معاملات ارزهای دیجیتال می‌تواند یک سرمایه‌گذاری پرسود و در عین حال پرخطر باشد. به این ترتیب، یادگیری نحوه مدیریت ریسک و محافظت از سود بالقوه اهمیت بسیار زیادی دارد. یکی از راه‌های موثر برای انجام این کار استفاده از دستورات استاپ لاس یا حد ضرر است. در استاپ لاس، از سفارش‌های مشخص برای فروش خودکار رمز ارزها در هنگام کاهش قیمت آن‌ها به سطح معین استفاده می‌شود. بنابراین ضرر و زیان فرد به حداقل خواهد رسید. در این مقاله، انواع مدل‌های تعیین استاپ لاس و عوامل موثر بر آن‌ها را بررسی می‌کنیم.
انواع مدل‌های تعیین حد ضرر
برای درک نحوه محاسبه حد ضرر یا استاپ لاس باید دو جنبه را روشن کنید. اولا ضرری که می‌توانید متحمل شوید چقدر است؟ ثانیا بهترین سطوح فنی برای تنظیم استاپ لاس چیست؟ تنها با پاسخ به این دو سوال می‌توانید به نحوه محاسبه استاپ لاس بپردازید. اجازه دهید به سه مدل مهم برای محاسبه ضررهای توقف نگاه کنیم.
1. مدل درصدی
اولین رویکرد برای محاسبه حد ضرر، مدل درصدی نامیده می‌شود که محبوبیت زیادی در بین معامله‌گران روزانه دارد. در اینجا ضرر قابل تحمل بر اساس درصد تعیین می‌شود.
فرض کنید ارز فلاکس (FLUX) را با قیمت 2300 تومان خریداری کرده و حد ضرر را 0.8 درصد تعیین نمایید. در این‌صورت استاپ لاس شما 18 تومان کمتر یعنی 2282 تومان تعیین می‌شود. این حداکثر مقداری است که در صورت کاهش قیمت ارز دیجیتال فلاکس از دست می‌دهید. با این حال، در هنگام تعیین استاپ لاس باید کارمزدها را هم در نظر بگیرید.
2. مدل سطوح پشتیبانی و مقاومت
رویکرد دوم برای محاسبه حد ضرر، مدل سطوح پشتیبانی و مقاومت نامیده می‌شود. این مدل کمی پیچیده‌تر اما علمی‌تر از مدل درصدی است، چرا که به توانایی خواندن نمودارها نیاز دارد. بسیاری از معامله‌گران باتجربه روزانه از این روش استفاده می‌کنند. در این روش، در پوزیشن‌های خرید، استاپ لاس زیر سطح پشتیبانی و برای پوزیشن‌های فروش، استاپ لاس بالاتر از سطح مقاومت قرار می‌گیرد.
3. مدل میانگین متحرک
میانگین متحرک شاید بهترین مدل برای تنظیم حد ضرر باشد. این روش چگونه کار می‌کند؟ ابتدا باید میانگین متحرک بلندمدت را به‌عنوان نقطه راهنمایی خودتان شناسایی کنید. در این مدل می‌توان از میانگین متحرک ساده (SMA) یا میانگین متحرک نمایی (EMA) بهره برد.
هنگامی که میانگین متحرک مشخص شد، استاپ لاس خود را کمی پایین‌تر از میانگین متحرک برای موقعیت‌های خرید و کمی بالاتر از میانگین متحرک برای موقعیت‌های فروش قرار دهید.
عوامل موثر بر تعیین حد ضرر
تعیین حد ضرر را باید یکی از مهم‌ترین تصمیمات معامله‌گران روزانه دانست. صرف‌نظر از مدل مورد استفاده شما، ایده تعیین استاپ لاس کاملا ضروری است. این کار مانند بیمه، از سرمایه شما محافظت می‌کند. حتی بهترین معامله‌گران دنیا هم همه معاملات خود را بدون استاپ لاس انجام نمی‌دهند. تعیین استاپ لاس با رعایت نکات زیر می‌تواند به حداقل رساندن ضرر کمک کند.
1. شناسایی سطح ریسک
اولین گام در تعیین یک دستور حد ضرر، شناسایی سطح ریسک است. به معنای میزان ریسکی که یک معامله‌گر حاضر است در مورد یک دارایی خاص تحمل کند. دستور توقف ضرر باید منعکس‌کننده حداکثر مبلغی باشد که فرد مایل به از دست دادن است. برای مثال، اگر سرمایه‌گذار با ضرر 5 درصدی راحت باشد، دستور توقف ضرر باید روی کاهش قیمت 5 درصد تعیین شود. این کار به محافظت از معامله‌گران در برابر ضررهای بزرگ‌تر کمک می‌کند.
2. تجزیه و تحلیل روند بازار
گام دوم تجزیه و تحلیل روند بازار است که در تعیین دستور حد ضرر لازم خواهد بود. اگر بازار روند صعودی داشته باشد، باید دستور توقف ضرر را در سطح پایین‌تری قرار دهید تا زیان احتمالی به حداقل برسد. برعکس، اگر بازار در یک روند نزولی قرار دارد، باید دستور توقف ضرر را در سطح بالاتری قرار دهید تا فروش پیش از موعد رخ ندهد.
3. نوسانات ارز دیجیتال
معامله‌گران باید نوسانات ارز دیجیتال مورد معامله را هم در نظر بگیرند تا تمایل یک ارز به نوسان قیمت مشخص شود. یک ارز با نوسانات شدید ممکن است به دستور استاپ لاس بالاتری نیاز داشته باشد. اما برای یک ارز با نوسان پایین، یک دستور توقف ضرر کمتر کافی خواهد بود.
4. افق زمانی معامله
افق زمانی یکی دیگر از عوامل مهمی است که هنگام تعیین یک دستور حد ضرر باید در نظر گرفت. مدت زمانی که معامله‌گر برای نگهداری ارز دیجیتال برنامه‌ریزی می‌کند، می‌تواند بر سطح دستور استاپ لاس تاثیر بگذارد. به‌عنوان مثال، اگر فرد قصد دارد ارز دیجیتال را برای مدت طولانی نگه دارد، باید دستور توقف ضرر را در سطح پایین‌تری قرار دهد تا با هرگونه نوسان قیمت کوتاه‌مدت سازگار باشد.
5. نمایه ریسک معامله‌گر
نمایه ریسک معامله‌گر هم باید در هنگام تعیین استاپ لاس در نظر گرفته شود. یک معامله‌گر با نمایه ریسک محافظه‌کارانه باید دستور توقف ضرر بالاتری را برای کاهش زیان‌های احتمالی تعیین کند. اما معامله‌گر با نمایه ریسک تهاجمی می‌تواند دستور استاپ لاس کمتری را برای به حداکثر رساندن سود بالقوه تعیین کند.
6. اهداف معامله
افراد هنگام تنظیم دستورات حد ضرر باید اهداف سرمایه‌گذاری خود را هم در نظر بگیرند. اگر هدف دستیابی به رشد بلندمدت است، باید برای جلوگیری از فروش زودهنگام، یک دستور استاپ لاس کمتر را تعیین نمود. با این حال، اگر هدف سود کوتاه‌مدت باشد، یک دستور توقف ضرر بالاتر برای به حداقل رساندن ضرر مناسب خواهد بود.
7. تحلیل بنیادی
درنهایت، سرمایه‌گذاران باید تحلیل بنیادی ارزهای دیجیتال را هم در نظر بگیرند. این کار شامل تجزیه و تحلیل صورت‌های مالی ارز، موقعیت رقابتی آن و روندهای کلی صنعت کریپتو است. هنگام سرمایه‌گذاری براساس عوامل بنیادی، باید حد ضرر را کمتر و به‌صورت دنباله‌دار (Trailing) تنظیم کنید تا امکان بهره‌مندی از نوسانات طولانی‌مدت قیمت فراهم شود.
جمع‌بندی
دستور حد ضرر ابزار مفیدی برای مدیریت ریسک و به حداکثر رساندن سود در معاملات ارزهای دیجیتال است. تعیین استاپ لاس مناسب مستلزم بررسی دقیق عوامل متعددی ازجمله تحمل ریسک، روند بازار، نوسانات، افق زمانی، مشخصات ریسک، اهداف سرمایه‌گذاری و تحلیل تکنیکال و بنیادی است. معامله‌گران با بررسی دقیق این عوامل می‌توانند دستورات استاپ لاس موثرتری را تنظیم کرده و بازده سرمایه‌گذاری خود را افزایش دهند.
سلب مسئولیت: مطالب منتشرشده در دسته رپورتاژ آگهی توسط شرکت‌های ثالث تهیه شده و جنبه تبلیغاتی یا بیانیه خبری دارند. این مطالب صرفاً بازنشر شده و شهرسخت‌افزار مسئولیتی در قبال صحت محتوای آن ندارد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت