نسل پنجم مخابراتی یا همان 5G این روزها به سرعت در حال پیشرفت است و شرکت‌های بزرگ دنیا در کشورهای مختلفی ساز و کار نهایی پیاده‌سازی آن را در پیش گرفته‌اند تا در نهایت بتوان از این شبکه به صورت عمومی استفاده کرد. اما برای استفاده از 5G در ایران به چه زمینه‌هایی نیاز داریم؟
امروز در تهران نشست تخصصی با موضوع «عدم قطعیت های توسعه نسل پنجم ارتباطات در شهرهای هوشمند» و در خلال نمایشگاه تهران هوشمند که در حال برگزاری است در محل سالن همایش‌های برج میلاد برگزار شد.
در این نشست که با حضور مدیران بخش دولتی و خصوصی و صاحب‌نظران در بخش‌های مختلف مخابراتی برگزار شده بود به بررسی زمینه‌های مورد نیاز و پیش‌شرط‌های راه‌اندازی اولین شبکه‌های 5G در کشور پرداخته شد.
مهندس مرتضی طاهری، معاون فنی و توسعه شبکه همراه اول در این نشست با بیان اینکه در مجموعه اقداماتی تحسین‌برانگیز، برای اولین بار، پیش از ورود یک فناوری بزرگ به کشور، نشست‌های تخصصی درباره فراهم‌سازی شرایط برای پیاده‌سازی و مواجهه با آن برگزار شده اظهار کرد که اولین موضوع در خصوص عدم‌قطعیت‌های این بخش، بخش فرکانس‌های آزاد برای استفاده از شبکه 5G است.
مطابق صحبت‌های طاهری و بر اساس آنچه در کنفرانس جهانی ارتباطات رادیویی 2019 یا WRC-19 اعلام و نهایی شده، سازمان تنظیم مقررات و ارتباطات رادیویی باید طیف پیوسته فرکانس‌های 80-100 مگاهرتز را در باند 3.5 گیگاهرتز و حداقل باند یک گیگاهرتز را برای باندهای موج میلیمتری در نسل پنجم در نظر بگیرد؛ این شرط اولیه راه‌اندازی 5G در فضای فرکانسی کشور است که بدون در اختیار داشتن آن عملاً پیاده‌سازی این شبکه خارج از قوانین بین‌المللی خواهد بود و قابل اجرا نمی‌باشد.
نکته دیگری که طاهری در صحبت‌های خود به آن اشاره کرده این است که با توجه به پایداری نزدیک به صد در صدی 5G باید به مقوله ریسک بالای پایداری تجهیزات و زیرساخت‌های ارائه‌دهنده آن توجه ویژه‌ای معطوف شود که بر این اساس اجرای پایلوت آن را می‌توان بین سال‌های 2021 تا 2022 و اجرای نهایی و توسعه فراگیر را از سال‌های 2024 تا 2025 متصور شد.
در همین زمینه سه مبحث «رساندن فیبر به محل سایت های ارتباطی»، «تجمیع دیتاسنترها» و «تعامل 5G با دیگر نسل های قبلی» از دیگر اصولی است که برای ورود به این فناوری عنوان شده و با توجه به ارائه سرویس‌ها توسط اپراتورها که بر مبنای تقاضا صورت خواهد گرفت، تا زمانی که تقاضا برای این بخش به حد قابل قبولی نرسد، طبیعی‌است که اپراتورها به این سمت حرکت نکنند.
البته در این مورد با توجه به تبلیغات گسترده شرکت‌های سازنده تجهیزات بعید است بحث تقاضا عامل بازدارنده‌ای برای حرکت به سمت 5G در شرکت‌های مخابراتی در سراسر دنیا باشد و به همین دلیل باید با عملی پیش‌دستانه، اپراتورها با حرکت پیش از موعد به سمت این فناوری، فرصت موجود را مغتنم شمرده و منتظر اجبارهایی که در نسل‌های قبلی و با فشار کاربران ایجاد شده بود نمانند.
بخش دیگری که طاهری در صحبت‌های خود به آن اشاره کرد بحث سرمایه‌گذاری است که می‌تواند به دو صورت ایجاد شرکت مشترک و یا اجاره زیرساخت‌های فراهم شرکت توسط سرمایه‌گذاری ثالث یا همان مجازی‌سازی، مورد نظر قرار داد. در بخش فرکانس نیز مبحث RAN Sharing مطرح شده که جملگی می‌توانند پاسخگوی همه موارد مطرح شده در خصوص اشتراک و سرمایه‌گذاری باشند.
به هر حال چشم‌انداز روشنی برای همکاری اپراتورهای مختلف کشور در این حوزه با توجه به رقابت شدیدی که به وجود خواهد آمد وجود ندارد ولی با این حال رگولاتوری می‌تواند سیاست‌های تشویقی نظیر کاهش تسهیم درآمدش از ۳۱ به ۵ درصد یا تخصیص فرکانس بیش‌تر به اپراتورها را پیاده سازی کند.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت