دانشمندان چینی به روش مقرون به صرفه‌ای برای انجام فرآیند همجوشی هسته‌ای دست یافتند

تیمی از دانشمندان در چین اذعان دارند به روش مقرون به صرفه‌ای برای دستیابی به همجوشی هسته‌ای دست پیدا کرده‌اند که می‌تواند با روش‌های بسیار گران‌تر نیز رقابت کند. در ادامه به این فناوری کلیدی در دنیای دانش هسته‌ای می‌پردازیم.

به گزارش نشریه South China Morning Post، محققان مؤسسه آکادمی علوم فیزیک چین، تابستان گذشته آزمایش‌های خود را در زمینه انرژی همجوشی در تأسیسات لیزری Shenguang II آغاز کردند.

با این حال، دولت چین تنها 156 میلیون دلار در طول 6 سال به این تیم برای انجام آزمایشات خود اختصاص داده است؛ مبلغ که در مقایسه با راکتورهای همجوشی مانند راکتور تجربی حرارتی بین المللی (ITER) در فرانسه، که بودجه تخمینی 45 تا 65 میلیارد دلاری دارد بسیار ناچیز است.

محققان این پروژه همچنین قصد داشتند تحقیقات انجام شده در مرکز احتراق ملی (NIF) در تابستان را بهبود بخشند که منجر به تولید انرژی همجوشی بیش از پیش در آزمایشگاه شد. آن آزمایش شامل هدف گیری 100 لیزر بسیار قدرتمند به سمت یک هدف بود که در نهایت آینه‌های استفاده شده برای ایجاد لیزر را تغییر شکل داده و دقت آن را کاهش داد.

بنابراین، همراه با دستیابی به همجوشی هسته‌ای، تیم چینی همچنین نیاز داشت که آن را با بودجه و لیزرهای کم‌قدرت انجام دهد. در نهایت، آن‌ها به فرآیندی روی آوردند که ابتدا در سال 1997 توسط ژانگ جی، فیزیکدان مشهور چینی ایجاد شد.

این روش شامل پرتوهای لیزر ضعیف‌تری بود که به سمت دو مخروط طلای ریز که پلاسمای هیدروژن را به یکدیگر ساطع می‌کردند، نشانه می‌رفت. هنگامی که این آزمایش دقیقاً با پارامترهای مناسب اتفاق می‌افتد، یک واکنش همجوشی می‌تواند رخ دهد.

Zhang Jie، محقق ارشد این آزمایش، در مصاحبه خود به روزنامه SCMP اذعان داشت در حالی که مخروط‌های طلا پس از همجوشی تبخیر می‌شوند، هزینه نهایی این آزمایش در عملکرد آینده یک نیروگاه بسیار ناچیز خواهد بود. به گفته او یک دانه کوچک طلا می‌تواند هزاران عدد از این مخروط‌ها را بسازد.

اگرچه این تیم در آزمایشات خود با مشکلاتی روبرو شد، ژانگ می‌گوید که آن‌ها توانستند پیشرفت قابل توجهی داشته باشند. او امیدوار است که این تیم بتواند تحقیقات خود را با ابزارها و امکانات پیچیده‌تر در آینده افزایش دهد تا به گفته خود «بازی را به سطح جدیدی ارتقا دهد».

این موضوع یکی دیگر از نوآوری‌های هیجان انگیز در رقابت برای دستیابی به قدرت همجوشی هسته‌ای است که می‌تواند انرژی پاک بی حد و حصری را فراهم کند و به ارائه روشی قابل اعتماد به دور از سوخت‌های فسیلی نیز کمک رساند.