گروهی از دانشمندان به سرپرستی استاد ایرانی تبار، ادعا دارند راهکار جدیدی برای کمک به افراد مبتلا به قرنیه چشم آسیب دیده پیدا کردند: ایمپلنتهای مهندسی زیستی که از پوست خوک ایجاد شدهاند. در ادامه با شهر سخت افزار و بررسی این دستاورد علمی شگرف همراه باشید.
یافتههای یک کارآزمایی بالینی کوچک که در این ماه منتشر شد، نشان داد که ایمپلنتها بینایی افراد را تا دو سال باز میگردانند؛ حتی در افرادی که عملاً نابینا بودند.
اگر این فناوری به روند نویدبخش خود ادامه دهد، ممکن است روزی یک جایگزین قابل تولید انبوه برای قرنیههای اهدایی انسان برای افراد مبتلا به این شرایط فراهم کند.
قرنیه پوشش خارجی شفاف چشم است و علاوه بر محافظت از لایههای درونی چشم، با متمرکز کردن نوری که از آن عبور میکند به ما کمک میکند تا اطراف خود را ببینیم. قرنیهها میتوانند از خراشهای خفیف به راحتی و به اندازه کافی بهبود یابند، اما آسیبهای جدیتر و بیماریهای خاص ممکن است به آسیبدیدگی دائمی قرنیهها منجر شوند.
طبق گفته سازمان جهانی بهداشت، حدود 4 میلیون نفر از مشکلات بینایی ناشی از آسیبدیدگی قرنیه رنج میبرند و این خود یکی از دلایل اصلی نابینایی است.
برای کسانی که قرنیه آنها به شدت آسیب دیده است، تنها درمان واقعاً مؤثر، پیوند قرنیه سالم است. متأسفانه، مانند بسیاری از اندامها، قرنیههای انسان باید خیلی زود پس از اهدای آنها مورد استفاده قرار گیرند و اغلب کمبود آن خصوصاً برای افرادی که در کشورهای فقیر زندگی میکنند دیده میشود.
این کمبود به تلاشهای محققان برای یافتن روشهای دیگری برای جایگزینی یا درمان قرنیه آسیبدیده دامن زده است. یکی از این رویکردها، ایمپلنت ایجاد شده توسط محققان دانشگاه لینکوپینگ (LiU) در سوئد است که همچنین شرکت LinkoCare Life Sciences AB را برای توسعه بیشتر آن تأسیس کردهاند.
این تیم در تحقیقات خود که هفته گذشته در Nature Biotechnology منتشر شد، ایمپلنت خود را به 20 بیمار از هند و ایران که مبتلا به قوز قرنیه پیشرفته بودند (وضعیتی که قرنیه به تدریج نازک میشود) داد.
19 نفر از 20 بیمار بهبود قابل توجهی را در بینایی خود پس از آن تجربه کردند و تمام 14 نفری که در این بین عملاً نابینا بودند، دیگر آن ضعف بینایی را احساس نکردند. همچنین بیمارانی که نیاز به درمان اصلاحی بیشتری داشتند، اکنون قادر به تحمل مجدد لنزهای تماسی بودند و تمام این دستاوردها تا دو سال بعد از اجرا ثابت مانده است؛ در عین حال هیچ عارضه نامطلوبی از این ایمپلنت گزارش نشد.
دکتر مهرداد رفعت، استاد ایرانی تبار دپارتمان مهندسی بیومدیکال LiU و مدیر عامل LinkoCare، در بیانیهای از سوی دانشگاه در رابطه با این دستاورد علمی میگوید:
نتایج نشان میدهد که میتوان ماده زیستی تولید کرد که تمام معیارهای استفاده به عنوان ایمپلنت انسانی را برآورده کند؛ مادهای که میتواند به صورت انبوه تولید شود، تا دو سال ذخیره شده و در نتیجه به افراد بیشتری با مشکلات بینایی دسترسی پیدا کند.
قرنیههای مصنوعی و همچنین روشهای درمانی مشابهی در حال توسعه هستند. اما محققان میگویند ایمپلنت آنها باید مزایای کلیدی نسبت به این گزینهها داشته باشد. بسیاری از این درمانها همچنان به قرنیههای اهدایی برای کاهش خطر رد شدن توسط بدن تکیه میکنند، در حالی که ایمپلنت معرفی شده جدید در عوض از مواد بیوسنتزی نسبتاً ارزان که مشتقشده از پوست خالص خوک هستند استفاده میکند.
سپس از این ماده برای ایجاد یک لایه نازک اما بادوام از کلاژن، همان ماده اولیه قرنیه، استفاده میشود. در مطالعه حاضر، به بیماران تنها هشت هفته داروی پیوند داده شد تا از پذیرش توسط بدن اطمینان حاصل شود؛ برخلاف بیشتر داروهایی که برای یک سال یا بیشتر به بیماران پیوند قرنیه داده میشود. با این حال، هیچ نشانهای از پس زدن بدن در بیماران گزارش نشد.
آنها همچنین یک روش جراحی با درد کمتر را برای قرار دادن ایمپلنت خود ایجاد کردهاند؛ روشی که نیازی به برداشتن قرنیه اصلی نداشته، خطر عوارض را کاهش داده و امکان استفاده گستردهتر را در مکانهایی با منابع کمتر فراهم میکند.
تحقیقات دیگر آنها نشان میدهد که مواد موجود در ایمپلنت باید حداقل برای هشت سال یا بیشتر پایدار بمانند.
دکتر رفعت در مورد در دسترس بودن این دانش اذعان دارد:
ما تلاشهای قابل توجهی انجام دادهایم تا اطمینان حاصل کنیم که اختراع ما به طور گسترده در دسترس و مقرون به صرفه برای همه و نه فقط برای ثروتمندان، خواهد بود. به همین دلیل است که این فناوری میتواند در تمام نقاط جهان استفاده شود.
البته این یافتهها هنوز از نظر دامنه آزمایشی بسیار کوچک هستند. قبل از اینکه هر کشوری به فکر تأیید این درمان بیفتد، نتایج موفقیتآمیزی که در بسیاری از بیماران دیده شده باشد، لازم است.
برای این منظور، محققان در حال برنامهریزی آزمایشهای بالینی در حجم بزرگتری برای ایمپلنت خود هستند و ممکن است کار خود را گسترش دهند تا دریابند آیا این درمان میتواند برای سایر شرایط بیماریهای مرتبط با قرنیه مؤثر باشد یا خیر.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت