ایده دیوانه‌وار ارتش آمریکا؛ اتصال مغز سربازان به رایانه مرکزی در میدان جنگ!

حتماً شما نیز تا به امروز تصاویر فیلم‌های جنگی علمی و تخیلی را دیده‌اید که در آنها سربازان داخل میدان جنگ می‌توانند با دستیار ویژه‌ای صحبت کرده و یا به اطلاعات گسترده‌ای دست پیدا کنند که از یک منبع خارجی و به صورت لحظه‌ای در اختیارشان قرار می‌گیرد. ایده دیوانه‌وار ارتش آمریکا پیاده‌سازی طرحی مشابه برای 30 سال آینده سربازان با همین ویژگی‌هاست.

سربازانی که در میدان جنگ قرار دارند به صورت ویژه در موقعیت استراتژیک و تنش‌زایی قرار می‌گیرند که نیاز به بررسی انبوهی از اطلاعات از میدان جنگ، وضعیت جسمی، مهمات، پیش‌برد عملیات و بسیاری موارد دیگر دارد.

به تازگی ارتش آمریکا طرحی را در مرحله تحقیق و توسعه قرار داده که در نظر دارد مغز سربازان در میدان جنگ را به یک کامپیوتر مرکزی متصل کند تا بتوان به نحوی مدیریت‌شده‌تر، باعث افزایش توانایی‌های فکری سربازان شد.

به صورت فنی می‌توان پتانسیل بسیار بالایی را برای این طرح متصور شد ولی اینکه بدانیم کاربردهای آن در نهایت به چه صورتی خواهد بود رازی است که به نظر فعلاً زمان زیادی برای پی بردن به ویژگی‌های نهایی آن نیاز است.

بنا بر گزارش Army Times سربازان جدید که از آنها باید با عنوان سربازان سایبورگ (به معنای سربازانی که ویژگی‌های فیزیولوژیک رده بالاتری از انسان‌های معمولی دارند) یاد کنیم قرار است در سال 2050 وارد فاز عملیاتی شوند. این فناوری نظامی می‌تواند قدمی بزرگ در افزودن فناوری‌های افزوده به کاربری‌های عمومی و خاص باشد که مسلماً تحولی بزرگ در نبردهای زمینی و میادین جنگ ایجاد خواهد کرد.

البته جدای ویژگی‌های مثبت فنی برای نیروهای نظامی، این فناوری می‌تواند خطرات زیادی را نیز با خود به دنبال داشته باشد که از جمله آنها قابلیت فرمان‌پذیری و کم اثر شدن احساسات انسانی که می‌تواند گهگاه باعث حفظ جان افراد بی‌گناه و غیر نظامی در میدان نبرد گردد، شود.

علاوه بر این اتصال مغز و ذهن سربازان به یک رایانه یا مرکز تصمیم‌گیری می‌تواند با گسترش ساخت ابزارها، توانایی کنترل از راه دور ابزارها، خودروها و وسایل نقلیه و همچنین دسترسی به اطلاعات و موقعیت سایر سربازان را ممکن سازد که مسلماً موقعیت این سربازان را نسبت به نیروهای دشمن در وضعیت بهتری قرار خواهد داد.

به هر حال امیدواریم در آینده تعداد جنگ‌ها روز به روز کمتر و کمتر شود تا هیچ‌گاه نیازی به توسعه تا این حد امکانات نظامی نباشد. فناوری به نوبه خود باعث پیشرفته‌تر شدن و افزودن امکانات به هر حوزه‌ای می‌شود ولی در مواردی که با جان انسان‌ها سر و کار داریم بهتر است که فناوری به سمتی حرکت کند که به جای ایراد خسارت بیشتر، همواره امنیت بیشتر ایجاد گردد.