آوا ده
اي ساقي ، آن قدح باما ده
جامه پر صورت دهر، اي جوان
چرک شدوشد به کف گازران

نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد *** مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم

:1. (35):

مرا در عشق او کاري فتادست***که هر مويي به تيماري فتادست
ندانم تا چه کارم اوفتادست***که جاني بي قرارم اوفتادست

تا بود در عشق آن دلبر گرفتاري مرا
کي بود ممکن که باشد خويشتن‌داري مرا
سود کي دارد به طراري نمودن زاهدي
چون ز من بربود آن دلبر به طراري مرا

اشك من رنگ شفق يافت ز بي مهري يار *** طالع بي شفقت بين كه در اين كار چه كرد

برقي از منزل ليلي بدرخشيد سحر *** وه كه با خرمن مجنون دلفكار چه كرد

:1. (35):

در آن صحن بهشتی جای کردند
ملک را بارگه بر پای کردند
کنیزان و غلامان گرد خرگاه
ثریاوار گرد خرمن ماه

هان ای دل عبرت بین، از دیده نظر کن هان
ایوان مدائن را، آیینه‌ی عبرت دان

یک ره ز ره دجله، منزل به مدائن کن
وز دیده دوم دجله، بر خاک مدائن ران

نصيحت گوش کن جانا که از جان دوست‌تر دارند *** جوانان سعادتمند پند پير دانا را

:1. (35):