GitHub، یکی از بزرگترین انجمن‌های برنامه‌نویسی، در تاریخ 2 فوریه (13 بهمن سال قبل) از تمام اطلاعات عمومی وبسایت خود یک بک‌آپ گرفت. سپس این اطلاعات را روی فیلم‌های مخصوص آرشیو انتقال داده و به شمالگان (ناحیه‌ای پیرامون قطب شمال) برای ذخیره‌سازی تا صد سال آینده ارسال کردند. آن‌ها امیدوارند تاریخ‌دانان آینده روزی برای درک بهتر آغاز عصر پردازش و محاسبات حال حاضر، از این اطلاعات متن باز استفاده کنند.
در این بکاپ هر پروژه ذخیره شده‌ای که حداقل 250 ستاره دریافت کرده، داده‌های یک سال اخیر که حداقل 1 ستاره دارند و اطلاعات بدون ستاره‌ای که 80 روز از آپلودشان می‌گذشت، ذخیره شد. پس اگر شما نیز از افرادی هستید که روی این وبسایت برنامه‌نویسی کرده‌اید، احتمالاً نام و داده‌های شما نیز در شمالگان ذخیره شده است. البته با انتخاب گزینه‌ی Arctic Code Vault Contributor در قسمت پروفایل تان می‌توانید پروژه‌های ذخیره‌شده از شما در شمالگان را مشاهده کنید.
GitHub با کمک شرکت ذخیره‌سازی اطلاعات Piql، داده‌های گفته شده را در کشور نروژ بر روی فیلم‌های حساس به نور (Photosensitive) ذخیره کرده و سپس به مجمع‌الجزایر Svalbard که در 965 کیلومتری شمال اروپا قرار دارد، انتقال دادند. این اطلاعات در تاریخ 8 ژوئیه (18 تیر) درون یک اتاقک خلأ در زیر صدها متر از سنگ یخ‌زده قرار گرفت و در حال حاضر در امن‌ترین مکان به سر می‌برد.
در صورتی که این اطلاعات به دست فضایی‌ها یا بیگانگان کشف شود، علاوه بر این اطلاعات، GitHub چند اثر انسان‌دوستانه و یک نامه‌ی معرفی هم به این اتاقک اضافه کرد. در این نامه نوشته شده:
این آرشیو توسط پروژه‌ی آرشیوسازی GitHub که هدف آن ذخیره‌ی نرم‌افزارهای متن باز برای نسل آینده بوده، ایجاد شده است. شما ممکن است 1000 سال پس از نوشتن این نامه آن را بخوانید، اما ما امیدواریم محتویات آن و مفهوم ذاتی متن باز برای شما مفید واقع شود.
GitHub استراتژی‌های دیگری نیز برای ذخیره‌ی اطلاعات در نظر گرفته است؛ مثلاً با Internet Archive وارد شراکت شده تا با استفاده از Wayback Machine از اطلاعات خود بکاپ بگیرد. همچنین کمپانی Software Heritage Foundation نیز در حال ذخیره‌سازی و دسته‌بندی پروژه‌های فردی از سایت GitHub بوده و تا کنون حدود 100 میلیون پروژه ذخیره کرده است.
علاوه بر این‌ها، GitHub حدود 6 هزار از محبوب‌ترین پروژه‌های خود را روی کریستال‌های شیشه‌ای کوارتز توسط پروژه‌ی Silica ذخیره کرده است. اطلاعات ذخیره شده روی کوارتز برای چندهزار سال قابل استفاده بوده و در مقابل شرایط سخت محیطی و پرتو‌های رادیواکتیو بسیار مقاوم است.
کارهای ابلهانه زیادی در دنیا انجام میشه که این یکیشه....اگر کد های ژنتیک جانداران در حال انقراض بود جای تشکر داشت اما مثل این میمونه که مسواک را برای ۵۰۰۰ سال دیگه ذخیره کنیم به امید روزی که یکی استفاده کنه...در حالی که شاید در ۵۰۰۰ سال دیگه نیازی به غذا خوردن و دندان هم نداسته باشیم
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت