مسیریابی و برقراری ارتباط در دنیا از طریق شبکه اینترنت و با کابل‌های بزرگ زیردریایی و اقیانوسی صورت می‌گیرد. اما شاید در سال‌های آینده به جای اعماق اقیانوس‌ها بهتر باشد برای مسیریابی دیتای خود متوسل به فضا شویم؛ ایده‌ای خلاقانه‌ و فوق‌العاده‌ای با استفاده از 1600 ماهواره که ایلان ماسک آن را مطرح کرده و می‌خواهد تا اواسط دهه آتی میلادی آن را عملی کند.

پروژه‌های رویایی و بلندپروازانه ایلان ماسک واقعاً چندین سال از دنیای امروز ما جلوتراند. از افتتاح Tesla، اولین شرکت تولیدکننده خودروهای الکتریکی عمومی تا ساخت Hyperlopp، سریعترین سرویس حمل و نقل جهان، ساخت کلونی در مریخ برای سکونت انسان و بسیاری از طرح‌های دیوانه‌وار دیگر، همه و همه نشان می‌دهند که ایلان ماسک لاأقل درون مغز خودش دنیایی دارد که با دنیای بسیاری از ما اختلاف بسیار زیادی دارد.

اما در جدیدترین طرح‌های این مهندس بی‌نظیر پروژه‌ای با نام Starlink در حال طی مراحل تحقیق و توسعه است که هدف اصلی آن ایجاد شبکه‌ای از ماهواره‌ها دور کره زمین برای برقراری ارتباط اینترنت با نقاط مختلف کره زمین به منظور بهبود وضعیت برقراری ارتباط و افزایش سرعت مسیریابی است. ماسک امیدوار است این پروژه تا اواسط دهه 2020 عملی شده و بتوان از آن استفاده کرد. اما این پروژه چطور کار می‌کند و چطور می‌توان از برخورد ناخواسته هزاران ماهواره با هم جلوگیری کرد؟

برای روشن کردن هر چه بیشتر موضوع پروفسور مارک هندلی از دپارتمان علوم رایانه دانشگاه کالج لندن، چندی پیش مدل شبیه‌سازی شده‌ای از این پروژه را ایجاد نموده تا نشان دهد که استارینک چطور کار می‌کند. این مدلسازی توسط یک موتور بازی سه بعدی ایجاد شده است.

در همین خصوص پروفسور هندلی می‌گوید:

من پیش از این نیز شبیه‌ساز‌های شبکه را طراحی کرده بودم اما اینکه بخواهم آنها را در داخل یک موتور بازی بسازم کار جدیدی بود. به هر حال توانایی ساخت نسخه بصری از حرکت المان‌های مختلف در یک الگوی مشخص بسیار دشوار است. همچنین برای شبیه‌سازی صحیح این طرح باید به اصول ژئومتری نیز توجه می‌شد که برای وارد کردن آن به محیط شبیه‌ساز بازی فرآیند پیچیده‌ای طی شده است.

همانطور که در ویدئوی بالا مشاهده کردید، در این پروژه ارتباط بین یک ماهواره با 5 ماهواره پیرامون آن در نظر گرفته می‌شود و سرعت ماهواره‌ها به نحوی تنظیم می‌شود تا از برخورد آنها جلوگیری شود. در این ساختار 32 صفحه مداری یا orbital plane که هر کدام شامل 50 ماهواره است ایجاد می‌شود و همه این ماهواره‌ها می‌توانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند. البته مشخص است که نیازی به ارتباط همه ماهواره به صورت همزمان با یکدیگر نیست.

در هنگام برقراری ارتباط از نقطه الف با نقطه ب در کره زمین، ابتدا اطلاعات از مبدأ زمینی ارسال می‌شود و سپس نزدیک‌ترین ماهواره آن را دریافت می‌کند. در مرحله بعدی تلاش می‌شود تا با شناسایی مقصد ارسال اطلاعات کوتاه‌ترین مسیر بین ماهواره‌های در حال حرکت شناسایی شود و به محض مشخص شدن مسیر، اطلاعات ارسال می‌شود.

البته نکته مهم این است که برخی نقاط در کره زمین نیاز به ترافیک بیشتری دارند و به همین دلیل پوشش ماهواره‌ای روی مناطق اروپا و امریکای شمالی مانند شهرهای لندن، نیویورک، فرانکفورت، پاریس و سن پیترزبورگ، بین عرضه‌های 47 تا 52 درجه شمالی بیشتر خواهد بود.

طبق اطلاعات فنی منتشر شده از این پروژه هر ماهواره در این پروژه 386 کیلوگرم وزن داشته و بازه ارتفاع 1150 تا 1275 کیلومتری قرار خواهد گرفت و می‌تواند مساحتی به عرض 2129 کیلومتر را پوشش دهد. برآورد هزینه پیاده سازی این پرو 10 میلیارد دلار است که اولین بار نیز در سال 2015 میلادی به صورت رسمی طرح‌های اولیه آن مطرح شد. همانطور که گفتیم تیم ایلان معتقد است می‌توان این پروژه را حداکثر تا اواسط دهه 2020 پیاده‌سازی کرد و شرکت SpaceX نیز مجری پروژه خواهد بود. اینک زمان کسب سرمایه لازم است تا بتوان این طرح عظیم و بی‌نظیر را برای اجرای عملی طراحی کرد.

البته ایراداتی نیز بر این طرح وارد است که از مهمترین آنها ایجاد آلودگی‌های فضایی و پر کردن فضای پیرامونی سطح کره زمین است. گروهی نیز معتقدند که امواج ماهواره‌ای که در این صورت استفاده می‌شود می‌تواند برای محیط زیست و موجودات زنده مشکلاتی را به وجود آورند.

از سوی دیگر موافقان این طرح هم کاهش هزینه‌های سرسام آور تعمیر و نگهداری کابل‌های زیردریایی اینترنت را مطرح می‌کنند و همچنین سرعت بسیار بالاتر این سیستم در قیاس با سیستم حاضر می‌تواند از دلایل مهم تمایل آنها به استفاده از استارلینک باشد.

جدای از مسائل فوق مهمترین مسئله در مورد استارلینک این است که به صورت کامل انحصار را از شبکه اینترنت موجود حدف می‌کند. در واقع دیگر برای ارتباط از یک نقطه به نقطه دیگر نیاز نیست تا از کابل‌های موجود که از مسیرهای ویژه جغرافیایی عبور می‌کند استفاده کرد و همین ویژگی می‌تواند برای کشورهایی که محرومیت بیشتری در خصوص استفاده از اینترنت دارند بسیار مفید باشد. همینطور می‌توان اینترنت را به همه نقاط دنیا و بدون محدودیت رساند و در این زمینه هزینه‌های موجود را نیز بسیار کاهش داد.

نظر خود را اضافه کنید.

ارسال نظر بدون عضویت در سایت

0

نظرات (2)

  • به نظرم تمام کشورای دنیا باید درصدی بر مبنای اقتصاد خود رو برای نامیین هزینه این پروژه بدن البته باید شرکت ایلان ماسکم تعهد بده که در این سیستم انحصار ایجاد نکنه و این یک پروژه جهانی برای زندگی بهتر بشر باشه اینترنت از حقوق حقه تمامی مردم دنیاست که برای ارتباط با هم نیاز دارند

  • مهمان - hamed ghiasi

    البته همه ایده های ایلان ماسک هم فراتر از زمان ما و خلاقانه نیست. به عنوان مثال هایپر لوپ که به ان اشاره کردید ایده ایست که حداقل 100 سال قدمت دارد و ایلان ماسک صرفا نام این ایده را تغییر داده و نکته مهمتر اینکه علت اینکه تا امروز چیزی شبیه هایپر لوپ ساخته نشده این است که ساخت چنین وسیله ای در دنیای واقعی با دانش امروز بشر غیر ممکن است و من به شما قول میدم که هایپر لوپ به این زودیها عملیاتی نخواهد شد و اگر اخبار مربوط به این پروژه را دنبال کنید متوجه خواهید شد که قرار هم نیست به بهره برداری برسد و خود ایلان ماسک هم به خوبی از این موضوع مطلع است. در مورد پروژه مورد بحث هم تقریبا داستان شبیه هایپر لوپ است. بر روی کاغذ و داخل گیم انجین بله اما در عمل میتوان گفت که حداقل با دانش امروز ما امکان پذیر نیست. ساده ترین دلیلی که به ذهن بنده میرسه اینه که هزینه نجومی این پروژ چطور تامین میشه و قیمت تمام شده خدماتی که ارائه میده با چه قیمتی به مصرف کننده فروخته میشه که هم سود اوری پروژه حفظ بشه و هم برای عموم مردم قابل استفاده باشه...

ورود به شهرسخت‌افزار

ثبت نام در شهر سخت افزار
ورود به شهر سخت افزار

ثبت نام در شهر سخت افزار

نام و نام خانوادگی(*)
لطفا نام خود را وارد کنید

ایمیل(*)
لطفا ایمیل خود را به درستی وارد کنید

رمز عبور(*)
لطفا رمز عبور خود را وارد کنید

شماره موبایل
Invalid Input

جزو کدام دسته از اشخاص هستید؟(*)

لطفا یکی از موارد را انتخاب کنید