در خبری دیگر از پردازنده های AMD Ryzen، شاهد انتشار جزئیات تازه ای از طراحی هسته های پردازشی Zen هستیم که چشم انداز بهتری از تغییرات صورت گرفته با این ریزمعماری جدید و همچنین جزئیاتی از طراحی واحدهای CCX تشکیل دهنده پردازنده های مزبور ارائه می کند.
تصویر فوق نمایی از یک هسته پردازشی مورد استفاده در پردازنده های AMD Ryzen را نشان می دهد، آنچه که در همان نگاه نخست جلب توجه می کند و خبر از تغییر بزرگ می دهد، برخورداری هر هسته پردازشی از واحد محاسبات صحیح (integer) و همچنین واحد محاسبات اعشاری (FPU) جداگانه است و دیگر خبری از تبعیه تنها یک واحد مشترک به ازای هر یک جفت هسته نیست. در طراحی های پیشین چون ریزمعماری های Bulldozer و Piledriver، هر جفت هسته پردازشی که یک ماژول را تشکیل می دادند که دارای تنها یک واحد محاسبات صحیح (integer) و واحد محاسبات اعشاری (FPU) مشترک بودند. اما حالا AMD طراحی خود را دگرگون کرده که تلاش برای افزایش تعداد دستورالعمل های قابل اجرا به ازای هر سیکل (IPC) از طریق مهاجرت از طراحی CMT بهSMT و در نتیجه آن بهبود کارایی است. در طراحی CMT به دلیل مشترک بودن برخی منابع میان هسته های پردازشی، امکان اجرای مستقل یک Thread به ازای هر هسته وجود نداشت اما در طراحی SMT می توان به ازای هر هسته پردازشی به طور موازی یک Thread اجرا کرد.
یکی دیگر از تغییرات مهم تعبیه Neural Net Prediction جدید است که در اصل کارکرد آن مشابه چیزی است که به عنوان branch predictor شناخته می شود. وظیفه branch predictor پیشی بینی کارهای لازم پیش از اجرای یک قطعه کد است که هدف از آن آماده سازی پردازنده برای رویارویی هرچه بهتر با آن است. branch predictor به طرز موثری به افزایش کارایی کمک می کند اما همیشه پیش بینی ها درست از آب در نمی آید که باعث بروز وقفه می شود، بنابراین یک واحد branch predictor قوی ضروری است. AMD ادعا می کند کارایی branch predictor نسبت به نسل های پیش به شدت بهبود یافته و حالا از هوش ماشین بهره می گیرد.
تصویر فوق نمایی از CCX یا واحد چهار هسته ای پردازنده های Ryzen را نشان می دهد. در این طراحی جدید هر واحد CCX از چهار هسته پردازشی مستقل با دسترسی مشترک به حافظه کش سطح سوم (L3) تشکیل شده است. بر خلاف ریزمعماری Bulldozer که هر یک جفت هسته زیر مجموعه یک واحد بودند، در معماری Zen جز حافظه کش سطح سوم، دیگرمنابع محاسباتی هر هسته مستقل هستند. در طراحی پیشین AMD، هسته های پردازشی کاملاً مستقل نبودند و حتی ادعا می شد پردازنده های چهار هسته ای ساخت این کمپانی قادر به اجرای هم زمان چهار دستور العمل نیستند.
AMD ادعا می کند واحدهای CCX از انعطاف پذیری بالایی برخوردار هستند و در آینده می توان حجم حافظه کش سطح سوم مشترک و پیکربندی هسته ها را تغییر داد که احتمالاً به معنای بکارگیری طولانی مدت آن باشد.
در این طراحی جدید هر هسته پردازشی دارای 512 کیلوبایت حافظه کش سطح دوم مشترک (L2) اختصاصی و هر واحد CCX دارای 8 مگابایت حافظه کش سطح سوم مشترک برای چهار هسته است. از این پس AMD تعداد هسته ها را از طریق تعداد واحد های CCX کنترل می کند، برای نمونه یک پردازنده Summit Ridge سوکت AM4 از 2 واحد CCX با برخورداری از در مجموع 8 هسته پردازشی، کنترلر حافظه DDR4 دو کاناله مشترک، چیپ ست و کنترلر گذرگاه PCI-Express تشکیل شده است. در همین حال APUهای سوکت AM4 از یک واحد CCX و یک پردازنده گرافیکی مجتمع به جای واحد CCX دوم تشکیل شده اند. با این طراحی جدید حالا هر دو پردازنده های معمولی و APUها توسط یک سوکت مشترک پشتیبانی می شوند.
در نهایت به قابلیت Precision Boost می رسیم که بر اساس دما، ولتاژ و فرکانس، به طور خودکاردر مواقع نیاز برای قدرت پردازشی بیشتر فرکانس هسته را افزایش می دهد.
طبق آنچه که گفته شد، AMD واقعاً طراحی هسته های پردازشی و به طور کلی پردازنده های خود را دگرگون کرده و می توان انتظار کارایی بهتر از نسل های قبلی را داشت.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت