ناسا موفق به ثبت رویداد بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاهچاله شد [تماشا کنید]

با وجود اینکه اخیراً تلسکوپ فضایی جیمز وب به موضوع داغ و مورد بحث دنیای فناوری و هوافضا تبدیل شده است، اما تلسکوپ فضایی هابل توانسته یک رویداد بسیار نادر را ثبت کرده و دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد. این تلسکوپ قدیمی به‌تازگی توانسته رویداد بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاه‌چاله را از فاصله بسیار نزدیک به ثبت برساند.

سازمان ملی هوانوردی و فضایی آمریکا یا همان ناسا، به‌تازگی توانسته تصاویر و ویدئوهای بسیار نادری از بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاه‌چاله و ایجاد یک ابر گازی به بزرگی منظومه شمسی را ثبت کند.

در حالی که تلسکوپ فضایی جیمز وب این روزها به یک موضوع داغ در حوزه فناوری و فضا تبدیل شده است، تلسکوپ فضایی هابل توانست این لحظه بسیار نادر از بلعیده شدن ستاره توسط یک سیاه‌چاله را به ثبت رسانده و دوباره بر سر زبان‌ها بیفتد.

نکته جالب آن است که تلسکوپ هابل به‌صورت کاملاً اتفاقی به این رویداد نزدیک شده است (نزدیک‌تر از چیزی که معمولاً ناسا به دنبال آن است)؛ در نتیجه اخترشناسان توانسته‌اند نگاهی طولانی‌تر به این رویداد داشته و داده‌های بیشتری حین رصد کردن آن کسب کنند. در نهایت از این اطلاعات برای ساخت مدل‌های شبیه‌سازی شده و مقایسه آن‌ها با مدل‌های قدیمی‌تر استفاده خواهد شد.

فروپاشی ستاره یک ابر گازی عظیم ایجاد کرد

لازم به ذکر است که رویداد بلعیده شدن یک ستاره توسط سیاهچاله حدود یک سال قبل توسط تلسکوپ فضایی هابل به ثبت رسید، با این حال ناسا نتایج را در یک کنفرانس نجومی که اوایل این ماه در سیاتل برگزار شده بود، گزارش داد.

همان‌طور که می‌دانید، سیاه‌چاله‌ها یکی از قدرتمند‌ترین اجرام در جهان شناخته شده توسط بشر هستند و نیروی گرانش تولید شده توسط آن‌ها چنان قدرتمند است که حتی می‌تواند نور را هم جذب کند. یک سیاه‌چاله معمولی دارای جرمی به اندازه یکصد خورشید است، در حالی که برخی از آن‌ها که اَبَر پُرجرم نامیده می‌شوند، حتی می‌توانند حاوی میلیاردها ستاره بزرگ‌تر از خورشید باشند.

بزرگ‌ترین سیاهچاله کشف شده در کهکشان راه شیری «کمان یا قوس A*» نام‌گذاری شده و جرم آن 4.3 میلیون برابر خورشید است. این غول خطرناک در مرکز خوشه فونیکس (ققنوس) و با فاصله 5.7 میلیارد سال نوری از زمین قرار دارد.

ناسا رویداد بلعیده شدن ستاره توسط سیاهچاله که در نهایت به ساخت یک دونات از بقایای این ستاره منجر شده است را AT2022dsb نامیده است. ستاره مذکور در فاصله 300 میلیون سال نوری از زمین قرار داشته و هنگام عبور از کنار این سیاهچاله، به دام آن افتاده است.

با وجود اینکه رویداد AT2022dsb فاصله بسیار زیادی با زمین دارد، اما ستاره‌شناسان می‌توانند با تجزیه‌وتحلیل نور فرابنفش منتشر شده توسط ستاره و عناصر تشکیل دهنده آن از جمله کربن و هیدروژن، این رویداد نادر را بررسی و مطالعه کنند.

در همین رابطه بخوانید:

- کشف سنگ‌های قیمتی اُپال در مریخ‌ توسط ناسا

به گفته پیتر ماکسیم (Peter Maksym)، رئیس مرکز اخترفیزیک هاروارد و اسمیتسمونیان، هنگام رخ داده این واقعه سرعت ذرات پخش شده از ستاره بالغ بر 20 میلیون مایل در ساعت بوده است.

وی همچنین توضیح داد زمانی که یک ستاره در نزدیکی سیاه‌چاله‌ای قرار می‌گیرد، ابتدا گازهای آن به سمت مرکز سیاهچاله کشیده شده و سپس به‌آرامی از ستاره جدا می‌شود. در نهایت این گازها که بقایای ستاره هستند، به شکل یک دونات به دور سیاهچاله چرخیده و در پایان به داخل آن مکیده می‌شوند.