حتماً راجع به خانواده جدید پردازنده های 14 نانومتری اینتل چیزهایی خوانده اید. در این مقاله سعی شده است نسل جدید پردازنده های اینتل که به نام Broadwell شناخته می شوند به همراه مشخصات کامل معماری 14 نانومتری، جزئیات فنی آن و تفاوت های اساسی آن با پردازنده های نسل قبل از جمله Haswell مورد بررسی کامل قرار گیرد؛ با شهر سخت افزار همراه باشید.
شرکت اینتل در چند ماه گذشته بیشتر انرژی و تمرکز خود را بر روی پردازنده های کامپیوتر های شخصی Desktop معطوف کرد؛ در ماه آوریل شاهد عرضه پردازنده های خانواده Haswell Refresh بودیم. بعد از آن در ماه جولای، اینتل پردازنده های سری Devil’s Canyon را منتشر کرد و ماه گذشته هم پردازنده های رده بالای Haswell-E را به بازار عرضه کرد که هر کدام به نوبه خود قدم بزرگی در ارائه معماری جدیدتر و پایین آوردن مصرف انرژی محسوب میشدند؛ خصوصاً خانواده Haswell-E در کنار مادربرد های X99 و همچنین حافظه های رم DDR4 جهش ناگهانی و بزرگی را در این زمینه بوجود آوردند.
پردازنده های سری جدید اینتل موسوم به Broadwell-Y با معماری 14 نانومتری و حد حرارتی 4.5 وات
اینتل دیگر قصد ندارد مدل جدیدی با معماری 22 نانومتری Haswell به بازار عرضه کند چرا که دوران Haswell ها به پایان رسیده است؛ سیاست اینتل از این پس بر روی بازار موبایل و پردازنده های کم مصرف با معماری 14 نانومتری متمرکز خواهد شد چرا که بازار موبایل و ابزار های کوچک قابل حمل و همچنین بحث بسیار مهم اینترنت اشیاء چنان به سرعت در حال رشد و گسترش است که سرمایه گذاری در این حوزه را بیش از پیش ضروری جلوه می دهد. این نوع پردازنده ها به خانواده Core M معروف هستند و به تازگی نیز محصولات جدیدی از شرکتهایی مانند ایسوس مشاهده می کنیم (Asus Zenbook UX305) که از پردازنده های این خانواده بهره گرفته اند.
اما قبل از اینکه درباره جزئیات فنی بکار رفته در پردازنده های Core M صحبت کنیم، لازم است نکاتی را در مورد معماری 14 نانومتری مورد بررسی قرار دهیم. میدانیم که یکی از اهداف اینتل در طراحی معماری Haswell، استفاده از این نوع معماری در طیف وسیعی از محصولات مانند لپ تاپ ها، تبلت ها، کامپیوتر های شخصی و حتی کامپیوتر های پربازده مانند سرور ها بود.
همین سیاست در معماری Broadwell هم دنبال میشود و اینتل در کنار بازار کامپیوتر های شخصی، تمرکز بیشتری را بر روی نیاز های بازار تبلت و اولترا بوک ها و همچنین اسمارت فون ها معطوف خواهد کرد. نمونه هایی از این نوت بوک های فوق باریک در یکی دو هفته اخیر وارد بازار شده اند اما اینتل دو یا شاید بتوان گفت سه هدف عمده را از عرضه معماری 14 نانومتری دنبال میکند:
یکی تولید پردازنده های بسیار کم مصرف که بتواند برای چندین روز و بدون احتیاج به شارژ مجدد جوابگوی نیاز اولترا بوک ها و اسمارت فون ها باشد. دوم بالا بردن بازدهی پردازنده تا حدی است که تکنولوژی های دیگر نظیر پردازنده های گرافیکی و حافظه های رم را مجبور به ارتقاء و بالابردن بازدهی شان نماید و هدف سوم، پایین آوردن توان مصرفی و همچنین پایین آوردن حد حرارتی پردازنده هاست که نیاز به سیستم خنک کننده را از مبان بردارد و لپ تاپ ها، نوت بوک ها، و حتی کامپیوتر های شخصی بدون فن جای سیستم های قدیمی را پر کنند.
اگر چه معماری Haswell تا حدود زیادی توانست از نظر بازدهی پردازشی، به سطوح جدیدی دست پیدا کند اما در عرصه کامپیوتر های رومیزی پربازده که نیاز به کارآیی بالا دارند نتوانست جایگاه خیره کننده ای را به خود اختصاص دهد. با این حال این نوع معماری برای لوازم قابل حمل مانند اسمارت فون ها و تبلت ها خوش درخشید.
معماری 22 نانومتری Haswell توانست با بهره گیری از فناوری Tri-gate در ترانزیستورها توان مصرفی را حدوداً به نصف برساند و به این ترتیب مدت زمان کاری مفید باطری را تا دو برابر افزایش دهد. این معماری توان مصرفی دستگاه را در زمان بیکاری تا 20 درصد کاهش داد و خصوصیات دیگر آن نظیر امکان ساخت مدار مجتمع چند تراشه ای یا MCP، قرار دادن مدار کنترل ولتاژ به طور 100 درصد در داخل خود تراشه (FIVR) و افزایش محدوده کاری دینامیک از ویژگی های برتر آن به شمار می رود. نسل بعدی تراشه ها Broadwell-Y نام دارد که در واقع جایگزین پردازنده های نسل Haswell-Y و Ivy Bridge-Y خواهد شد.
پردازنده های Broadwell-Y یا همان Core M از نسل دوم فناوری Tri-gate و معماری 14 نانومتری در ساخت ترازیستورها استفاده خواهد کرد، حد حرارتی پردازنده را کاهش خواهد داد، کنترل حرارت و توان مصرفی به صورت مرکزی در داخل چیپ ست انجام خواهد شد، توان مصرفی پردازنده در زمانی که بیکار است تا حد بسیار زیادی کاهش پیدا خواهد کرد، بازه فرکانس پردازش، متناسب با توان مصرفی گسترده تر خواهد بود و همچنین از نسل دوم فناوری FIVR و ویژگی لایه بندی سه بعدی برای تنظیم و کنترل ولتاژ استفاده خواهد کرد.
این نسل از پردازنده ها از طراحی پیشرفته تری در زمینه ارتباط هسته های گرافیکی با هسته پردازنده اصلی بهره خواهند برد که در عین توان مصرفی پایین تر، باعث افزایش بازدهی کلی سیستم خواهد شد.
بکارگیری نسل دوم فناوری Tri-gate موسوم به FinFET در معماری 14 نانومتری پردازنده های Broadwell
پردازنده های Core M اینتل اولین نسل از پردازنده های 14 نانومتری اینتل هستند که برای مصارف عمومی در نظر گرفته شده اند. قرار بود اینتل این نوع پردازنده ها را چند ماه زودتر وارد بازار کند اما به دلیل مشکلات فنی در خط تولید کارخانجات اینتل، این موضوع به تعویق افتاد. اکنون که تولید این پردازنده ها آغاز شده است میتوانیم نگاهی به ساختار قنی آن بیاندازیم. معماری 14 نانومتری از نسل دوم فناوری Tri-gate موسوم به FinFET بهره می برد.
در نسل دوم Tri-gate پایه های ترانزیستور باریک تر و به هم نزدیک تر هستند و به همین دلیل امکان تجمیع تعداد بیشتری ترانزیستور در واحد سطح وجود دارد؛ علاوه بر آن، این ساختار باعث پایین آمدن توان مصرفی و تولید حرارت کمتر خواهد شد ضمن اینکه هزینه نهایی تولید نیز پایین تر خواهد آمد. همانطور که قبلاً اشاره شد پردازنده های خانواده Broadwell طیف وسیعی از وسایل را پوشش خواهند داد. ساختار فشرده تر Fin ها در ترازیستور باعث خواهد شد که کارآیی آن نیز به طور قابل نوجهی بالاتر رود.
با نگاهی به ساختمان ترانزیستور ها در معماری 22 نانومتری میبینیم که ارتفاع Fin در هر ترازیستور 34 نانومتر است در حالی که در معماری 14 نانومتری این ارتفاع بیشتر شده و به 42 نانو متر رسیده است که این امر موجب انتقال بهتر جریان و در نتیجه بازدهی بالاتر ترانزیستور می گردد.
از آنجا که فاصله نوک Fin ها از 60 نانومتر (در معماری 22 نانومتری مربوط به پردازنده های خانواده Haswell) به 42 نانومتر در معماری 14 نانومتری (Broadwell) کاهش پیدا کرده است، به همین جهت، ترانزیستور ها فضای کمتری را اشغال نموده و فشرده تر هستند. در تصاویر بالا میتوان تفاوت ساختار این دو معماری را به وضوح مشاهده کرد. ارتباط زیر ساختی بین ترانزیستور ها هم بالطبع فشرده تر شده به طوریکه فاصله گامها از 80 نانومتر (در معماری 22 نانومتری) به 52 نانومتر (در معماری 14 نانومتری) کاهش پیدا کرده است.
فشرده تر شدن ساختمان ترانزیستور ها به طور مستقیم باعث نشت کمتر جریان شده و در نتیجه افزایش بازدهی را بدنبال خواهد داشت. با در نظر گرفتن اینکه با استفاده از این نوع طراحی، توان عملیاتی پردازنده در واحد سطح بالاتر خواهد رفت و از طرفی دیگر، فشردگی پایه ها امکان ساخت پردازنده های کوچکتر را فراهم خواهد آورد به همین جهت اینتل می تواند در زمینه پردازنده های موبایل بسیار بهتر از گذشته عمل کند، به طوریکه میتوان انتظار داشت پردازنده های 14 نانومتری به ازای هر وات، تا 6 برابر افزایش بازدهی از خود نشان دهند.
این موضوع بر روی سرور ها و بخصوص اسمارت فونها بسیار شایان توجه خواهد بود زیرا در اسمارت فون ها باعث پایین آمدن مصرف باطری تا 25 درصد و در سرورها (در مقایسه با معماری 45 نانومتری) باعث دو برابر شدن بازدهی کل خواهد شد. بعد از نسل 45 نانومتری، اینتل توانست با گذار از هر نسل قدیمی به نسل جدید، بازدهی را به میزان 1.6 برابر در هر وات افزایش دهد.
با توجه به اینکه نسل Haswell توانست این مقدار را به 2 برابر در هر وات برساند باید قبول کرد که نسل Broadwell با رساندن این میزان به 5 تا 6 برابر نسل قبل، قدم بزرگی در بالابردن کارآیی واقعی پردازنده ها بر خواهد داشت. ساختمان پردازنده های SoC که از معماری 14 نانومتری Broadwell-Y استفاده میکنند به عنوان الگویی برای پردازنده های پیشرفته تر خانواده Broadwell در نظر گرفته خواهند شد اما این به معنای پایان نوآوری در این زمینه نخواهد بود. اینتل قول داده است در آینده نزدیک، خلاقیت های بیشتری را در ساخت پردازنده های این نسل بکار برد.
آقای Brian Kraznich مدیر عامل اینتل اظهار کرده است که طراحی و ساخت پردازنده های نسل بعدی از معماری 10 نانومتری بهره خواهند برد و در سال 2016 معرفی خواهند شد و دیگر از لیتوگرافی EUV استفاده نخواهد کرد.
در ادامه به طور دقیق تر ساختمان پردازنده های Core M را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
جزئیات ریز معماری پردازنده های Core M اینتل
همانطور که گفته شد، پردازنده های اینتل Core M یا به عبارتی Broadwell-Y که مخصوص محصولاتی همچون تبلت ها به تولید رسیده اند، امکان ساخت دستگاه هایی بدون نیاز به خنک کننده و فن را به دلیل مصرف پائین و تولید حرارت فوق العاده کم در اختیار سازندگانی همچون لنوو، ایسوس، دل و ... قرار داده است و به نظر می رسد دنیای تکنولوژی از چالش تولید چنین دستگاه هایی عبور کرده است.
پردازنده های Broadwell از ابعاد کوچک، درکنار توان مصرفی پائین بهره می برند که آن ها را برای نصب در دستگاه های هوشمند قابل حمل به یکی از بهترین گزینه ها تبدیل کرده است؛ از جمله دستگاه هایی که بستری مناسب برای این پردازنده های کوچک فراهم می کنند، می توان به اکثر محصولات 10.1 اینچی با ضخامت بین 8-10 میلی متر اشاره کرد.
پردازنده های Broadwell-Y، که از خانواده SOC ها یا به عبارتی همان System On Chip ها محسوب می شود، نسبت به نمونه های قبلی ورودی برق کم تری دارند که همین مسئله نه تنها باعث صرفه جویی در مصرف می شود (تا 20 درصد) بلکه عملکرد هر ترانزیستور را بین 10-15 درصد افزایش می دهد؛ گذشته از این مورد، این چیپ ست های 14 نانومتری و کوچک، نسبت به دیگر اقوام خود تا دو برابر از هدر رفت و نشت جریان جلوگیری می کنند که این به معنی حفظ 10 درصدی قدرت پردازنده است.
مقایسه صورت گرفته توسط اینتل نیز علاوه بر اینکه گویای مصرف کم تر این SOC در مقابل پردازنده ای همچون Haswell-Y است، نشان دهنده ابعاد کم تر این محصول نسبت به پردازنده های نسل قبل با معماری 22 نانومتری نیز می باشد؛ همانطور که در تصویر مشاهده می کنید، طول و عرض پردازنده Broadwell-Y که 30x16.5x1.04 میلیمتر اعلام شده است، در مقایسه با Haswell-Y با ابعاد 40x24x1.5 میلی متری، نشان از کاهش اندازه طولی و عرضی این پردازنده های مبتنی بر معماری 14 نانومتری دارد که از کاهش 25 درصدی ابعاد PCB این SOC ها نسبت به محصولات نسل قبل خبر می دهد.
اما گذشته از ابعاد، اینتل در طراحی PCH جدیدی که مخصوص پردازنده های سری Core M و تحت عنوان Broadwell PCH-LP معرفی شده نیز تمام تلاش خود را به کار گرفته است تا علاوه بر افزایش هماهنگی دو چیپ ست پل شمالی و جنوبی، مصرف انرژی را در این قسمت نیز به خوبی مدیریت کند؛
برروی Die پردازنده علاوه بر PCH-LP یا کنترل کننده کم مصرف ( Low-Power)، چیپ ست DSP نیز قرار گرفته است تا پردازش های مربوط به این بخش (PCIe) نیز به خوبی صورت پذیرد؛ از دیگر مشخصه های این پردازنده های Core M، میتوان به وجود نسل دوم فناوری های FIVR و 3DL اشاره کرد.
FIVR که در واقع مخفف عبارت Fully Integrated Voltage Regulator یا همان مداررگولاتور داخلی پردازنده است، حالا بار دیگر توسط اینتل مورد استفاده قرار گرفته تا تنظیم و کنترل ولتاژ به شکلی بهینه درون این چیپ ست کوچک صورت پذیرد.
اما 3D Layer؛ کمپانی تولید کننده همچنین از لایه بندی سه بعدی در طراحی PCB اختصاصی این بورد بهره گرفته است تا علاوه بر تحقق هدف اصلی تولید این محصولات یعنی افزایش بهره وری و حداکثر کارایی، از هدر رفت جریان نیز جلوگیری شده و امکان انتقال و جا به جایی اجزا قرار گرفته برروی Die اصلی را برروی ماژول های تحتانی این PCB اختصاصی نیز امکان پذیر می سازد.
اینتل از تمامی این تکنیک ها و فناوری ها بهره گرفته است تا مصرف این پردازنده ها را به حداقل رسانده و با بهره گیری از انواع الگوریتم ها، فرکانس موثر آن را با وجود توان کم، به بالاترین حد رسانده و بهترین عملکرد را در حین پردازش های سنگین به نمایش بگذارد؛ از جمله این الگوریتم ها می توان به Turbo Boost اشاره کرد که به صورت کلی نقشی اساسی در افزایش فرکانس و قدرت پردازنده و همچنین طول عمر باتری مورد استفاده در دستگاه های هوشمند و قابل حمل ایفا می کند.
پرچمدار این سری از پردازنده های اینتل یعنی Broadwell-Y که در مقایسه با پردازنده Haswell-Y از Die با سایزی حدودا 1.6 برابر کوچک تر و 1.3 میلیارد تعداد ترانزیستور بیشتر بهره می برد که اهمیت مدیریت فضای PCB را بیش از پیش مهم می سازد؛ به سراغ دیاگرام این پردازنده می رویم تا با نگاهی دقیق آن را مورد بررسی قرار دهیم.
GPU، CPU و PCH
بیشتر فضای روی بورد به چیپ گرافیکی اختصاص یافته است که در کنار آن شاهد حضور دو هسته پردازشی و همچنین 4 مگابایت حافظه نهان سطح سه هستیم که بین این پردازنده مرکزی و گرافیکی به اشتراک گذاشته شده است؛ دو قسمت نسبتا کوچک تر نیز به کنترل بخش ورودی/خروجی ها و همچنین سیستم عامل و کنترل حافظه های رم اختصاص یافته است.
گرافیک در نظر گرفته شده برای این پردازنده که تا 20 درصد از واحدهای اجرایی بیشتری در پردازش داده های گرافیکی استفاده می کند، کاربر را قادر می سازد تا از این چیپ گرافیکی با کلاکی معادل 850 مگاهرتز در اجرای تصایر و ویدوهایی با رزولوشن بالای 3840X2160 پیکسل یا به عبارتی 4k بهره بگیرد؛ همچنین پشتیبانی از جدیدترین ورژن API های موجود نظیر DirectX11.2، DirectX12، OpenGL3.4 و OpenCL 1.2/2.0 نیز از دیگر ویژگی های گرافیک مجتمع در نظر گرفته شده برای پردازنده های سری Core M است.
این گرافیک که موسوم به intel HD 5300 است، از انواع تکنولوژی های شرکت تولید کننده همچون Quick Sync Video، Clear Video HD و WirelessDisplay و انواع خروجی های HDMI 1.4 و DP1.2 پشتیبانی به عمل می آورد؛ کدگشایی همزمان داده های گرافیکی نیز از دیگر ویژگی های چیپ HD 5300 محسوب می شود که پردازنده Broadwell-Y را به چیپ ستی فوق العاده تبدیل کرده است.
پردازنده های سری Broadwell-Y
پردازنده های سری Core M، که تحت عنوان Broadwell-Y معرفی شده اند، در سه گروه و با اسامی 5Y70، 5Y10a و 5Y10 روانه بازار خواهند شد که در ادامه به بررسی ویژگی های آن ها خواهیم پرداخت.
پردازنده 5Y70 که در واقع گل سرسبد این گروه از محصولات اینتل محسوب می شود، از دو هسته فیزیکی و 4 رشته پردازشی بهره مند است؛ کلاک پایه این پردازنده در حالت عادی 1.10 گیگاهرتز گزارش شده است که این میزان در فشار کاری بالا و حالت Boost به 2.60 گیگاهرتز افزایش می یابد.
پردازنده گرافیکی آن با 24 واحد اجرایی نیز دارای فرکانس پایه 100 مگاهرتز است که در بیش ترین حالت، به 850 مگاهرتز افزایش می یابد؛ پشتیبانی از رم های DDR3 با فرمت های DDR3L و LPDDR3 با فرکانس موثر 1600 مگاهرتز نیز از دیگر موارد این پرچمدار محسوب می شود.
Broadwell-5Y70 که از 4 مگابایت حافظه نهان سطح سه بهره می برد، در بیشترین حالت کم تر از 5 وات مصرف دارد و تا دمای بالای 95 درجه سانتی گراد نیز به کار خود ادامه می دهد.
Broadwell-5Y10a نیز همچون 5Y70 از دو هسته پردازشی و 4 هسته منطقی برای پردازش رشته ای بهره مند است که در فرکانسی بین 800 تا 2 گیگاهرتز به پردازش داده های گرافیکی می پردازد؛ این پردازنده که در دیگر موارد کاملا مشابه با سایر محصولات این سری طراحی شده است، در بیشترین حالت تنها 4.5 وات انرژی مصرف می کند که برای نصب در دستگاه های هوشمند و قابل حمل مناسب به نظر می رسد.
و اما آخرین پردازنده از سری محصولات Core M؛ این پردازنده که از ویژگی هایی کاملا یکسان با 5Y10a برخوردار است، در بیشترین حالت کم تراز 5 وات یعنی 4.5 وات مصرف دارد که این میزان را میتوان تا 4 وات نیز کاهش داد.
ظاهراً اینتل قصد ندارد تولید پردازنده های Core M را بیش از این سه مدل ادامه دهد. این شرکت طی یک اعلامیه رسمی اعلام کرده است که از سری پردازنده های Core M، فقط همین سه مدل وارد بازار خواهد شد و پس از آن، سری جدیدی موسوم به F/0 و یا E/0 که مبتنی بر همان معماری 14 نانومتری است جایگزین Core M خواهد شد.
دلیل اصلی اینتل از تولید پردازنده های 14 نانومتری چه بوده است؟
همه روزه شاهد افزایش کاربران دستگاه های قابل حملی همچون تبلت ها، اسمارت فون ها و دستگاه های 2 in 1 هستیم؛ دلیل اصلی این امر نیز قطعا ابعاد کوچک و وزن نسبتا مناسب آن هاست که این محصولات را به گزینه ای مناسب برای کارمندان، دانش آموزان، دانشجویان و ...تبدیل کرده است.
گذشته از این مورد رابط های کاربری ساده و امکان یادگیری و استفاده آسان از آن ها نیز یکی دیگر از چندین مزیت این محصولات به شمار می روند؛ بنابراین با گرایش روز افزون کاربران به این دستگاه های هوشمند برای دسترسی به سرعت و دقتی مضاعف در کنار مصرف کم، تولید کنندگان این محصولات را بر آن می دارد تا در تلاش تولید و عرضه محصولاتی استثنایی و باب میل کاربران باشند.
اینتل نیز در همین راستا، تصمیم به تولید پردازنده های 14 نانومتری سری Core M گرفت؛ این پردازنده ها که امکان ساخت محصولاتی سبک، بدون فن و باریک را در اختیار فعالان این صنعت قرار می دهند، قابلیت اتصال از طریق جدیدترین استانداردهای وایرلس و هم چنین پورت پرسرعت USB 3.0، افزایش فضای ذخیره سازی از طریق نصب هارد دیسک ها و درایو های حالت جامد و ... را نیز برای این محصولات فراهم می کنند که قطعا همین موارد نیاز کاربران را تا حد قابل قبولی برطرف خواهد کرد.
به گفته اینتل، این پردازنده ها مخصوصا برای نصب در قلب تپنده دستگاه های 2 در 1 به تولید رسیده اند چرا که این محصولات قابلیت استفاده از یک کامپیوتر با ابعاد کوچک و وزن فوق العاده پایین را البته با توان پردازشی نسبتا مناسب در اختیار کاربر قرار می دهد، از سوی دیگر وجود چندین سیستم عامل و بهره گیری از انواع اپلیکیشن های تبلت و پی سی در کنار یکدیگر نیز از دیگر ویژگی های فوق العاده این دستگاه ها ذکر شده است.
در یک مقایسه کلی بین وسایلی که از پردازنده Core M Broadwell-Y بهره می برند در برابر نوت بوک ها و تبلت هایی که به پردازنده Arrandale Core i5 520UM مجهز هستند به آمار جالبی دست یافتیم:
- پردازنده های Core M در انجام کارهای اداری تا 2.1 برابر بهتر عمل می کنند
- نسل جدید پردازنده ها در پردازش اطلاعات اینترنتی و صفحات وب تا 2.3 برابر بازدهی بهتری نشان می دهند
- در تبدیل اسناد اداری مانند تبدیل فایلهای word به اسناد pdf تا 1.7 برابر سریع تر عمل می کنند
- در پردازش صحنه های گرافیکی تا 7.1 برابر کارآیی و سرعت بالاتری نشان می دهند
- برای تبدیل فرمت های ویدئویی تا 7.6 برابر عملکرد بهینه تری دارند
- در ویرایش تصاویر تا 1.9 برابر از سرعت بالاتری برخوردار هستند
بررسی ها نشان می دهند پردازنده های Core M Broadwell-Y از نظر مصرف باطری به طور متوسط تا 73 دقیقه نسبت به Haswell-Y به زمان کاری مفید باطری تبلت ها و نوت بوک ها اضافه کرده اند که بسیار راضی کننده است.
در زیر به بررسی اجمالی چند نمونه از محصولات جدید که از پردازنده های Core M استفاده می کنند می پردازیم:
نوت بوک جدید ASUS با نام Zenbook UX305
یکی از جدید ترین نمونه نوت بوک های فوق باریک که مجهز به پردازنده Core M است، نوت بوک ASUS Zenbook UX305 است که اخیراً در نمایشگاه IFA رونمایی شد. این نوت بوک از یک صفحه نمایش 13.3 اینچی بهره می برد که قادر است تصاویری با رزولوشن 3200 در 1800 به نمایش بگذارد. این نوت بوک با توجه به امکانات عالی که دارد مانند پورت USB 3.0، کارت خوان حافظه، پورت Micro HDMI و کارت شبکه بیسیم 802.11 ac اما وزن بسیار سبکی در حدود 1.2 گیلو گرم و تنها 12.3 میلیمتر ضخامت دارد.
این نوت بوک با مجهز بودن به پردازنده Core M از نوع Core 5Y70 و 128 و یا 256 گیگابایت حافظه SSD و 8 گیگابایت رم DDR3 به فروش می رسد.
نوت بوک 2 در 1 HP ENVY
نمونه دیگر، نوت بوک های 2 در 1 شرکت HP است که از پردازنده Core M بهره می گیرند و در دو مدل با ضفحه نمایش 13.3 اینچی و یا 15.6 اینچی عرضه می شود. این نوت بوک ها بدون فن بوده و از ضفحه نمایش لمسی با کیفیت Full HD برخوردار هستند. سرعت پردازنده آنها 900 مگاهرتز در حالت عادی و 1.6 گیگاهرتز در حالت توربو خواهد بود.
این سری نوت بوکها از 4 گیگابایت حافظه رم DDR3 بهره می برند؛ ظرفیت ذخیره سازی در این سری نوت بوک ها در دو حالت SSD تنها، با ظرفیت 128 گیگابایت و یا هارد دیسک 500 گیگابایتی با cache SSD عرضه خواهد شد. قیمت محصولاتی که بر پایه پردازنده های Core M ساخته می شوند در حدود 700 دلار تعیین شده است اما قیمت این سری نوت بوک ها 900 یورو تعیین شده است که بسیار بالا به نظر می رسد.
نوت بوک Dell Latitiude 13 7000 مجهز به پردازنده Core M
این محصول جدید از شرکت Dell نمونه دیگری از نوت بوک های 2 در 1 است که به پردازنده های Core M اینتل مجهز است. صفحه نمایش آن 13.3 اینچی است و قابلیت نمایش 1920 در 1080 با کیفیت Full HD را داراست؛ این نوت بوک 2 در 1 می تواند با استفاده از امواج بیسیم به مقر خود متصل شود. این نوت بوک در مدلهای مخلتف با حافظه رم 4 گیگابایت تا گیگابایت عرضه خواهد شد. برای ذخیره سازی اطلاعات نیز از حافظه های SSD و یا از هارد دیسک 512 گیگابایتی بهره گرفته خواهد شد (این موضوع ظرف مدت کوتاهی از طرف Dell اعلام خواهد شد).
مجهز بودن به کارت شبکه 802.11 ac WiFi با قابلیت اتصال به شبکه های LTE و همچنین یک وب کم توکار 2 مگا پیکسلی در جلو و یک دوربین 8 مگاپیکسلی که در پشت تبلت اصلی وجود دارد از دیگر مشخصه های این نوت بوک است. قیمت این محصول حدود 1199 دلار تعیین شده است.
نوت بوک Lenovo ThinkPad Helix 2
شرکت لنوو هم محصول مشابهی را عرضه کرده است. این نوت بوک هم در فرمت 2 در 1 طراحی شده و با ضخامت کمتر از 10 میلیمتر وزنی حدود 800 گرم دارد که زمانی که کیبورد آن به تبلت اصلی متصل شود وزنی برابر با 1 کیلو و 350 گرم خواهد داشت.
این نوت بوک کاملاً بدون فن است و به همراه 8 گیگابایت حافظه رم DDR3 است. برای ذخیره سازی قایلها از حافظه SSD و یا دیسک سخت استفاده خواهد شد. قیمت 999 دلاری این نوت بوک در مقایسه با دیگر رقیبان بازار کاملاً رقابتی به نظر می رسد.
در زیر تصویری از یک Intel SoC Core M را مشاهده می کنید:
تصاویر دقیق تر از ساختمان داخلی و جزتیات PCB یک پردازنده Core M
نتیجه گیری:
با توجه به مطالبی که ارائه شده است، این پردازنده های کوچک و کم مصرف، از توان پردازشی مناسبی برخوردارند که همین موضوع آن ها را به گزینه هایی مناسب برای دستگاه های قابل حمل تبدیل کرده است، اما متاسفانه نکاتی مبهم هنوز هم در مورد این پردازنده های 14 نانومتری باقی مانده است که از جمله آن ها می توان به تفاوت گرافیک های به کار گرفته شده در پردازنده های سری Broadwell و Hasswell و همچنین قیمت در نظر گفته شده برای آن ها اشاره کرد.
.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت