محققان دانشگاه استنفورد به‌تازگی توانسته‌اند یک اسکلت خارجی شبیه به کفش طراحی کنند که نحوه و سرعت راه‌رفتن در افراد را بهبود می‌بخشد. این پروژه از یادگیری ماشینی برای بهبود روند راه‌رفتن افراد استفاده می‌کند.
محققان آزمایشگاه بیو مکاترونیک دانشگاه استنفورد به‌تازگی توانسته‌اند یک اسکلت خارجی (اگزو اسکلت یا اسکلت رباتیک) شبیه به کفش طراحی کنند که علاوه بر افزایش سرعت راه‌رفتن انسان، می‌تواند در تسهیل فرایند راه رفتن به کاربر کمک کند.
به زبان ساده، این کفش‌ها از چند موتور جداگانه تشکیل شده‌اند که به کمک یک مدل مبتنی بر یادگیری ماشینی همراه با عضلات ساق پا کار می‌کند تا فشار بر روی پاها را به حداقل رسانده و قدرت بیشتری ارائه دهند. در این پروژه فناوری یادگیری ماشین طی چند سال گذشته با استفاده از شبیه‌سازها آموزش داده شده است تا هنگام استفاده از این اسکلت خارجی آسیبی به بدن وارد نشود.
این سیستم اسکلت خارجی جدید زمانی که روی تردمیل مورد آزمایش قرار گرفته است، به‌راحتی توانست نسبت به مدل‌های قبلی در زمینه مصرف انرژی صرفه‌جویی داشته و همزمان سرعت راه‌رفتن کاربر را افزایش دهد.
این کار با اعمال گشتاور در مچ پاها آغاز شده و بخشی از عملکرد ماهیچه ساق پا را جایگزین می‌کند.
هدف از ساخت این دستگاه آن است که به افراد دارای اختلال حرکتی به‌ویژه افراد مسن کمک شود تا در محیط‌های خارجی و سخت بدون مشکل پیاده‌روی کنند.
استیو کالینز، دانشیار مهندسی مکانیک که آزمایشگاه بیو مکاترونیک دانشگاه استنفورد را مدیریت می‌کند، دررابطه‌با این پروژه اعلام کرده است که:
این اسکلت خارجی می‌تواند همزمان با راه‌رفتن افراد سیستم خود را شخصی‌سازی کند، زیرا افراد در دنیای واقعی به‌صورت متفاوت از یکدیگر قدم برمی‌دارند. این پروژه در نهایت منجر به بهبود چشمگیر در سرعت راه‌رفتن و مصرف انرژی نسبت به پروژه‌های قبلی شده است؛ امیدواریم در آینده بتوان از این اسکلت خارجی برای بهبود روند راه‌رفتن افراد دارای اختلال حرکتی مانند افراد مسن و افراد دارای بیماری استفاده کرد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت