هنگامی که یک سازنده ویفر حاوی پردازنده مرکزی یا گرافیکی تولید می‌کند، همواره بخشی از آنها معیوب و غیر قابل استفاده هستند. برای نمونه اگر از یک ویفر حاوی 200 پردازنده تنها 50 قطعه سیلیکونی آن قابل استفاده باشد، سهم تراشه‌های سالم فقط 25 درصد است. در یک خبر خوب گفته می‌شود سهم تراشه‌های سالم مبتنی بر ریزمعماری Zen 2 نزدیک به 70 درصد است.
غالباً فناوری‌های ساخت جدید در ابتدای راه راندمان بالایی ندارند و سهم قابل توجه ای از تراشه‌های تولید شده معیوب هستند که می‌تواند موجودی و قیمت آنها را به شدت تحت تأثیر قرار بدهد. با ZEN 2 شاهد به‌کارگیر فناوری ساخت 7 نانومتری هستیم که باعث برخی نگرانی‌ها شده بود، اما شایعات می گویند جای هیچ گونه نگرانی نیست.
هنگامی که AMD تولید پردازنده‌های نسل اول ZEN را با فناوری ساخت 14 نانومتری آغاز کرد، سهم تراشه‌های سالم 80 درصد بود. بنابراین خروجی تراشه‌های سالم مبتنی بر ریزمعماری 7 نانومتری Zen 2 نسبتاً خوب نیست اما قابل قبول به نظر می‌رسد.
گفته می‌شود قطعه سیلیکونی هسته‌های پردازشی Zen 2 تنها 88 میلی متر مربع مساحت دارد و به نظر می‌رسد به افزایش سهم تراشه‌های سالم کمک کرده باشد. احتمالاً می دانید پردازنده‌های Zen 2 از یک قطعه سیلیکونی واحد تشکیل نشده‌اند و همین به AMD کمک می‌کند از هزینه‌های ساخت بکاهد. شاید بد نباشد به قطعه سیلیکونی 28 هسته‌ای XCC اینتل اشاره کنیم که سهم تراشه‌های سالم فقط 35 درصد است. از این رو به نظر می‌رسد طراحی موسم به Chiplet توانسته باشد به AMD در بالا نگه داشتن سهم تراشه‌های سالم کمک کند.
از آنجایی که AMD از طراحی موسوم به Chiplet در پردازنده‌های نسل سومی Threadripper نیز استفاده می‌کند، به نظر می‌رسد خروجی خط تولید AMD دو برابر اینتل باشد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت