بازهم Der8auer اینتل را بی آبرو کرد!

هنوز برای بسیاری پشتیبانی نکردن مادربردهای سری 200 اینتل از پردازنده‌های سری 8000 و ضرورت عرضه چیپ ست Z390 قابل قبول نیست و تاکنون چندین بار اورکلاکرها خلاف آن را ثابت کرده اند. در تازه‌ترین آنها Der8auer نشان داده تغییرات سوکت مادربردهای Z390 «غیر ضروری» است.

هنگامی که اینتل پردازنده‌های نسل هشتمی Coffee Lake را با افزایش تعداد هسته‌های پردازشی معرفی کرد، باعث شوکه شدن خریداران مادربردهای سری 200 از جمله Z270 شد؛ چراکه اینتل ادعا می‌کند افزایش تعداد هسته‌های پردازشی به تغییر طراحی مدار تغذیه نیاز داشته که با Z270  ممکن نیست. بعدتر شماری از اورکلاکرها نشان دادند اینتل یک محدودیت مصنوعی وضع کرده است که با دور زدن آن می‌توان بدون هیچ گونه مشکل خاصی از پردازنده‌های Coffee Lake بر روی مادربردهای قدیمی‌تر سری 100 و 200 استفاده کرد. همه این‌ها ادعاهای اینتل را مورد تردید قرار داد و بسیاری این کمپانی را به سودجویی متهم می‌کنند.

یکی از توجیه‌های اینتل برای پشتیبانی نکردن مادربردهای Z270  از پردازنده‌های Coffee Lake، ناتوانی مدار تغذیه آنها در تأمین توان لازم است. در همین راستا اینتل مدعی شد در سوکت مادربردهای Z370 و بعدتر هم Z390، تعداد پایه‌های مربوط به جریان رسانی یا همان تغذیه اجزای پردازنده افزایش یافته است. هرچند اینتل پشتیبانی از پردازنده‌های شش هسته‌ای Coffee Lake Refresh را به مادربردهای سری 300 آورد، اما توصیه به خرید مادربردهای جدید Z390 کرد.

تفاوت سوکت Z370 با  Z270

Der8auer دست به بررسی ادعاهای اینتل زده است، به همین منظور ابتدا تعدادی از پایه‌های سوکت پردازنده یک مادربرد Z370 معیوب را جدا می‌کند، سپس با اعمال شدت جریان، آن را از نظر افزایش دما و احتمال ذوب شدن تحت نظر می‌گیرد. در نهایت مشخص می‌شود اعمال شدت جریان 5 آمپری با هیچ گونه عارضه‌ای همراه نیست. Der8auer پس از این آزمایش نتیجه می‌گیرد سوکت پردازنده مادربرد به خوبی قادر به تحمل 0.7 تا 1.1 آمپر شدت جریان اضافی به  ازای هر پایه است. این یافته‌ها ادعای اینتل مبتنی بر نیاز برای افزایش تعداد پایه‌های تغذیه پردازنده را مورد تردید قرار می‌دهد.

در مرحله بعد Der8auer تماس نصف پین‌های جریان رسانی  پردازنده Core i9-9900K خود را مسدود می‌کند تا شدت جریان عبوری از پین‌های باقی مانده افزایش یابد، از طریق این کار می‌توان در مورد  ضرورت تعبیه پین‌های اضافی در مادربردهای Z390  قضاوت کرد. با انجام این کار شدت جریان عبوری  از 69  پایه تغذیه باقیمانده، به 1.92 آمپر می‌رسد اما با گذشت 6 ساعت تست پیوسته، هیچ مشکلی از جمله افزایش دما مشاهده نمی‌شود. نتیجه این آزمایش یک‌بار دیگر ادعاهای اینتل را زیر سؤال می‌برد و ممکن است بسیاری نتیجه گیری کنند اساساً عرضه Z390  توجیه فنی ندارد.

در انتهای آزمایش‌های خود، Der8auer چنین نتیجه گیری می‌کند که پایه‌های تغذیه اضافی سوکت مادربردهای Z390 «ضروری نبوده» است. هرچند نتیجه گیری این اورکلاکر معقول به نظر می‌رسد، اما او نتوانسته اثرات احتمالی استفاده طولانی مدت و همچنین ساییدکگی ناشی از تعویض چندباره پردازنده را شبیه سازی کند. از نظر تئوری ساییدگی نوک پایه‌های سوکت مادربرد می‌تواند باعث کاهش سطح تماس و در نتیجه آن کاهش شدت جریان عبوری شود که منجر به نیاز برای تماس تعداد بیشتری پایه تغذیه می شود.

در هر صورت به نظر می‌رسد استدلال‌های اینتل برای عرضه چیپ ست Z390 چندان هم محکم نباشد.