کشور ما طی سالیان گذشته پیشرفت چشمگیری در حوزه پدافند غیرعامل و به ویژه در گروه پدافند سایبری داشته است و توانسته با اتکا به توان مهندسین داخلی، بسیاری از مشکلات و حملات اخیر در این زمینه را رفع کند؛ دانشی که حالا به سطحی از پیشرفت رسیده که رئیس پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات مدعیست میتوان به آن به چشم یک کالای صادراتی نگاه کرد.
پدافند سایبری یکی از مهمترین زمینههای دفاع غیرعامل در عصر حاضر است و بسیاری از کشورها هزینههای کلانی را به آن اختصاص میدهند؛ چرا که بدون داشتن سپر دفاعی مستقل و محکمی که بتواند حملات سایبری را دفع کند، حتی با وجود قدرتمندترین جنگافزارهای دفاعی نیز دست و پای کشور در مقابل دشمنان، بسته خواهد بود.
بنابر گزارش مهر به نقل از پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، مهندس وحید یزدانیان، رئیس این پژوهشگاه معتقد است که دانشی که امروزه در کشور ما در حوزه دفاع و پدافند سایبری وجود دارد پتانسیل بالایی برای تجاریسازی و تبدیل شدن به یک صنعت درآمدزا دارد.
در حاشیه بازدید از ششمین نمایشگاه پدافند غیرعامل کشور، یزدانیان در پاسخ به سوالات خبرنگاران در مورد پدافند سایبری کشور و گستره عملکردی آن گفت:
سال هاست که دانش موضوعاتی مانند ارتقای امنیت سایبری در دانشگاه ها و سازمان های مختلف پیگیری می شود و در حال حاضر دانش ایجاد شده توسط جوانان ایرانی در حوزه پدافند سایبری، بسیار درخشان و غرورآفرین است اما امروز نیاز است که ضمن تجاری سازی این دانش، شاهد تبدیل آن به صنعت باشیم.
رئیس پژوهشگاه ICT معتقد است که با یک برنامهریزی مناسب و بازاریابی خوب میتوانیم محصولات قدرتمندی را برای حضور در بازارهای جهانی آماده رقابت با دیگر رقبا کرده و در سطح بینالمللی به تولید محصول تجاری بپردازیم. البته یزدانیان معتقد است که تلاشهای خوبی در این زمینه صورت گرفته و میتوان جای رشد بسیاری را برای آن در نظر گرفت:
نقش پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات در تکمیل چرخه دانش محصولات پدافند غیرعامل، یک موضوع کلیدی است. به نحوی که پژوهشگاه ICT برای تحقق هدف فوق، پژوهشکده امنیت را ایجاد کرده تا تمرکز خود را روی محصولاتی که در حوزه پدافند سایبری هستند، قرار دهند. این پژوهشکده تاکنون محصولات متعددی را تولید کرده و از توانایی ارزیابی نرم افزارهایی که در کشور ایجاد می شود نیز، برخوردار است.
جدای از این بحث، تجاریسازی یک دانش خود نیاز به پیشزمینههای گستردهای نیاز دارد و در این راه باید به مباحث بسیار زیادی توجه شود. در حالت کلی میتوان یک دانش را زمانی به حوزه صنعتی وارد کرد که بتوان برای آن بازاری خوب پیدا کرد و سیاستهای علمی عرضه را نیز در نظر گرفت.
اما در آینده چقدر میتوانیم به تجاریشدن صنایعی که به صورت بومی پیشرفت کردهاند امیدوار باشیم؟ این سوالی است که مسئولین و افراد مرتبط با هر زمینه در بدنه دولت و نهادهای مرتبط باید پاسخگوی آنها باشند؛ زمینههایی که با بینش و عملکردی صحیح میتوانند باعث درآمدزایی موثری در کشور شوند.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت