یک شرکت چینی قصد دارد در سواحل شانگهای اولین مرکز داده تجاری زیر آب را بسازد. این سرورها با استفاده از آب دریا خنک می‌شوند، مصرف انرژی خنک‌کننده تا ۹۰ درصد کاهش می‌یابد و ۹۵ درصد انرژی مورد نیاز از منابع تجدیدپذیر تأمین خواهد شد. پروژه شانگهای نه‌تنها عملکرد بالایی دارد، بلکه از نظر زیست محیطی نیز یک شاهکار به تمام معنا خواهد بود.
یک شرکت پیشرفته حوزه ساخت و توسعه دیتاسنترها در چین قصد دارد یکی از پیشرفته‌ترین مراکز داده زیرآبی جهان را بسازد. این شرکت که نام آن Highlander است طرح خود که از نوع سرورپاد است را در نزدیکی شانگهای پیاده کرده و آن را به طور کامل در زیر آب قرار خواهد داد. در این طرح از سرمای طبیعی اقیانوس برای خنک‌سازی سرورها استفاده می‌شود تا مصرف برق برای سیستم‌های خنک‌کننده را تا ۹۰ درصد کاهش دهد.
بر اساس گزارش South China Morning Post، برنامه‌ریزی شده که این سرورها در ماه جاری میادی در آب غوطه‌ور و به صورت تجاری فعال شوند. البته مشتریان اولیه این طرح شامل نهادهای دولتی و نیمه‌دولتی مانند China Telecom خواهند بود و فعلاً برنامه خارج از چین برای آن تعریف نشده است.
منتظر دیتاسنترهای زیر آب بیشتر باشید
جدای از شرکت هایلندر، کمپانی بزرگ مایکروسافت نیز در سال ۲۰۲۴ پروژه آزمایشی مشابهی در سواحل اسکاتلند انجام داده است. البته مایکروسافت اعلام کرده که پروژه اسکاتلند بیشتر یک مونه آزمایشگاهی برای کسب تجربیات واقعی است و کاربرد تجاری نخواهد داشت.
شرکت‌های دیگر چینی نیز از سال ۲۰۲۳ پروژه‌ای مشابه در هاینان شروع کرده‌اند که هنوز فعال است. پروژه شانگهای دومین دیتاسنتر زیرآبی سرزمین اژدهاست، اما اولین موردی خواهد بود که مشتریان واقعی خواهد داشت.
بزرگ‌ترین مزیت این نوع دیتاسنتر، کاهش قابل توجه هزینه‌های انرژی برای خنک‌سازی است. یانگ یه، معاون Highlander، در مصاحبه با Morning Post می‌گوید:
عملیات زیرآبی مزایای طبیعی زیادی دارد. پیش‌بینی می‌کنیم مصرف انرژی برای خنک‌سازی تقریباً ۹۰ درصد کاهش یابد. ۹۵ درصد انرژی مصرفی دیتاسنتر از منابع تجدیدپذیر تأمین می‌شود و به این ترتیب ردپای کربنی به شکل چشمگیری کاهش خواهد یافت.
مشکلات دیتاسنترهای زیر آب
با این حال، اجرای چنین پروژه‌ای با چالش‌های فنی زیادی همراه بود. مهندس ژو جون، مسئول پروژه در شانگهای، در مصاحبه اخیر خود با رسانه دولتی چین اظهار کرده که ساخت دیتاسنتر زیرآبی سخت‌تر از چیزی بود که تیم آنها انتظار داشته است.
یکی از اصلی‌ترین مشکلات چنین سازه‌های حساس زیرآبی خوردگی تجهیزات الکترونیکی در تماس با آب شور است. Highlander برای محافظت از سرورها از کپسول فولادی پوشیده‌شده با پولک‌های شیشه‌ای استفاده کرده و بخشی از مرکز بالای سطح دریا قرار دارد تا تیم‌های فنی بتوانند عملیات نگهداری و تعمیرات را انجام دهند.
از حیث سیستم خنک‌کننده نیز، سرورهای این مرکز از خنک‌کننده‌های پسیو استفاده می‌کنند که با هدایت حرارت به آب دریا، نیاز به مصرف برق اضافی کاهش می‌یابد و کارایی انرژی (PUE) افزایش پیدا می‌کند.
آیا دیتاسنتر زیر آب برای محیط زیست مضر است؟
هرچند قرار دادن دیتاسنتر زیر آب مصرف برق را کاهش می‌دهد، برخی کارشناسان نگرانی‌هایی درباره گرمایش آب دریا و اثرات آن بر محیط زیست دارند. اندرو وانت، متخصص اکولوژی دریایی دانشگاه هال، به SCMP گفت:
تحقیقات کافی درباره اثرات گرمای تولیدشده توسط دیتاسنترهای زیرآبی روی اکوسیستم دریایی انجام نشده است و نمی‌دانیم که در نهایت این سازه‌ها چه تاثیری بر گرمایش زمین یا محیط زیست می‌گذارند.
Highlander با استناد به ارزیابی مستقل اعلام کرده که تغییرات دما در محدوده قابل قبول باقی مانده است. با این حال، وقتی مقیاس دیتاسنترها به سطح مگاوات و گیگاوات برسد، آلودگی حرارتی (thermal pollution) می‌تواند به یک مشکل جدی تبدیل شود.
پروژه شانگهای نمونه‌ای عملی از ترکیب فناوری پیشرفته سرورها، مهندسی دریایی و انرژی تجدیدپذیر است که می‌تواند الگویی برای آینده دیتاسنترهای جهان باشد. در صورت موفقیت، این پروژه می‌تواند نشان دهد که مصرف انرژی و ردپای کربن را می‌توان بدون آنکه عملکرد و قابلیت سرویس‌دهی به مشتریان به خطر بیفتد، به شکل قابل توجهی کاهش داد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت