این روزها سفر به دنیای زیر 10 نانومتر به اتفاقی عادی تبدیل شده و درحالیکه تراشه‌های 5 و 6 نانومتری به گزینههایی عادی در بازار تبدیل شدهاند، شرکتها به فناوریهای 3 و حتی 2 نانومتری فکر میکنند. اما اولین تراشه‌های بر پایه این فناوریها را چه شرکت‌هایی خواهند ساخت؟
سامسونگ و TSMC دو بازوی قدرتمند دنیای نیمه هادی برای تعالی هر چه بیشتر فناوریهای روز در این صنعت هستند. در همین زمینه تا به امروز دو شرکت مذکور رقابت سنگینی را آغاز کردهاند تا بتوانند مشتریان بیشتری را به سمت خود جذب کنند و این تلاشها به خلق فناوریهایی منجر شده که حالا مشتریان بزرگی مانند اپل و اینتل از قبل برایشان صف میکشند. اما این بدان معنا نیست که اینتل به عنوان ضلع سوم بزرگترین شرکت‌های تولید تراشه، دست روی دست گذاشته و به یک مصرف‌کننده صرف تبدیل شده است.
در همین زمینه گزارش های صنعتی و منابع نشان میدهد که اپل و اینتل را باید به عنوان دو مشتری برتر برای نود N2 آینده TSMC قرار محسوب کنیم. N2، که انتظار می‌رود تا پایان سال 2025 وارد تولید انبوه شود، اولین فرآیند ساخت TSMC خواهد بود که از طراحی ترانزیستورهای GAAFET (ترانزیستور اثر میدانی با گیت سراسری) استفاده می‌کند.
اگر تحولات قابل توجهی در بازار یا مشکلات غیرمنتظره در انتقال فناوری وجود نداشته باشد، TSMC پس از فناوری 3GAE سامسونگ در سال 2023 و اولین فناوری ساخت اینتل در دوره انگستروم، یا همان Intel A20، در سال 2024، به سومین شرکتی خواهد بود که محصولات خود بر پایه GAAFET را معرفی می‌کند.
در حالی که استقبال اپل از آخرین فناوری تولید TSMC در این مرحله کاملاً مشخص است، این واقعیت که اینتل نیز خود مشتری تراشه‌های N2 شرکت TSMC باشد بسیار بالاست. در واقع، تاکتیک‌های تجاری تکامل یافته این شرکت آن را ملزم میسازد تا پس از معرفی استراتژی IDM 2.0 به نمایش می‌گذارد؛ IDM مخفف عبارت «سازنده دستگاه یکپارچه» است و به این مفهوم اشاره دارد که این شرکت برای ساخت تراشه‌های مورد نظر خود سفارش‌های مشتریان را مد نظر قرار میدهد و تنها متکی به یک فرایند ساخت نخواهد بود.
در حالی که قبل از آغاز دوره ریاست پائول گلسینگر به عنوان مدیر عامل در اینتل، این شرکت پای خود را فراتر از فناوریهای سنتی 12 و 14 نانومتری نذاشته و به نوعی از تقابل با آنها ابا داشت، با ورود گلسینگر این مشکل بزرگ و موردشکایت قدیمی طرفداران تیم آبی رفع شده و حالا اینتل از هر زمانی برای رویارویی با چالشهای بزرگ، خود را حریص‌تر نشان میهد. در واقع اینتل نه تنها به فناوریهای جدید فکر می‌کند، بلکه به دنبال فتح قلههایی است که بتواند تنها یک تولیدکننده صرف برای محصولات خود نبوده و بازه گستردهای از سفارش مشتریان دیگر را نیز تأمین کند.
از آنجایی که پذیرش یک گره تولیدی جدید (فناوری ساخت) هزینههای قابل توجهی را در بخشهای تحقیق و توسعه و طراحی به همراه دارد، شرکت اپل که یک تولیدکننده عمومی و با رنج محصولات متنوع است نیز باید آمادگی پذیرش آن را داشته باشد.
این ویژگی همچنین موهبت دیگری برای اپل نیز محسوب میشود که روی دیگر فاکتورهای موثر در تعیین قیمت نهایی محصولات نیز قدرت مانور داشته باشد و به نوعی قمار سنگین خود را تنها روی کارت «فناوریهای ساخت بسیار جدید و پیشرفته» بازی نکند.
این ویژگی در مورد اینتل اما صدق نکرده و نمیتوان سهامداران تیم آبی را با توضیحات فنی صرف راضی نگه داشت. به همین دلیل شرکت باید تمرکز ویژهای در خصوص استفاده بهینه از فناوری 2 نانومتری TSMC در تراشه‌های آتی خود شامل SoCهای آینده، پردازندههای بر پایه معماری Lunar Lake و حتی GPUهای آینده خود داشته باشد و با چشمانی باز سراغ فناوریهای ساخت پس از N3 برود.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت