سم آلتمن، مدیرعامل OpenAI، اخیراً در یادداشتی اعلام کرده که قصد دارد تا سال 2033 ظرفیت محاسباتی این شرکت را به 250 گیگاوات برساند. بررسیهای صورت گرفته نشان میدهد که برای راهاندازی این دیتاسنتر هوش مصنوعی به ظرفیت انرژی برق معادل با کشور هند با جمعیت 1.5 میلیارد نفر نیاز است و سبب میشود حجم عظیمی از دی اکسید کربن وارد محیط زیست شود که نگرانیهای زیادی را به دنبال خواهد داشت.
در سال اخیر گسترش فناوری هوش مصنوعی، شرکتهای بزرگ همچون OpenAI، مایکروسافت، اینتل، سامسونگ و... را وادار کرده است برای رقابت بهتر با یکدیگر به فکر ساخت دیتاسنترهای بزرگ با ظرفیت عظیمی از قدرت پردازشی باشند. همین موضوع نگرانی مردم و سازمانهای فعال در حوزه محیط زیست را به دلیل استفاده بیش از حد از انرژی برق و تولید آلایندهها، دو چندان کرده است. به تازگی اعلام برنامه ساخت یک دیتاسنتر عظیم از سوی OpenAI انتقادات فراوان این سازمانها را موجب شده است.
براساس گزارش Tomshardware، برنامه OpenAI برای ساخت یک دیتاسنتر با ظرفیت پردازشی 250 گیگاوات تا سال 2033، سبب نگرانی بسیاری از فعالان محیط زیست و سازمانهای مرتبط با این حوزه شده است. بررسیهای جدید صورت گرفته توسط این مراجع نشان میدهد که برای راهاندازی این دیتاسنتر به برق لازم برای تامین انرژی کل کشور هند با جمعیت 1.5 میلیارد نفر نیاز است. این میزان انرژی همچنین دو برابر میزان دیاکسید کربنی را تولید میکند که شرکت ExxonMobil (به عنوان یکی از بزرگترین منتشرکنندگان کربن در دنیا) در سال منتشر میکند.
به جز انتشار کربن ناشی از دیتاسنترهای OpenAI، برآورد میشود که ظرفیت 250 گیگاوات برای پشتیبانی از 60 میلیون پردازنده گرافیکی GB300انویدیا کافی است و این شرکت قصد دارد این حجم عظیم از پردازندهها را در دیتاسنتر خود به کار بگیرد. این موضوع سبب میشود که OpenAI سالانه 30 میلیون GPU سفارش دهد تا زیرساختهای آن به صورت مداوم فعال بمانند. در این مقاله «کوتاه بودن عمر GPUها بهدلیل کارکرد 24/7» عنوان شده، اما واقعیت این است که چرخه عمر دو ساله این پردازندهها بیشتر به دلیل کاهش ارزش اقتصادی آنها رخ میدهد و نه خرابی سختافزاری.
این تخمین فقط مربوط به یک شرکت است. در همین حال، سایر غولهای فناوری نیز برنامه ساخت دیتاسنترهای عظیم خود را دارند. به عنوان مثال، شرکت xAI متعلق به ایلان ماسک قصد دارد تا سال 2030 تعداد 50 میلیون پردازنده معادل H100 داشته باشد که نیازمند حدود 5 گیگاوات انرژی برق است. این پروژههای عظیم که در سراسر جهان درحال ساخت هستند، منابع انرژی را تحت فشار قرار داده، موجب افزایش شدید قیمت برق شده و کیفیت برق رسانی به منازل را کاهش میدهند.
علاوه بر این، نیاز به آب برای فرآیندهای خنکسازی نیز به میزانی بیسابقه رسیده و نگرانیهای زیست محیطی جدی ایجاد کرده است. برای مثال کارخانه TSMC Fab 25 به حداقل 1 گیگاوات برق نیاز خواهد داشت. برقی که برای 750 هزار خانوار تایوانی کافی است. برآورد میشود که این کارخانه روزانه 100 هزار تن آب نیز مصرف کند که تقریباً معادل مصرف روزانه 196 هزار شهروند است.
همچنین تقاضای شدید برای پردازندههای AI و میلیاردها دلاری که شرکتها صرف خرید آنها میکنند، باعث ساخت انبوهی از کارخانههای جدید تراشهسازی شده است. در دو سال گذشته، ساخت 97 کارخانه جدید در جهان آغاز شده که TSMC و سامسونگ نیز از جمله سازندگان آنها هستند. همانند دیتاسنترها، این کارخانهها نیز به مقادیر عظیم آب و برق نیاز دارند.
علاوه بر این، تولید پیشرفتهترین تراشهها اغلب نیازمند مواد شیمیایی بسیار سمی است. سازمان SHARPS در کره جنوبی اعلام کرده است که برخی از کارکنان کارخانههای سامسونگ دچار سرطان شدهاند که با مواد شیمیایی مورد استفاده در این کارخانه ارتباط مستقیم دارد.
به این ترتیب باید گفت رقابت برای برتری در حوزه هوش مصنوعی، فشار عظیمی بر منابع محدود زمین وارد کرده است. در همین حال، شرکتهای فناوری میلیاردها دلار برای سخت افزار و زیرساخت هزینه میکنند و کشورها نیز در یک جنگ تجاری برای جلوگیری از رشد رقبا درگیر شدهاند.












نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت