چرا برخلاف AMD، اینتل به یک نوع سوکت مادربرد پایبند نیست؟

یکی از تفاوت‌های اساسی اینتل و AMD، رویکرد آنها به سوکت‌های مادربرد است. در حالی که AMD تلاش می‌کند تا حد امکان از یک سوکت برای نسل‌های متوالی پردازنده‌های خود استفاده کند، اینتل معمولا با فاصله یک یا دو نسل، سوکت مادربرد را نیز تغییر می‌دهد. اما چه عاملی مانع از پیروی اینتل از استراتژی مشابه AMD می‌شود؟

هیچ‌کس دوست ندارد برای ارتقاء یک قطعه، مجبور به تعویض قطعات دیگر شود. اگر از طرفداران اینتل هستید و نسل به نسل پردازنده‌های این شرکت را ارتقاء داده‌اید، احتمالاً در طول سال‌ها مادربردهای متعددی خریداری کرده‌اید.

بسیاری از کارشناسان و مصرف‌کنندگان خواستار آن هستند که اینتل نیز مانند AMD، از یک سوکت برای چندین نسل متوالی پردازنده استفاده کند، همانطور که در نسل‌های 12، 13 و 14 شاهد آن بودیم.

استراتژی تجاری متفاوت؛ رویکردهای متفاوت

از منظر تجاری، عرضه پردازنده‌های اینتل با سوکت‌های جدید، مصرف‌کنندگان را مجبور به خرید مادربردهای جدید با هر بار ارتقاء پردازنده می‌کند. این استراتژی، تا زمانی که اینتل انتخاب اول علاقه‌مندان به سخت‌افزار و گیمر رایانه‌ای بود، چندان مشکل‌ساز نبود. اما اکنون که AMD به یک رقیب جدی تبدیل شده، این رویکرد ممکن است هزینه‌هایی برای اینتل در پی داشته باشد.

در همین رابطه بخوانید:

- عرضه ۶ پردازنده جدید برای سوکت کهنه‌کار AMD AM4
- خبر خوب برای دارندگان مادربردهای AM5، ریزمعماری Zen 6 هم با این سوکت عرضه خواهد شد!

در مقابل، AMD با معرفی معماری Zen، رویکردی کاملاً متفاوت اتخاذ کرد. این شرکت متعهد شد که از سوکت AM4 تا سال ۲۰۲۰ و حتی فراتر از آن استفاده کند. سوکت AM4 از اولین نسل پردازنده‌های Ryzen 1000 تا سری 5000 را پشتیبانی کرد و به یکی از طولانی‌ترین سوکت‌های مادربرد در تاریخ تبدیل شد.

حتی پس از عرضه پردازنده‌های AM5، AMD همچنان به تولید پردازنده‌های سازگار با AM4 ادامه می‌دهد. AM4 از ابتدا یک پلتفرم بسیار توانمند بود و استراتژی AMD بر این بود که عمر آن را تا حد امکان طولانی کند. این رویکرد مشتری‌مدارانه در کنار عرضه پردازنده‌های قدرتمند با قیمت رقابتی، نقش مهمی در جذب مصرف‌کنندگان به سمت AMD ایفا کرد.

فناوری‌های جدید، دلیل تغییر سوکت؟

در گذشته، اینتل از مدل «تیک-تاک» برای معرفی فناوری‌های جدید به بازار استفاده می‌کرد. هر «تیک» به معنای کوچک‌تر شدن فرآیند ساخت و هر «تاک» به معنای معماری جدید بود. اینتل تا حدود سال ۲۰۱۶ به این مدل پایبند بود، اما کوچک‌تر کردن فرآیند ساخت به تدریج دشوارتر شد.

برای تطبیق با فرآیند کوچک‌سازی و تغییرات معماری، اینتل سوکت‌های جدیدی را طراحی کرد که امکان پشتیبانی از آخرین نسخه‌های PCIe، فناوری‌هایی مانند Optane و تأمین توان بیشتر برای پردازنده‌های خود را فراهم می‌کرد. این رویکرد برای عرضه فوری ویژگی‌های جدید، یکی از دلایلی بود که اینتل برای مدت طولانی مورد علاقه علاقه‌مندان به سخت‌افزار بود، حتی با وجود نیاز به خرید پلتفرم جدید به طور مکرر.

با این حال، جهش از فرآیند ساخت ۱۴ نانومتری به ۱۰ نانومتری بسیار دشوار بود و در نتیجه، اینتل پس از سال ۲۰۱۶ مدل «تیک-تاک» را با یک استراتژی سه فازی جایگزین کرد. این استراتژی جدید، طول عمر سوکت‌ها را تا حدی افزایش داد، اما همچنان با رویکرد AMD فاصله زیادی داشت.

تغییر استراتژی اینتل در راه است؟

به طور کلی، دلیل اصلی عدم پایبندی اینتل به یک سوکت برای نسل‌های متعدد، استراتژی محصول این شرکت است. اینتل به جای تلاش برای سازگاری با پلتفرم فعلی، تمایل بیشتری به ایجاد تغییرات اساسی در معماری پردازنده‌های خود با هدف ارائه عملکرد بالاتر و ویژگی‌های جدیدتر دارد.

در حالی که جدیدترین پردازنده‌های Arrow Lake از نظر عملکرد جهش بزرگی محسوب نمی‌شوند، اما تغییرات معماری گسترده‌ای را به همراه داشته‌اند، از جمله استفاده از طراحی چیپلت و حذف کامل فناوری Hyperthreading. اینتل امیدوار است که این تغییرات در ادامه چرخه عمر این پلتفرم، فواید زیادی به همراه داشته باشد.

در همین رابطه بخوانید:

- اینتل Nova Lake را در سال ۲۰۲۶ عرضه می‌کند؛ خداحافظی زودهنگام با LGA-1851؟

آیا اینتل به زودی استراتژی خود را تغییر خواهد داد؟ با افزایش فشار رقابت از سوی AMD و نارضایتی مصرف‌کنندگان از تغییر مکرر سوکت، ممکن است شاهد تغییر رویکرد اینتل در آینده نزدیک باشیم. باید منتظر ماند و دید که آیا این غول دنیای پردازنده، برای حفظ موقعیت خود در بازار، به سمت استراتژی مشابه AMD  حرکت خواهد کرد یا خیر.