در حالیکه این روزها همه‌جا صحبت از برنامه دولت آمریکا برای سرمایه‌گذاری در اینتل و جبران عقب‌ماندگی آن شنیده می‌شود، شرکت سافت‌بنک ژاپن با خرید ۲ میلیارد دلار سهام اینتل به یکی از سهامداران اصلی این غول نیمه‌هادی آمریکایی تبدیل شد. اما آیا این سرمایه‌گذاری می‌تواند اینتل را از بحران عقب‌ماندگی در برابر AMD، Nvidia و TSMC نجات دهد؟
اینتل سال‌هاست با مشکلات جدی در رقابت نیمه‌هادی‌ها دست‌وپنجه نرم می‌کند، اما حالا با سرمایه‌گذاری ۲ میلیارد دلاری سافت‌بنک، بار دیگر در کانون توجه رسانه‌ها و تحلیلگران قرار گرفته است. این سرمایه‌گذاری که معادل ۲ درصد سهام اینتل است، تنها یک حرکت مالی ساده نیست؛ بلکه اقدامی استراتژیک با ابعاد ژئوپلیتیک و فناورانه که می‌تواند آینده زنجیره تأمین تراشه‌های پیشرفته در آمریکا و جهان را تحت تأثیر قرار دهد.
اما بنابر گزارشی که به تازگی وبسایت Financial Times منتشر کرده، ظاهراً تنها چند روز پیش از این معامله، سافت‌بنک حتی به خرید مستقیم واحد ریخته‌گری تراشه اینتل (IFS) فکر کرده بود؛ موضوعی که اگر عملی می‌شد، معادلات صنعت نیمه‌هادی را به‌طور کامل تغییر می‌داد.
نقش دولت آمریکا و قانون CHIPS
سرمایه‌گذاری سافت‌بنک درست در زمانی انجام می‌شود که کاخ سفید نیز به‌دنبال خرید ۱۰ درصد سهام اینتل است. این اقدام قرار است با استفاده از کمک‌های قانون چیپس (CHIPS Act) و تبدیل یارانه‌ها به سرمایه سهامی صورت گیرد.
البته اینتل در قبال دریافت این کمک‌ها متعهد شده که هیچ‌یک از کارخانه‌های تحت تأثیر این بودجه را از بدنه شرکت جدا نکند؛ چراکه این واحدها نقش حیاتی در امنیت ملی و زنجیره تأمین تراشه‌های پیشرفته آمریکا دارند.
رقابت ژئوپلیتیک و اهمیت کارخانه‌های پیشرفته تولید تراشه
اگر بین شرکت‌های آمریکایی بخواهید تنها یک شرکت را نام ببرید که قادر به رقابت با غول‌هایی مانند سامسونگ و TSMC است، بدون شک هنوز هم پرچم تیم آبی را در میدان رقابت بالاتر خواهید دید. این شرکت در واقع مهمترین شرکت تولید تراشه در فناوری‌های پردازشی کمتر از ۳ نانومتر بعد از دو رقیب شرقی محسوب می‌شود.
موقعیت حساس منطقه تایوان و تهدید بالقوه چین برای الحاق این جزیره، نگرانی‌های جهانی در مورد پایداری زنجیره تأمین نیمه‌هادی‌ها ایجاد کرده است. به همین دلیل، دولت‌های اخیر آمریکا به این نتیجه رسیده‌اند که ظرفیت تولید بومی تراشه در خاک آمریکا نه یک انتخاب، بلکه یک ضرورت استراتژیک است.
استراتژی‌های سافت‌بنک در هوش مصنوعی
سافت‌بنک پیش‌تر با خرید اکثریت سهام Arm و مشارکت ۴۰ درصدی در پروژه عظیم Stargate (به ارزش ۵۰۰ میلیارد دلار برای توسعه زیرساخت هوش مصنوعی در آمریکا)، نشان داده بود که برنامه‌ای جدی برای ورود به بازار نیمه‌هادی‌ها دارد. این شرکت بزرگ ژاپنی حالا با مالکیت ۲ درصد از اینتل، به دنبال ایجاد سهم قابل توجهی تولید در حوزه تراشه نیز قرار گرفته است.
سافت بانک همچنین در سال‌های گذشته تجربه‌هایی متفاوت داشته است. آنها درست در لحظه اوج گرفتن انویدیا بابت فروش تراشه‌های مخصوص پردازش هوش مصنوعی، بزرگترین اشتباه ده اخیر خود را صورت داده و بخش اعظم سهام خود در انویدیا را در سال 2019 فروختند.
البته مدیران این غول ژاپنی 6 سال بعد با انجام سرمایه‌گذاری مجدد ۳ میلیارد دلاری در انویدیا در ابتدای ۲۰۲۵ دوباره در تیم سبز شریک شدند ولی به نظر پولی که در این میان از دست رفته زمان بسیار زیادی برای بازگشت به سافت‌بنک نیاز دارد.
همچنین سافت بنک در سال 2024 با انجام تلاش‌هایی برای همکاری با اینتل در پروژه ایزاناکی (Project Izanagi) برای ساخت شتاب‌دهنده هوش مصنوعی شرکت داشت، که به دلیل نگرانی از عملکرد و تیراژ تولید به شکست انجامید.
در انتتها باید به این موضوع اشاره کنیم که سافت‌بنک اخیراً شرکت Graphcore برای دسترسی به IP شتاب‌دهنده‌های هوش مصنوعی را خریداری کرده و برای تولید تراشه‌های تستی خود نیز همکاری خوبی را با TSMC شروع کرده است.
وضعیت واحد ریخته‌گری اینتل؛ بیم و امید نگران‌کننده
در حال حاضر، آینده گره‌های پردازشی ۱۸A و ۱۴A اینتل مبهم است. فناوری ۱۸A با استفاده از ترانزیستورهای RibbonFET و فناوری PowerVia، کلید رقابت با فرآیندهای ۲ نانومتری TSMC محسوب می‌شود. با این حال، نبود مشتریان کافی برای پر کردن ظرفیت تولید، این پروژه را در آستانه لغو یا تعویق قرار داده است.
اینتل می‌گوید خودش بزرگترین مشتری محصولاتش خواهد بود، اما تحلیلگران نسبت به پایداری این مدل اقتصادی تردید دارند.
با وجود سرمایه‌گذاری تازه سافت‌بنک، مسیر بازگشت اینتل به روزهای اوج روشن نیست. این شرکت در بازار پردازنده‌های x86 چه در بخش رایانه‌های شخصی و چه در بخش سرورها، سهم قابل توجهی را به AMD واگذار کرده و در رقابت AI نیز فاصله زیادی با انویدیا دارد که با پردازنده‌های گرافیکی سری H100 و B200 استاندارد صنعت محسوب می‌شود.
با این حال، ورود سافت‌بنک را می‌توان نوعی رأی اعتماد به رهبری لیپ-بو تان دانست. اکنون همه نگاه‌ها به این نکته دوخته شده که آیا این سرمایه‌گذاری و حمایت سیاسی می‌تواند دوباره اینتل را به جایگاه پیشروی جهانی در نیمه‌هادی‌ها بازگرداند یا خیر!
نظر شما در مورد این خبر چیست؟ آیا روزهای خوش اینتل بازمی‌گردد؟
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت