فضاپیماهای وویجر 1 و 2 بعد از چندین دهه پیمایش فضا و ورود به دنیای بین ستاره‌ای، هر سال انرژی کمتری برای مصرف دارند و تنها نیمی از تجهیزاتشان هنوز کارا هستند.
فضاپیماهای وویجر 1 و 2 به ترتیب در روزهای 14 شهریور و 26 مرداد سال 1356 عازم سفر بی‌پایان و دور و دراز خود شدند.
در همین رابطه بخوانید:
- ارسال داده‌های عجیب توسط فضاپیمای وویجر 1 دانشمندان ناسا را غافل‌گیر کرد
- اولین تماس با کاوشگر وویجر 2 از زمین پس از 11 ماه سرگردانی
هر دوی این فضاپیماها از طراحی یکسانی برخوردارند و هر دو اکنون به فضای بین ستاره‌ای وارد شده‌اند تا اولین و تنها ابزارهای ساخت بشر باشند که به این افتخار دست پیدا میکنند.
حال پس از 45 سال، این دو فضاپیما هنوز کار میکنند و داده‌هایی را از فرای منظومه شمسی به سیاره مادر می‌فرستند. وویجرها که در ابتدا برای یک ماموریت 4 ساله طراحی شده بودند، حال به مقاوم‌ترین فضاپیماها بشر تاکنون تبدیل شده‌اند.
استاماتیوس کرمیگیز، دانشمندی که سیستم کشف ذرات انرژی پایین وویجر را طراحی کرده، می‌گوید تقریباً هیچ نرم‌افزار و پردازنده‌ای در ساخت آن‌ها به کار گرفته نشده و همه چیز مکانیکی در حال انجام است.
او اعتقاد دارد سادگی طراحی باعث شده تا وویجرها تا امروز بتوانند به کار خود ادامه دهند. هر وویجر با 10 ابزار علمی به فضا پرتاب شد و در حال حاضر در وویجر 2 و 1 به ترتیب 5 و 4 تا از این ابزارها هنوز فعال هستند.
انرژی این ابزارها از واپاشی هسته‌ای عنصر پلوتونیوم در ژنراتور ترموالکتریک رادیوایزوتوپ آن‌ها تامین می‌شود. ناسا مجبور است به دلیل کاهش سالانه 4 واتی توان قابل استفاده از این ژنراتور، ابزارها را یکی پس از دیگری خاموش نماید.
البته فضاپیماهای وویجر هنوز هم باارزش هستند و مقاله‌های جدید با استفاده از داده‌های آن‌ها به چاپ می‌رسند.
آزمایشگاه پیشرانه جت ناسا چند ماه قبل از اعزام آن‌ها به فضا، پیش‌بینی کرده بود ماموریت وویجرها تا دهه 2030 میلادی ادامه پیدا کند. حال به نظر می‌رسد زمان خاموشی وویجر 1 و 2 و ادامه سفر آن‌ها در سکوت فرا رسیده باشد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت