اینکه بتوانیم از زمان مرگ طبیعی خود با خبر شویم اتفاقی است که تا به امروز بسیاری از دانشمندان به دنبال آن بودهاند ولی جدای از بحثهای اعتقادی و حوادث شاید این بار هوش مصنوعی و محاسبات رایانهای باشند که بتوانند راهگشای انسان در رسیدن به این سوال همیشگی ذهنش باشند.
جدای از اینکه بسیاری هوش مصنوعی را تهدیدی برای بشریت میدانند باید بتوانیم از آن در جهتی استفاده کنیم که برایمان مفید باشد. در واقع پتانسیل هوش مصنوعی و محاسبات هوشمند آن است که مجموعه اطلاعاتی را بدست آورد و پس از آن تصمیم صحیح گرفته و یا خروجی صحیح و با درصد خطای پایین ارائه دهد. استفاده از هوش مصنوعی در پزشکی جلوهای جدید از ظهور تواناییهایی یادگیری ماشین و هوش مصنوعی است که میتواند با توسعه بیشتر در زندگی بسیاری از ما تأثیرات مفید و عمیقی بگذارد.
در این زمینه به تازگی تعدادی از محققین دانشگاه ناتینگهام در انگلستان توانسته است سیستم یادگیری ماشینی را توسعه دهند که بتواند با توجه به معیارهای سلامتی فرد که از طریق آزمایشات متعدد و پیمایش وضعیت جسمی او به دست میآید، تا حد زیادی زمان مرگ طبیعی او را مشخص کنند.
این سیستم که پایگاه داده پایه آن مجموعهای از اطلاعات بدست آمده از بیش از 500 هزار انسان است میتواند به صورت انفرادی مشخص کند که افراد بر اساس ویژگیهای جسمی و بدنی که دارند تا چه مدت زمانی میتوانند زندگی کنند.
بنابر ادعای دانشمندان این گروه، الگوریتمی که در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفته میتواند با دقت مناسبی با توجه به اطلاعات ورودی جسمی، سبک زندگی فرد و همچنین رژیم غذایی او مشخص کند که این فرد در داخل بریتانیا میتواند چند سال به حیات خود ادامه دهد.
در این زمینه دکتر استفن ونگ، مدیر تیم پژوهشی میگوید:
ما با توسعه یک سیستم منحصر به فرد که رویکرد جامعی در مورد پیشبینی مرگ زودرس افراد برای آن دیده شده است قدمهای بلندی در این زمینه برداشتهایم. این روش از رایانهها برای ساخت مدلهای پیشبینی خطر مرگ بر اساس معیارهای گستردهای در زمینههای جمعیت شناسی، بیولوژی، مطالعات بالینی و فاکتورهای سبک زندگی استفاده خواهد کرد تا بتواند به هر مجموعه داده مشخصی که به آن اعمال میشود با درصد خطای کمی، میزان ریسک مرگ زودرس را مشخص کند. ما در روش خود حتی سبک رژیمی که فرد در زندگی دارد را نیز مد نظر قرار دادهایم.
در پایگاه دادهای که برای این سیستم توسعه داده شده است این گروه به بانک بیولوژیک بریتانیا که مجموعهای از اطلاعات بیولوژیک و پزشکی میلیونها شهروند این کشور است استفاده شده که البته برای محدود سازی طرح دادههای مربوط به افراد با سنین بین 40 تا 69 سال که در فاصله سالهای 2006 تا 2016 جمعآوری شده در نظر گرفته شده است.
در ادامه این دادهها با دادههای مربوط به مرگ افراد در پایگاه داده دولتی مرکز آمار بریتانیا مطابقت داده شده تا دریافت شود که افرادی که در بازه زمانی مذکور فوت کردهاند به چه دلایلی جان خود را از دست دادهاند و دلایل مرگ طبیعی آنها چه بوده است.
این تحقیق به عبارتی استفاده صحیح از Big Data یا همان دادههای عظیم را نشان میدهد. البته همانطور که میدانید هیچ دسته بشری عاری از عیب نیست ولی مسلماً با توسعه هر چه بیشتر طرحهایی از این دست میتوانیم به روزی امیدوار باشیم که تنها با تحلیل مجموعهای از دادهها جسمی و چندین سوال در مورد سبک زندگی و ... بتوان بسیاری از بیماریها را شناسایی کرد و پیش از آنکه این مشکلات منجر به مرگ افراد شوند از پیشرفت آنها جلوگیری نمود.
اگر به این مبحث علاقمند شده و میخواهید اطلاعات بیشتری در مورد آن بدست آورید میتوانید به مقاله منتشر شده در این موضوع مراجعه کنید.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت