با وجود ابزارهای پیام رسان بسیار سریع این روزها و پست الکترونیک دیگر استفاده از نامه ها به عنوان راه ارتباط سریع با افراد چندان عاقلانه نیست. اما شاید برای شما جالب باشد که بدانید اولین بار چطور و به چه وسیله ای، کشورها تصمیم به حذف نامه ها کردند. در ادامه با ما همراه باشید تا با تکنولوژی منسوج شده ولی بسیار جالب V-Mail آشنا شویم.
بعد از گذشت زمان کوتاهی از آغاز جنگ جهانی دوم در سال 1942 میلادی، ایالات متحده که از بازیگران اصلی جنگ بود به این نتیجه رسید که با توجه به حجم وسیع سربازانی که در جنگ حضور دارند، ارتباط این افراد با خانواده هایشان توسط نامه های کاغذی که مرسوم ترین روش ارتباطی آن زمان بود می‌تواند هزینه و دشواری های بسیاری را برای این کشور ایجاد کند.
نامه یک برگه فیزیکی است و برای انتقال آن نیاز است تا خود بسته توسط دولت و ارتش از خانواده ها و یا سربازان تحویل گرفته میشد و سپس به وسیله کشتی و یا هواپیما به مخاطب در آن سوی اقیانوس برسد. از طرفی کشور در حال جنگ بود و همین حجم وسیع نامه ها می‌توانست برای ارتش مشکل زا شود؛ چرا که فضایی که در کشتی و هواپیماها به سبب انتقال نامه ها اشغال میشد می‌توانست برای انتقال سربازان، تجهیزات نظامی و کلیه اقلام و ملزومات جنگی مورد استفاده قرار بگیرد.
اما از آنجا که همیشه نیازها عامل بروز خلاقیت می‌شوند، برای این مشکل نیز راهکار بسیار جالبی ارائه شد. راهکاری که اولین بار توسط سرویس ارسال اطلاعات تلگرافی بریتانیایی British Airgraph Service با نام Victory Mail و یا به اختصار V-Mail عرضه شد می‌توانست همه مشکلات فوق را به راحتی حل کند. در واقع «پیام پیروزی» خلاقیتی بود که برای اولین بار به صورت جدی و کاربردی تغییر روش ها در حوزه ارسال پیام به دور دست ها را عملی می‌کرد.
در همین راستا مدل امریکایی این تکنولوژی در 15 ژون 1942 توسط شرکت Eastman Kodak یا همان Kodak ابداع شد و به سرعت به اولین روش ارتباطی بین سربازان امریکایی و خانواده هایشان تبدیل شد.
ساختار V-Mail بسیار ساده و البته خلاقانه بود. در آن زمان عکاسی پیشرفت خوبی کرده بود و می‌توانستیم عکس های سیاه و سفید واضحی از سوژه ها بگیریم. در این حالت نامه از سوی ارسال کننده بر روی تکه ای از کاغذ استاندارد اداری با قطع مشخص نوشته میشد و سپس از نامه با یک دوربین عکس گرفته میشد و خروجی این دوربین که میکروفیلم های عکاسی (نگاتیو) بودند برای انتقال اطلاعات آماده می‌شدند. در مقصد نیز عکس این عمل انجام میشد و نامه ای که حالا بر روی میکروفیلم قرار داشت بر روی یک کاغذ و در همان اندازه اولیه چاپ میشد و به همین راحتی مشکل فضای اشغال شده توسط نامه ها مرتفع می‌گردید.
البته طبیعی است که این راهکار نیز مزایا و معایب خاص خود را داشت. برای مثال اگر فیلم ها به دست نیروهای دشمن می‌افتاد، میشد به راحتی از اطلاعات احتمالی که در داخل نامه ها وجود دارد سوء استفاده کرد و البته نامه ای که نگاشته میشد حداقل برای دو بار و توسط دو مأمور در ارتش خوانده میشد تا اگر نیاز به سانسور و یا حذف بخش هایی باشد، دستکاری شده و سپس به فرآیند عکاسی و تبدیل به میکروفیلم برود.
جدای از بحث های امنیتی این راهکار توانست تا حد بسیار قابل توجهی حجم فیزیکی نامه ها را کاهش دهد؛ به طوری که با ساختار طراحی شده امکان جای دادن 1600 نامه بر روی یک رول میکروفیلم به اندازه تنها یک پاکت سیگار ممکن شده بود و وزن بسته های ارسال شونده تا 100 برابر کم شد. در این حالت 37 بسته نامه کاغذی هم که پیش از این ارسال می‌شدند به یک بسته V-Mail تبدیل شدند.
در ادامه مطلب می‌توانید عکس هایی از فرآیند ایجاد V-Mail، ارسال و دریافت آن که در ارتش ایالات متحده بین سال های 1942 تا 1945 مورد استفاده قرار می‌گرفته را مشاهده کنید.
عکس ها از LIBRARY OF CONGRESS
پیک نامه بر در حال تحویل دادن نامه های فیزیکی به دفتر تبدیل نامه ها به V-Mail در پنتاگون
نامه های ارسال شده به مرکز V-Mail پس از ثبت و دسته بندی برای عکاسی و تبدیل به میکروفیلم آماده می‌شوند
نامه های ثبت شده در داخل محفظه ویژه عکاسی برای اسکن شدن قرار می‌گیرند
نامه های عکاسی شده برای بررسی محتوا و امور ضد جاسوسی در یک ذره بین ویژه مورد بررسی قرار می‌گیرند
نامه های V-Mail که به مقصد رسیده اند توسط این دستگاه بر روی کاغذ رول شده پرینت می‌شوند
یک نمونه دیگر از دستگاه پرینت نامه های V-Mail که با سرعت و دقت بیشتری عملیات پرینت نامه ها را انجام می‌دهد
نامه ها پس از پرینت شدن روی رول های کاغذی توسط اپراتور ها در بخش های مشخص بریده می‌شوند
نامه های آماده شده دسته بندی شده و برای ارسال به گیرنده آماده می‌شوند
یک نمونه نامه V-Mail
پوستر تبلیغاتی برای V-Mail
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت