اگر به خاطر داشته باشید هفته قبل که هواوی قصد معرفی گوشی هوشمند هواوی میت 30 و دوستانش را داشت خبری عجیب باعث جلب توجه بسیاری از کاربران شد. این خبر قابلیت جذاب فیلمبرداری این گوشی با نرخ 7680 فریم بر ثانیه بود که در ابتدا تصور می‌شد تکنیکی تبلیغاتی برای جلب توجه به این گوشی است ولی بعدها به واقعیت تبدیل شد؛ اما چطور؟
در توضیحی کوتاه باید بگوییم این که یک گوشی بتواند عملکردی خوب و رده بالا در ساخت ویدئوی صحنه آهسته داشته باشد مستلزم استفاده از پردازنده، حافظه، پردازنده عکس و چندین و چند بخش دیگر در رده بالاتری از آنچه تا به امروز در بازار دیده‌ایم باشد.
در یک ساختار ساده ابتدا تصویر نمونه از سنسور دوربین گرفته شده و بعد از آن روی حافظه دستگاه ذخیره می‌شود. وقتی بخواهیم فیلمبرداری کنیم توالی این عکس‌هاست که برای ما فیلم را تشکیل می‌دهد و هر چه نسخه‌های نمونه بالاتر باشد ویدئوی ما نرخ فریم بالاتری خواهد داشت.
تا نرخ 30 فریم بر ثانیه را می‌توان با استفاده از حافظه‌های فلش معمولی به راحتی ذخیره کرد ولی اگر بخواهیم به نرخ بالاتری برسیم نیاز به حافظه سریعتری است که در این حالت DRAMهایی که در کنار سنسور دوربین قرار می‌گیرند راهکار مناسبی خواهند بود.
این تکنیکی است که اولین بار شرکت سونی به کار برد و توانستیم به کمک آن حتی تا 960 فریم بر ثانیه را بدون دردسر خاصی ایجاد کنیم.
ولی اگر بخواهیم اطلاعات را با نرخ بسیار سریعتری مانند آنچه هواوی مدعی آن شده است ذخیره کنیم چطور؟ در این حالت راهکاری که یکی از مدیران شرکت هواوی به نام آقای بروس لی، توضیح می‌دهد مناسب خواهد بود. در این تکنیک دستگاه می‌تواند با ضبط تنها 0.12 ثانیه از یک سکانس، آن را تبدیل به ویدئویی 32 ثانیه‌ای با نرخ 30 فریم بر ثانیه تبدیل کرده و به عبارتی 945 فریم را در رزولوشن 720 در 1280 یا همان 720p ضبط کند.
ضبط این حجم از اطلاعات به قدری به دستگاه فشار وارد می‌کند که طی همین مدت محدود 0.12 ثانیه‌ای کلیه واحدهای داخلی دستگاه مانند ISP، CPU، GPU و حتی پردازشگر عصبی برای پردازش اطلاعاتی که در حال ذخیره و ضبط شدن هستند به حداکثر توان خود می‌رساند.
نکته مهم دیگر این است که انسان به دلیل محدودیت‌های ذاتی قوه بینایی خود توانایی تشخیص و واکنش مناسب برای انتخاب بهترین لحظه برای شروع فیلمبرداری را ندارد و به همین دلیل به جای 0.12 ثانیه، هواوی 1.0 ثانیه کامل از ویدئو را به صورت صحنه آهسته ضبط می‌کند که میزان اطلاعات ثبت شده این یک ثانیه خود به حجم باورنکردنی 2.0 گیگابایت می‌رسد.
در مرحله بعدی پردازشگر عصبی دستگاه خود تشخیص می‌دهد که کدام بازه 0.12 ثانیه موجود در این 1.0 بهترین و نزدیک‌ترین حالت به آنچه می‌خواستیم برای ما بوده است و آن را به ما نشان می‌دهد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت