بنابر نتایج تحقیقات اخیر پژوهشگران، هارد دیسک‌هایی که طی ۲۰ سال گذشته تولید شده‌اند، به تدریج در حال از بین رفتن هستند. طی این تحقیقات مشخص شده که بیست درصد از هارد دیسک‌هایی که برای ذخیره‌سازی طولانی‌مدت موسیقی در دهه ۹۰ استفاده شده‌اند، از کار افتاده‌اند.
بنابر گزارشی که به تازگی توسط Tom’s Hardware منتشر شده، باید از این به بعد دقت بسیار بیشتری روی آرشیوهای قدیمی خودمان داشته باشیم. شرکت Iron Mountain که در زمینه مدیریت اسناد، امحای اطلاعات، پشتیبان‌گیری از داده‌ها و بازیابی اطلاعات تخصص دارد، اعلام کرده است که حدود یک پنجم از هارد دیسک‌هایی که از صنعت رسانه دریافت می‌کند، به طور کامل از کار افتاده‌اند. این به معنای آن است که اطلاعات موجود در این هارد دیسک‌ها، از جمله مسترهای استودیویی، جلسات زنده و موارد دیگر، ممکن است برای همیشه از دست بروند؛ مگر اینکه شرکت ضبط موسیقی داده‌های خود را در یک هارد دیسک یا رسانه دیگری پشتیبان‌گیری کرده باشد.
در همین زمینه دکتر رابرت کوزلا، مدیر جهانی طرح‌های استراتژیک و رشد در خدمات رسانه و آرشیو Iron Mountain، در گفت‌وگو با Mix بیان کرده است:
دیدن این صحنه واقعاً ناراحت‌کننده است که پروژه‌ای به استودیو آورده می‌شود که در آن هم هارد دیسکی در یک قاب نو که هنوز برچسب و بسته‌بندی از محل خرید آن داخلش قرار دارد و کنار آن، هارد دیسک ایمنی هم هست؛ همه چیز مرتب است، اما هر دو هارد، به قطعه‌ای بی‌استفاده تبدیل شده‌اند.
مهاجرت به استفاده از هارد دیسک‌ها به جای نوارهای ذخیره‌سازی در اوایل دهه ۲۰۰۰ با ورود صدای فراگیر 5.1 و بازی Guitar Hero شروع شد. این فناوری‌ها نیاز داشتند تا لیبل‌های موسیقی، ترک‌های خود را دوباره مستر کنند. اما نگهدارندگان آنها در این فرایند متوجه شدند برخی از نوارهایی که برای ذخیره‌سازی ضبط‌های اولیه استفاده شده بود، کم‌کم کیفیت خود را از دست داده و به اصطلاح، خراب می‌شوند.
Guitar Hero یک مجموعه بازی ویدیویی محبوب است که توسط شرکت Harmonix ایجاد و در سال 2005 منتشر شد. در این بازی، بازیکنان از یک کنترلر به شکل گیتار استفاده می‌کنند و به تقلید از نواختن گیتار در آهنگ‌های معروف می‌پردازند. گیمرها باید در زمان مناسب کلیدهای روی کنترلر را فشار دهند تا نت‌های موسیقی را به درستی اجرا کنند.
نرخ این خرابی‌ها به حدی بود که بعضی از محتویات آنها در این شرایط دیگر قابل پخش نبودند. علاوه بر این، برخی نوارها هنوز به نظر خوب می‌آمدند، اما دستگاه‌های مناسب برای پخش آنها دیگر موجود نبودند. به همین دلیل، صنعت موسیقی تمرکز خود را بر انتقال آرشیوهای نوار به رسانه‌های دیجیتالی مانند هارد دیسک‌ها گذاشت.
درست مانند نوارهای مغناطیسی، هارد دیسک‌ها هم خراب می‌شوند
در استفاده مداوم بیشتر هارد دیسک‌های تجاری فقط بین سه تا پنج سال دوام دارند. متاسفانه باید با این حقیقت روبرو شویم که حتی اگر هارددیسک‌های تجاری را در بهترین شرایط هم نگه‌داری کنید، در نهایت (حتی هاردهایی که برای ذخیره‌سازی آرشیوی طراحی شده‌اند)، مستهلک شده و حتی بسیاری از قابلیت‌های خود را از دست می‌دهند.
این موضوع در زمینه موسیقی می‌تواند بسیار پراهمیت باشد. متأسفانه اغلب استودیوها تنها زمانی آرشیوهای خود را باز می‌کنند که به دنبال مسترهای اولیه برای استفاده تجاری باشند. اگر این کار را بیش از حد به تأخیر بیندازند، ممکن است دیگر نتوانند هارد دیسکی که به آن نیاز دارند را بازیابی کنند و تمام اطلاعات موجود در آن را از دست بدهند.
خوشبختانه، محققان به طور مداوم در حال کار روی رسانه‌های ذخیره‌سازی آرشیوی مختلفی هستند که از هارد دیسک‌ها و حتی درایوهای حالت جامد (که فقط تعداد محدودی خواندن و نوشتن را تحمل می‌کنند) قابل اعتمادتر باشند. به عنوان مثال، اخیراً استارتاپی بر روی ذخیره‌سازی آرشیوی روی شیشه کار می‌کند که مدعی است می‌تواند تا ۵ هزار سال دوام بیاورد. با این حال، تا زمانی که این رسانه‌ها با قیمت‌های مقرون‌به‌صرفه عرضه شوند، تنها راهی که برای حفظ صحت آرشیوهای داده‌های خود داریم، بازنویسی کامل آنها بر روی رسانه‌های جدید با پشتیبان‌گیری هر سه تا پنج سال یک‌بار است.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت