تفاوت هسته‌های AMD Zen 4c با Zen 4 مشخص شد

یک گزارش جالب تفاوت هسته‌های Zen 4c بکار رفته در پردازنده‌های جدید EPYC با هسته‌های معمولی Zen 4 را نشان می‌دهد. این هسته‌ها کوچک‌تر هستند اما کارایی و مصرف بالاتری دارند که امکان ساخت پردازنده‌هایی با  تعداد سرسام آور 128 هسته پردازشی را می‌دهد. اطلاعات جالب درباره Zen 4c را در شهر سخت افزار بخوانید.

تفاوت و مقایسه Zen 4c با Zen 4

بر اساس مطلب منتشر شده در SemiAnalysis، هسته‌های Zen 4c در مقایسه با Zen 4 به طرز چشمگیری کوچک‌تر هستند. ظاهراً این تغییر به AMD امکان ساخت واحدهای CCD شانزده هسته‌ای را بخشیده است که در نسخه معمولی Zen 4 هشت هسته‌ای هستند.

با وجود اینکه هسته‌های Zen 4c را می‌توان نسخه کوچک‌تر و تقلیل یافته‌ای از هسته‌های Zen 4 خواند، اما با همان فناوری ساخت 5 نانومتری EUV (لیتوگرافی به کمک اشعه ماوراء بنفش شدید) تولید می‌شوند. در واقع واحدهای CCD جدید از دو واحد 8 هسته‌ای CCX  تشکیل شده‌اند و به طور مشترک به 16 مگابایت حافظه کش سطح سوم دسترسی دارند. حجم حافظه کش سطح دوم بدون تغییر 1 مگابایت باقی مانده است.

جالب اینکه با وجود دو برابر شدن تعداد هسته‌های پردازشی، اندازه دای واحدهای CCD مبتنی بر Zen 4c تنها 9.6 درصد بزرگ‌تر از نمونه 8 هسته‌ای Zen 4 است. البته نقاط پُر تراکم ترانزیستورها در دای Zen 4c به شدت افزایش یافته است.

AMD اسم رمز Dionysus را برای هسته‌های Zen 4c و اسم Vindhya را برای واحدهای 16 هسته‌ای CCD مبتنی بر آن برگزیده است. این طراحی مربوط به پردازنده 128 هسته‌ای EPYC 9754 با توانایی اجرای هم زمان صد و بیست و هشت Thread است که از طراحی چیپلتی یا MCM (ماژول متشکل از چند دای) بهره می‌برد. AMD برای ساخت چنین پردازنده‌هایی تا 8 چیپلت شانزده هسته‌ای را در کنار هم قرار می‌دهد.

در این پردازنده‌ها دای Server I/O Die (sIOD) با استفاده از فناوری ساخت 6 نانومتری تولید می‌شود و به نظر می‌رسد همان طراحی بکار رفته در پردازنده‌های نسل قبلی EPYC Genoa باشد. این دای دارای کنترلر حافظه 12 کاناله، رابط حافظه DDR5 و 128 خط ارتباطی PCI Express 5.0 است.

در همین رابطه بخوانید:

- مشخصات پردازنده‌های سرور AMD EPYC 9004 با 128 هسته و یک گیگابایت حافظه کش افشا شد

جالب‌تر اینکه EYPC 9754 یک پردازنده غول پیکر با توان طراحی گرمایی 400 وات است. ظاهراً AMD با Zen 4c به جنگ هسته‌های بزرگ (E-core) اینتل می‌رود که Gracemont یکی از نمونه‌های مطرح آن است.