اگر شما هم از جمله آن افرادی هستید که معتقدند برای استفاده از یک نرم‌افزار نباید پول پرداخت کرد باید عواقب آن را هم بپذیرید. به تازگی تحقیقاتی توسط دانشگاه محققین دانشگاه آکسفورد انجام شده که نشان می‌دهد حدود 90 درصد نرم‌افزارهای کاربردی در فروشگاه گوگل در واقع گرگ‌هایی هستند در لباس میش؛ این نرم افزارها دزدان همه اطلاعات مهم گوشی شما هستند.
به تازگی تحقیقاتی در دانشگاه آکسفورد انگلستان انجام شده که نتایج باورنکردنی را در مورد نرم افزارهای موبایل در پلتفرم اندروید ارائه می‌کنند. بر اساس این تحقیقات باید بگوییم که استفاده از نرم افزارهای رایگان شاید یکی از خطرناک ترین کارهایی باشد که شما با استفاده از گوشی خود می‌توانید انجام دهید.
حتماً از خود می‌پرسید که برای مثال یک نرم افزار خبری و یا یک نرم افزار دستور پخت غذاهای مختلف مگر چکار می‌کند که برای ما خطرناک باشد؟ در پاسخ باید به شما دوستان بگوییم، دزدی؛ این نرم افزارها هر اطلاعات مهمی رو گوشی خود دارید را از شما سرقت کرده و به مبادی خواهان خود ارسال می‌کنند. این اطلاعات شامل، نام، جنسیت، محل زندگی و محلهایی که رفته اید و همچنین خصوصیات نرم افزارها و دانلودهایی که از اینترنت داشته اید هستند.
سوال بعدی که در اینجا مطرح می‌شود این است که این اطلاعات به کجا می‌روند؟ جواب این سوال هم باز مشخص است؛ به شرکتهایی که اطلاعات شما برایشان مهم است. اشتباه نکنید، در این مطلب نمی‌خواهیم راجع به دولتها صحبت کنیم. در واقع این اطلاعات به شرکت هایی که خدمات گسترده اینترنتی به کاربران خود ارائه می‌دهند ارسال می‌شود. شرکت هایی مانند آلفابت (شرکت مادر گوگل)، فیسبوک، توئیتر، آمازون، مایکروسافت و در نهایت اپراتورهای مخابراتی مانند ورایزون وایرلس. در این میان شرکت های زیرمجموعه فیسبوک با آمار 40 درصد دومین مقصد اطلاعات سرقت شده کاربران هستند و نکته مهم این است که تقریباً این نرم افزارها اطلاعات شما را به شرکت آلفابت ارسال می‌کنند. یعنی در هر حالت اطلاعات شما در دسترس گوگل قرار می‌گیرد.
در این پژوهش تعدادی قریب به یک میلیون نرم افزار موجود در فروشگاه Play Store در کشورهای امریکا و بریتانیا مورد بررسی قرار گرفته اند و مشخص شده که بسیاری از حاوی کدهایی هستند که با استفاده از آنها توانایی ردیابی ثالث (یعنی شرکتهای دیگری که شامل شرکت سازنده نرم افزار نیستند، مانند فیسبوک) را دارند و این بدان معناست که حتی با استفاده از این نرم افزارها می‌توان کانالی از شرکت ثالث روی گوشی شما داشت و فعالیت‌های مربوط به آن نرم افزار یا فعالیت‌هایی که آن نرم افزار پرمیشن (اجازه) دسترسی به آنها را دارد (مانند استفاده از دوربین، میکروفون، دسترسی به فایل‌ها و ...)، انجام داد. این دسترسی‌ها در هنگام نصب و بدون دقت و توجه کاربر، به نرم افزار اعطا شده اند و دلیل عدم توجه کاربران هم معمولاً علاقه به فشردن دکمه Next برای نصب هرچه سریعتر نرم افزار و استفاده از خدمات آن است.
در این مرحله اطلاعاتی که از شما سرقت شده می‌تواند برای ارسال تبلیغات هدفمند، شناسایی علائق و ذائقه های کاربران و به صورت کلی شناخت رفتار، فعالیت ها و منش کاربران به کار می‌رود. آقای روبن بینز که رهبری پروژه شناسایی رفتاری نرم افزارها در دانشگاه آکسفورد را بر عهده دارد در این خصوص می‌گوید:
اینگونه احساس می‌شود که مدل تجارت مشروع و قانونی به معنای حقیقی از بین رفته و باعث به وجود آمدن هرج و مرج شده است.
البته گوگل نیز در این خصوص به تحقیقات آکسفورد اینگونه پاسخ داده است:
اطلاعات جمع آوری شده از دستگاههای اندرویدی برای حفظ خود کاربران و طراحی ساختاری است که آنها بتوانند بهترین تجربه کاربری را با روبرو شدن با تنها مواردی که به آنها نیاز دارند داشته باشند. در واقع ما زمانی که یک نرم‌افزار دچار مشکل می‌شود اطلاعات را از سیستم عامل درخواست می‌کنیم که آن هم به سبب بهبود وضعیت و شناسایی مشکل و عامل اصلی crash کردن نرم‌افزارهاست.
درآمد سالیانه تبلیغات آنلاین در ایالات متحده مبلغی در حدود 59 میلیون دلار است و شرکتهای پشت پرده تولید کننده نرم افزارهای رایگان سهم گسترده‌ای از این بازار دارند.
مشاهده می‌کنید که نرم افزارهایی که روزانه با آنها کار می‌کنیم می‌توانند نقابهایی باشند برای نیل به اهداف گروه بزرگتری مانند گوگل و فیسبوک. در واقع اگر دقیق‌تر به این موضوع نگاه کنیم می‌بینیم که دیگر هیچ وجهی از زندگی ما از دست دزدی اطلاعات در امان نیست.
در این میان افرادی هم وجود دارند که اینگونه به این چالش پاسخ می‌دهند که مثلاً مگر ما چه نوع اطلاعاتی داریم که به درد کسی بخورد؟ در واقع اگر کسی هر روز ببینید که شما از کدام نقطه شهر برای حاضر شدن سر کار به نقطه دیگر می‌روید می‌تواند به صورت کلی شمایی از برنامه کاری شما داشته باشد و بداند که مثلاً شما در طول ظهر ناهار خود را در کجا میل می‌کنید و حتی بداند که به کدام دسته از غذاها بیشتر علاقه دارید.
این اطلاعات بعدها توسط گوگل و فیسبوک و دیگر شرکتها مورد پردازش قرار می‌گیرد و در دفعات بعدی که بخواهید از منزل بزنید بیرون تا حال و هوایی عوض کنید گوگل سعی می‌کند به شما بگوید که وضعیت هوا چطور است و برای مثال قیمتهای موجود در فروشگاه و یا رستورانی که به آنها علاقه دارید چند درصد تخفیف خورده اند. البته اطلاعات فقط به همین موارد ختم نمی‌‍شود و این نرم افزارها توانایی دارند که برای شما برنامههای روزانه تدوین کنند و به این ترتیب برخی روحیات و کارهای روزانه را به کاربران خود تحمیل کنند که شاید کمتر به آنها فکر کرده بوده باشد!
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت