پژوهشگران علم رباتیک به تازگی توانستهاند یک ایمپلنت مجهز به هوش مصنوعی طراحی کنند که علاوه بر جلوگیری از هرگونه واکنش بدن به جسم خارجی، میتواند فرایند انتقال دارو به بافت مورد نظر پزشکان را هم برعهده بگیرد.
تا به امروز ایمپلنتهای (دستگاههای پزشکی کاشتنی در بدن) دارویی بسیاری برای بیماران ساخته شده و مورد آزمایش قرار گرفتهاند. گرچه این ایمپلنتها در بخشهای زیادی از علم پزشکی کاربرد داشته و میتوانند کار پزشکان را سادهتر کنند، اما همه آنها یک مشکل اساسی در استفاده بالینی دارند.

به عنوان مثال، پیشرفت فناوری ایمپلنتها نویدبخش مداخلات درمانی پیشرفته در حوزه مراقبتهای بهداشتی، مانند ترشح انسولین برای درمان دیابت است.
با این حال، بدن انسان به تمام اجسام خارجی واکنش نشان داده و علاوه بر حمله گلبولهای سفید به ایمپلنتها، شاهد آن هستیم که رشد بافت زخم در نهایت منجر به محصور شدن دستگاه میشود. بدین ترتیب پس از مدتی جداسازی ایمپلنت انتقال دارو با مشکل مواجه خواهد شد.
رفع تمام مشکلات با این ایمپلنت مجهز به هوش مصنوعی
به گزارش Medicalxpress، محققان دانشگاه گالوی و مؤسسه فناوری ماساچوست (MIT) اخیراً توانستهاند یک ابزار هوشمند پزشکی توسعه دهنده که توانایی تشخیص وضعیت محیطی را داشته و با وجود تشخیص بافت اسکار، میتواند در صورت لزوم دارو مورد نظر پزشک را آزاد کند.
به گفته محققان، این دستاورد فناوری محور در دنیای پزشکی میتواند به لطف اندامهای رباتیک نرم و هوش مصنوعی منجر به درمان هوشمند، طولانیمدت و مناسب بیماران شود.
این ایمپلنت جدید که به هوش مصنوعی مجهز شده، در زمان شکلگیری بافت تغییر شکل داده و میتواند بر این مشکل بزرگ به راحتی غلبه کند.
این دستگاه که با نام مخزن نرم دینامیکی فیبروسنسینگ ساخته شده است، دارای یک بدنه نرم بوده و به همراه یک غشای خارجی متخلخل و از نوع رسانا میتواند به طور دائم سیگنالهای الکتریکی را از خودش عبور دهد.
زمانی که سلولهای اطراف بافت زخمی شروع به رشد کرده و منافذ این غشا را مسدود میکنند، افزایش امپدانس الکتریکی تشخیص داده شده و الکترونیک یکپارچه باعث باد کردن و خالی کردن داروی موجود در ایمپلنت میشود.
تحول در دنیای ایمپلنتهای تحویل دارو در علم پزشکی
دکتر راشل بیتی (Rachel Beatty)، از دانشگاه گالوی و یکی از نویسندگان مقاله مرتبط با این دستگاه توضیح داد:
فناوری جدیدی که ما با استفاده از علم رباتیک نرم توسعه دادهایم، پتانسیل دستگاههای کاشتنی یا همان ایمپلنتها را برای ماندن طولانیمدت در بدن بیمار افزایش میدهد. ایمپلنت درمانی را تصور کنید که میتواند محیط خود را نیز حس کند و با استفاده از هوش مصنوعی در صورت نیاز پاسخ دهد؛ این رویکرد میتواند تغییرات انقلابی در تحویل داروی قابل کاشت برای طیف وسیعی از بیماریهای مزمن ایجاد کند.
تیم تحقیقاتی بر این باورند که پیشرفت دستگاه پزشکی آنها ممکن است راه را برای ایمپلنتهای حلقه بسته کاملاً مستقل هموار کند که نه تنها التهاب ناشی از شناسایی یک جسم خارجی در بدن را کاهش میدهند، بلکه توانایی درک زمان را داشته و به طور هوشمندان فعالیت آزادسازی دارو و پاسخ بدن به آن را هم تنظیم میکنند.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت