روز گذشته در خبری که تیم کوک آن را تاریخی نامید، اعلام شد که اپل از CPUهای اینتل با معماری x86 دست کشیده و برای سیستم‌های مک خود به چیپست‌های ARM روی خواهد آورد. ممکن است در نگاه اول این خبر برای اپل‌دوستان خوشایند باشد اما در پس این خبر، پیامی مهم نهفته است؛ تا اطلاع ثانوی Mac نخرید.
با خواندن مقدمه‌ی این مطلب ممکن است فکر کنید که ما می‌خواهیم برتری معماری x86 از معماری ARM را به شما گوشزد کنیم یا حتی ممکن است به این بیندیشید چطور با این همه منابع و تجهیزات اپل هنوز نتوانسته معماری مخصوص خود را تولید کند، اما دلیل ما برای پیشنهاد عدم خرید مک چیز دیگری است؛ اپل شما را فراموش می‌کند همانطور که اینتل را فراموش کرد.
در حین مراسم WWDC، تیم کوک اعلام کرد که اپل پشتیبانی از مک‌های بر پایه پردازنده‌ی اینتل را تا «سال‌ها» ادامه می‌دهد، اما سال‌ها یعنی چند سال؟ یک سال یا 10 سال؟
چطور است سری به گذشته بزنیم؟
همانطور که در اینجا گفته شد، این شرکت کوپرتینویی در رویداد توسعه‌دهنده‌گان 15 سال پیش خود هم از تحول بزرگی خبر داده بود؛ اپل از پردازنده‌های PowerPC به چیپ‌های اینتل روی می‌آورد. پس از آن اولین سیستم مک بر پایه‌ی پردازنده‌ی اینتل در فوریه‌ی 2006 و اولین مک‌بوک حاوی پردازنده‌ی اینتل در آوریل همان سال معرفی شد. سپس در تاریخ 7 آگوست 2006 اپل اعلام کرد که مراحل گذار از PowerPC به X86 اینتل کامل شده و دیگر از Power Mac و چیپ‌های PowerPC خبری نخواهد بود.
آخرین ورژن سیستم‌عامل OS X 10.5 برای PowerPCها در اکتبر 2007 منتشر شد و دو سال بعد وقتی که OS X 10.6 با نام Snow Leopard در ماه آگوست معرفی شد، این سیستم‌عامل دیگر از مک‌های بر پایه‌ی PowerPC پشتیبانی نمی‌کرد.
تا سال 2011 دیگر برنامه‌ی Rosetta که برنامه‌های ورژن PowerPC را برای پردازنده‌های اینتل ترجمه می‌کرد هم کنار گذاشته شد و اپل تمام پشتیبانی‌ها و سرویس‌دهی خود را برای مک‌های PowerPC متوقف کرد.
پس یک حساب سرانگشتی به شما می‌گوید که اپل 4 سال از سیستم‌عامل PowerPCها پشتیبانی کرده و پس از 6 سال به کلی آنها را فراموش نمود. البته افرادی که از PowerBookهای قدیمی اپل استفاده می‌کردند، به شما خواهند گفت که فقط 5 سال پس از مراسم WWDC سال 2006، این سیستم‌ها کارآمدی خود را از به صورت کامل از دست دادند.
در عین حال اگر از دسته افرادی هستید که هر ساله مک‌بوک خود را ارتقا می‌دهید، برای شما مشکلی بوجود نمی‌آید. اما اصولاً فردی که 2000 یا 3000 دلار برای یک سیستم هزینه می‌کند، توقع دارد که سیستم پرمدعایش تا 6 یا 7 سال آینده هم پاسخگوی نیازهایش باشد، حتی افرادی هستند که تا 10 سال هم سیستم خود را ارتقا نمی‌دهند و از ابتدا به همین دلیل یک سیستم پرقدرت را با هزینه بالا انتخاب میکنند.
نکته‌ی دیگری هم که باید در نظر داشته باشید این است که در سال 2010، حملات سایبری و بدافزاری برای OS X بسیار نادر بودند و به همین دلیل کاربران PowerBookها از نظر تهدیدهای امنیتی نگرانی خاصی نداشتند. اما حالا سیستم عامل macOS یک هدف بلندبالا برای مجرمان امنیتی است و مک‌های بر پایه‌ی اینتل بدون پچ‌ها و آپدیت‌های امنیتی منظم، هیچ شانسی در مقابل هکرها نخواهند داشت.
اگر همچنان به این می‌اندیشید که اپل برای مک 3000 دلاری شما پشتیبانی طولانی مدتی تدارک دیده، پیشنهاد می‌کنم به تاریخچه‌ای که از اپل گفته شد، بیشتر توجه کنید. همچنین در نظر داشته باشید که ورژن قبلی سیستم عاملMac OS Catalina از کامپیوترهای Mac Pro سال 2012 دیگر پشتیبانی نمی‌کرد. شاید بگویید که 8 سال برای یک کامپیوتر بسیار زیاد است، اما توجه کنید که Mac Pro 2012 به پردازنده‌های 6 هسته‌ای Core i7 اینتل مجهز بوده و این CPUها هنوز هم در بسیاری از سیستم‌های امروزی استفاده می‌شوند.
اپل می‌تواند برای تمام سیستم‌های بر پایه‌ی اینتل خود پشتیبانی ارائه دهد، اما اینطور که پیداست مشکل اپل توانستن نیست بلکه خواستن است. گذشته‌ی اپل به ما نشان می‌دهد که این شرکت پس از هر تحول عظیم، محصولات گذشته‌ی خود را فراموش می‌کند پس اگر قصد خرید سیستم‌های مک را دارید، حداقل تا سال آینده صبر کنید.
با تمام این حرف‌ها آیا از عملکرد اپل در مورد پشتیبانی از محصولات قدیمیش راضی هستید؟
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت