پاسخ کوتاه:
Haswell Ready به این معناست که پاور میتواند در حالت‌های کم‌مصرف CPUهای سری Haswell (مانند C6/C7) عملکرد پایداری داشته باشد. این استاندارد تضمین می‌کند پاور در مصرف برق پایین و ولتاژ حداقلی نیز بدون مشکل کار کند.
با اینکه مدت زیادی از معرفی پردازنده های نسل چهارم اینتل با اسم رمز هَزوِل ( Haswell) می گذرد و در آستانه ورود نسل های پنجم و ششم پردازنده های اینتل هستیم، اما هنوز هم بحث زیادی پیرامون منبع تغذیه های سازگار با این پردازنده ها و نسل های پیش رو وجود دارد، در واقع چه تفاوتی میان منبع تغذیه های Haswell Ready و معمولی وجود دارد؟ شاید در ابتدا تصور کنید که این منبع تغذیه ها می توانند توان مورد نیاز پردازنده های Haswell را تامین کنند، اما این تعریف اشتباه است.
آیا بهتر است که منبع تغذیه فعلی خود را به مدلی با این قابلیت ارتقا دهیم؟ در ادامه به بررسی این مسئله با همراهی شما عزیزان خواهیم پرداخت.
معماری Haswell و Haswell-E اینتل در کنار افزایش قدرت پردازشی، در زمینه مصرف انرژی هم پیشرفت چشمگیری نسبت به نسل پیشین داشته اند، علاوه بر کاهش میزان مصرف انرژی در حالت استفاده، میزان مصرف انرژی در حالت بیکاری (idle) و خواب (sleep) نیز به میزان بسیار کمی رسیده که کمتر از 1 وات است.
Haswell Ready به چه معنا است؟
پردازنده های Haswell و Haswell-E اینتل در حالت بیکاری به منظور کاهش مصرف انرژی وارد وضعیتی خواب مانند به نام C6/C7 mode می شوند که توان مصرفی پردازنده به مقدار ناچیزی و در حد 0.05 آمپر می رسد. حتی اگر در حالت خواب پردازنده همین توان ناچیز مورد نیاز خودرا از شاخته 12+ ولت منبع تغذیه بگیرد، اغلب منبع تغذیه ها بدون هیچ مشکلی آن را تامین می کنند اما مشکل احتمالی زمانی رخ می دهد که لود قابل توجهی بر روی شاخه های غیر اصلی منبع تغذیه شامل شاخه های 3.3V+ و 5V+ وارد شود.
می دانیم منبع تغذیه هایی که از مبدل DC به DC برای شاخه های غیر اصلی از جمله 3.3V+ و 5V+ استفاده می کنند با حالت مصرف کم انرژی در پردازنده های هزول مشکلی نخواهند داشت. چرا که از مبدل کاهنده DC به DC به منظور تبدیل شاخه 12+ به شاخه های 3.3V+ و 5V+ استفاده می شود، از این رو اهمیتی ندارد که پردازنده چه مقدار لود بر منبع تغذیه وارد کند، چرا که بدلیل انشعاب گیری شاخه های 3.3V+ و 5V+ از شاخه 12V+، همواره این شاخه تحت لود خواهد بود.
اگر لود روی شاخه های 3.3V+ و 5V+ از حد مشخصی (که به مدل منبع تغذیه بستگی دارد) فراتر رود، در این صورت ولتاژ شاخه 12 ولت میتواند از مقدار اصلی خود خارج شود و به ولتاژ‌هایی بالاتر از 12.6 ولت برسد. در این حالت چنانچه سیستم از حالت خواب خارج شود، به دلیل ولتاژ بالای شاخه 12 ولت، ممکن است سیستم محافظتی منبع تغذیه های ناسازگار و قدیمی به اشتباه وارد عمل شوند و منبع تغذیه را بکلی خاموش کنند که چاره ای جز قطع و وصل کلید پشت منبع تغذیه وجود نخواهد داشت، طبیعی است که برنامه ها و فایل های در حال اجرا از بین می روند.
با این حال برای استفاده از پردازنده های هزول لزومی به منبع تغذیه های Haswell-ready وجود ندارد اما نمی توانید از حالت "کاهش مصرف انرژی" آنها بهره ببرید.
سازندگان مادربرد به منظور جلوگیری از این مشکل به صورت پیشفرض قابلیت C6/C7 mode را از طریق BIOS غیرفعال کرده اند و احتمالا کسی هم با این مشکل مواجه نخواهد شد مگر اینکه حالت نامبرده را به رغم ناسازگاری منبع تغذیه فعال کرده باشد. با این حال راه حل ساده ای برای رفع این مشکل وجود دارد، کافی است که یک فن کم صدا و یا هر وسیله ای که می تواند مقداری لود را بر روی منبع تغذیه وارد کند، مستقیما به آن وصل کنید.
تنها در صورتی قابلیت C6/C7 mode را فعال کنید که بر روی منبع تغذیه Haswell Ready ذکر شده باشد و یا از آن پشتیبانی کند.
باورهای رایج در این زمینه:
- اغلب منبع تغذیه های فعلی از پردازنده های هزول پشتیبانی نمی کنند - غلط
- برای سیستم های جدید مبتنی بر هزول، منبع تغذیه سازگار با آن الزامی است - غلط
- هزول فقط با منبع تغذیه های DC به DC سازگار است - غلط
- هزول فقط با منبع تغذیه های دارای گواهی 80+ Gold و بهتر از آن قابل استفاده است - غلط
- هزول به شاخه 12 ولت دومی نیاز دارد و با منبع تغذیه های تک ریل قابل استفاده نیست - غلط
- پردازنده های هزول با منبع تغذیه های قدیمی و ناسازگار، در حالت بیکاری 5 وات بیشتر انرژی مصرف می کنند-درست
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت