برگزاری حضوری بیشتر امتحانات دانشگاه آزاد؛ وقتی جان اولویت نیست!

درحالیکه اعلام شده دانشگاه‌ها و مراکز غیر انتفاعی و غیر دولتی امتحانات پایان ترم 98-99 خود را به صورت غیرحضوری برگزار خواهند کرد و برای دانشگاه‌های دولتی نیز وضعیتی مشابه متصور است، وضعیت دانشجویان دانشگاه‌های آزاد کشور همچنان در هاله‌ای از ابهام قرار داشته و هر روز سخنانی از سوی مسئولین این دانشگاه منتشر می‌شود که بر وجه خاکستری وضعیت این ترم و البته سلامتی دانشجویانی که قرار است امتحانات برای ارزشیابی آنها برگزار شود می‌افزاید.

دیگر هیچ وجهی از زندگی ما نیست که بیماری کرونا آن را تحت تأثیر قرار نداده باشد. از همان اوایل اسفند ماه گذشته که وضعیت بیماری کرونا و گسترش آن در کشور مطرح شد می‌توانستیم حدس بزنیم که اولین جنجال‌ها برای بازگشایی و بازگشت به وضعیت سابق یک گروه باید در حوزه تحصیل و آموزش اتفاق افتد.

در مورد مدارس و دانش‌آموزان وضعیت به چند حالت خواهد بود و قرار بر این است که از پایه اول تا ششم، امتحانی برگزار نشده و ارزشیابی توصیفی از سوی معلمان به عنوان معیار اصلی مد نظر قرار گیرد. در مورد پایه‌های هفتم تا یازدهم نیز امتحانات طبق تصمیم شورای مدرسه و ترجیحاً بعد از تاریخ 6 خرداد ماه به عنوان تکمیل فرآیند آموزش به صورت غیر حضوری انجام می‌شود.

اما در مورد دانشگاه‌ها وضعیت بسیار متفاوت است و به صورت کلی نمی‌‎توان در این مورد خبر و یا نقل قولی واحد را منتشر کرد؛ برخی دانشگاه‌های دولتی برنامه برگزاری حضوری امتحانات خود را اعلام کرده‌اند، ولیکن برخی دانشگاه‌های دیگر روش غیرحضوری را ترجیح می‌دهند.

در این میان تنها دو گروه دانشگاه غیر انتفاعی-غیردولتی و دانشگاه پیام نور هستند که به صراحت اعلام کرده‌اند امتحانات به صورت غیرحضوری برگزاری خواهد شد و در ادامه به بررسی وضعیت دانشگاه آزاد اسلامی می‌پردازیم که بزرگترین مجموعه دانشگاهی کشور است ولی وضعیت امتحانات پایان ترم آن در معادلات چند مجهولی جای می‌گیرد.

در همین خصوص دکتر طهرانچی، رئیس دانشگاه آزاد اسلامی در پستی در حساب اینستاگرام خود تلویحاً اعلام نموده که واحدهای این دانشگاه به فراخور وضعیت شهری که در آن واقع شده‌اند رفتار خواهند کرد:

برای شهرهای قرمز که شرایط برگزاری آزمون حضوری را ندارند، از سامانه آزمون مجازی با استانداردهای دانشگاهی مطرح دنیا استفاده خواهیم کرد، هرچند این آزمون‌ها برخلاف تصور اولیه ساده‌تر از امتحانات حضوری نیست و مشکلات خاص خود را داراست. توجه عزیزان را به این نکته جلب می‌کنم که باوجود همه تلاش‌ها، به دلیل مسائل فنی و وضعیت امکانات دانشجویان در اقصی نقاط کشور، پوشش برخط کامل دانشجویان مهیا نشد که این مسأله در موضوع امتحان قابل پذیرش نیست.

با توجه به این پیام و همچنین رشته توییت‌هایی که سید امیر محجوب، مسئول ارتباطات دانشجویی دانشگاه آزاد اسلامی درخصوص سامانه آزمون مجازی دانشگاه آزاد منتشر کرده می‌توان انتظار داشت که دانشگاه آزاد هر دو روش را با جدیت دنبال می‌کند ولی در مورد درجه اضطرار سلامت و وضعیت شهرها که دکتر طهرانچی به آن اشاره کرده همچنان بحث‌های فراوانی مطرح است.

اینکه چه شهری قرمز است و چه شهری سفید جای سوال و تأمل دارد و اگر مبنا، آمار اعلامی وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا باشد اوضاع پیچیده‌تر می‌شود. می‌توان به ضرس قاطع گفت که احتمال ابتلای افراد در هیچ شهری صفر نیست و چه بسا شهری در وضعیت سفید باشد و دانشجویان در آن سر جلسه امتحان حاضر شوند و در این میان فردی مبتلا یا ناقل، باعث گرفتار شدن بسیاری از افراد دیگر از جمله دانشجویان و حتی عوامل برگزاری جلسات امتحان شود.

در این حالت مسئولین دانشگاه آزاد در وهله اول پاسخگوی این سوال باشند که برای آنها ارزشیابی مهمتر است یا جان دانشجویان که بدون آنها دانشگاهی نیز نخواهد بود؟ آیا امتحان آنقدر مهم است که یک دانشجو از شهر خود و با انبوه مشکلات و خطرات راهی شهر محل دانشگاه شده و در آنجا سر جلسه امتحانی حاضر شود که مشخص نیست از آن سالم بیرون می‌آید یا خیر؟

با وجود انبوه نگرانی‌هایی که دانشجویان و والدین آنها از سلامتی فرزندان خود دارند، گروهی از دانشجویان دانشگاه‌های آزاد سراسر کشور اقدام به جمع‌آوری امضا برای طوماری کرده‌اند تا بدین وسیله نظر خود در برابر برگزاری حضوری امتحانات در پایان ترم را اعلام کنند.

می‌توانید از طریق این لینک وارد وبسایت کارزار شده و طومار مذکور را مطالعه و در صورت موافق بودن، امضا کنید.

در این طومار آمده که برگزاری امتحان حضوری به یک دغدغه برای دانشجویان دانشگاه‌ آزاد تبدیل شده است و عملاً نمی‌توان تضمینی داد تا همراه با رعایت پروتکل‌های بهداشتی از سوی همه دانشجویان، این روند از سوی دانشگاه و آن هم در 4 نوبت برای 4 گروه از آزمون‌دهنده‌گان رعایت شود.

در این طومار به موضوع جایگزینی آموزش مجازی و اختلاف شهریه واریزی که در اصل برای کلاس‌های حضوری پرداخت گردیده نیز صحبت شده است و این سوال مطرح است که با وجود اعتراضات متعدد، دلیل پافشاری به برگزاری امتحان حضوری که شاید برای ارزشیابی یک ترم از فعالیت فرد باشد ولی بتواند برای سال‌ها سلامتی او را تهدید کرده و یا حتی منجر به واقعه‌ای ناگوار شود، چیست؟

به هر حال امیدواریم در این مورد همه دانشگاه‌های کشور بهترین تصمیم که کمترین مخاطره برای سلامتی و جان افراد را دارند اتخاذ کنند. شرایط حساس جوانان در این سن شاید مهمترین دلیلی باشد که باید به آن اشاره کنیم و در صورتی که وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا دائماً در رسانه‌های گروهی صحبت از کاهش ترددات و در خانه ماندن دارند، روندی اتخاذ شود تا بتوان با تلفات کمتری دوران پیک بیماری کرونا را سپری کرد.

در انتها از شما دوستان دعوت می‌کنیم نظرات خود در این خصوص را در بخش نظرات همین مطلب با دیگران به اشتراک بگذارید.