با گذر زمان و افزایش سن به مرور بیمارهای مختلفی در بدن انسان خودنمایی می‌کنند که بسیاری مواقع ناشی از آسیب دیدن ماده ژنتیکی سلول ها هستند.از طرفی بشر سالیان درازی است که می کوشد به اکسیر جوانی بدست پیدا کند تا با مشکلات پیری دست و پنجه نرم نکند. هر چند تا امروز اکسیر جوانی تنها یک آرزوی دست نیافتنی بوده، اما به نظر می‌رسد بارقه‌هایی از آن در راه است. دانشمندان راهی یافته‌اند که با استفاده از آن بینایی دوران جوانی را به کهن‌سالان هدیه دهند.
دانشمندان تاکنون پیشرفت‌های زیادی در زمینه‌ی درمان بیماری‌های وابسته به سن داشته‌اند، اما بازگرداندن زمان برای DNA یک موجود زنده همچنان به عنوان یک محدوده‌ی مقدس و ممنوعه شناخته می‌شود. آنچه می‌دانیم این است که با پیرتر شدن افراد، به مرور DNA آنها می‌شکند. با گذر زمان و در سنین بالاتر به مرور کیفیت ژن‌های افراد کاهش می‌یابد و کم‌کم بیماری‌های وابسته به سن نمایان می‌شوند. یکی از این بیماری‌ها پیرچشمی است که عده‌ی زیادی به آن مبتلا می‌شوند.
حالا به نظر می‌رسد دانشکده‌ی پزشکی هاروارد گام بزرگی در راستای بازگرداندن زمان برای موش‌ها برداشته‌اند. آنها توانسته‌اند با استفاده از ژن‌هایی که در زمان ایجاد بینایی در چشم موش‌ها وجود داشته، بینایی آنها را در سنین بالاتر احیا کنند؛ به عبارت دیگر پیرچشمی را درمان کرده‌اند.
نتیجه‌ی تحقیقات این پژوهشگران اخیراً در مجله‌ی نیچر چاپ شده است. بنابراین مقاله، محققان در این پروژه بر درمان کاهش بینایی در اثر گلوکوم (آب سیاه) تمرکز کرده‌اند. آنها برای بهبود بینایی موش‌ها مبتلا به آب سیاه از نوعی ویروس استفاده کرده‌اند که با استفاده از سه ژن معروف به «ژن‌های جوان کننده»، رتینای چشم را تحت تأثیر قرار می‌دهد. گفته می‌شود این ژن‌ها که Oct4، Sox2 و Llf4 نام دارند، در زمان رشد جنینی موش‌ها فعال هستند.
این پژوهشگران اعلام کرده‌اند استفاده از این ژن‌ها به صورت مؤثری باعث بازیابی بینایی در موش‌های مورد مطالعه شده است؛ به عبارت دیگر زمان را برای چشم آنها به عقب برده است. در این روش درمان، بازسازی اعصاب در چشم موش‌ها بهبود بخشیده شده و آب سیاه را در چشم آنها از بین برده است. آنها این آزمایش را برای موش‌های مبتلا به پیر چشمی که مبتلا به آب سیاه نبودند هم تکرار کردند و نتایج مشابهی بدست آوردند و موش‌ها بینایی از دست رفته‌ی خود را باز یافتند.
دیوید سینکلِیر، سرپرست گروه گفته است :«بررسی‌های ما نشان داد ایجاد روند معکوس زمان (یا همان بازگرداندن زمان) برای بافت‌های پیچیده مانند رتینا امکان پذیر است و می‌توان با استفاده از این روش، عملکرد دوران جوانی بافت‌های پیچیده را بازگرداند. اگر نتایج این تحقیق در مطالعات بعدی تأیید شود، یافته‌های آن برای درمان بیماری‌های چشمی ناشی از افزایش سن مانند گلوکوم تحولات زیادی ایجاد کند. علاوه بر این می تواند در تمام شاخه‌های بیولوژی و پزشکی برای درمان کلیه‌ی بیماری‌های وابسته به سن مؤثر باشد».
از آنجایی که نتایج این پژوهش بسیار حیرت‌انگیز بوده، محققان اعلام کرده‌اند باید در مطالعات آینده هم تکرار شود تا مشخص شود آیا برای استفاده از این ژن‌ها در دیگر حیوانات و انسان به منظور درمان بیماری‌های چشمی ناشی از افزایش سن، مراحل دیگری هم لازم است یا خیر. نتایج این تحقیق بسیار امیدبخش است اما هنوز برای استفاده از آن در درمان بیماری‌های انسانی بسیار زود است.
یان چِنگ لو گفته است «در شروع این پروژه بسیاری از همکاران ما معتقد بودند روشی که ما در پیش گرفته‌ایم شکست خواهد خورد و اگر هم شکست نخورد استفاده از آن بسیار خطرناک است. اما نتایج ما نشان می‌دهد این روش امنیت کافی دارد و می‌تواند انقلابی در درمان بیمارهای چشمی و دیگر بیماری‌های وابسته به سن ایجاد کند. »
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت