یکی از مشکلات ناجوانمردانهای که به دلیل تحریمهای گوناگون و ایجاد موانع مختلف از هر دو سمت داخل و خارج پیش پای متخصصان و تولیدکنندگان داخلی وجود دارد عدم استفاده از پتانسیل کامل شبکههای توزیع بینالمللی به خصوص در بسترهای حساس مانند صنعت کامپیوتر است. در این زمینه یکی از پدیدهها اجبار به ثبت و عرضه محصول ایرانی به نام یک کشور دیگر است که به صورت پایه نامی از ایران برای حضور در این بازارها را به ثبت نمیرساند.
فرقی نمیکند که شما توسعه دهنده یک نرمافزار موبایل باشید یا یک نرمافزار تحت ویندوز حرفهای که با هدف خاصی تولید شده است؛ برای کسب انتفاع کامل از عواید تولید نرمافزارتان و یا فروش آن بدون محدودیت به کاربران در سراسر دنیا مشکلاتی عجیب و غریب پیش پایتان ایجاد میشود که شاید در وهله اول تصورش غیرممکن باشد.
در واقع تولیدکننده نرمافزار ایرانی اگر از بحث کرکینگ و ممانعت از استفاده غیرقانونی رهایی پیدا کند تازه باید به جنگ تحریمهای مالی و تخصصی برود. در این زمینه راهکاری که گروههای نرمافزاری ایرانی پیش روی خود دیدهاند کمک گرفتن از ایرانیان و یا دوستان دیگر خارج از کشور برای ثبت شرکت و یا محصول خود در آنجا و به صورت کلی فعالیت با بیرق آن کشور است تا دیگر برچسب ایرانی بودن مانع از ادامه فعالیت و یا دریافت منافع تولید که حق مسلم توسعهدهنده است نشوند.
در این زمینه مدیر کل دفتر توسعه و کاربرد فناوری اطلاعات وزارت صنعت، معدن و تجارت (صمت) هفته گذشته و در حاشیه مراسم انعقاد تفاهم نامه همکاری با سازمان نظام صنفی رایانهای طی مصاحبهای اعلام کرد که آمار دقیقی در زمینه میزان صادرات نرمافزار وجود ندارد، که علت اصلی آن مسائل ناشی از تحریم است که شرکتها را مجبور به ثبت شرکت موازی دیگر و یا شعبه در کشورهایی مانند آلمان شعبهای میکند تا در نهایت محصول، به نام نرمافزار آلمانی صادر گردد.
فرزاد اسماعیل زاده، در ادامه این مصاحبه با اشاره به پیشرفت ایران در زمینه تولید نرم افزار را بسیار مطلوب توصیف کرده و میگوید:
در حال حاضر نرم افزارهای ایران حتی در زمینه ضد ویروس، قابل مقایسه با نرم افزارهای خارجی هستند. از طرف دیگر شرکت های در بخشهای صنعتی مثل نرم افزارهای برای کنترل برق صنعتی تولید میکنند، اما چون به دلیل تحریمها نمیتوانند از ایران صادرات انجام دهند، در کشورهای دیگر مثل آلمان شعبهای تاسیس و به نام آلمانی، نرمافزارها را میفروشند.
اسماعیل زاده معتقد است که برنامهنویسان و تولیدکنندگان متخصص در کشور ما به صورت فراوان یافت میشوند که به فعالیت موثر مشغولند ولی به دلایل ذکر شده و اجبار به دور زدن تحریمها، عملاً نمیتوانند فعالیت عادی در فضای نرمافزاری دنیا داشته باشند.
مدیر کل دفتر توسعه و کاربرد فناوری اطلاعات وزارت صمت در این زمینه مثالی را از گروه هوش مصنوعی بیان کرده و میگوید که در این حوزه نزدیک به 60 شرکت فعالند که میتوانند خدمات خود را به صنایع عرضه کنند که بیشتر آنها به هماهنگی نیاز دارند ولی در حوزه صادرات عملاً از داخل هیچ فعالیتی ممکن نیست.
بنابر اعلام اسماعیلزاده از سال ۱۳۹۳ یک انجمن صادرات نرمافزار در کشور تأسیس شده که آمار صادرات را هر سال ۴۰۰ میلیون دلار اعلام میکند، اما واقعیت این است که هیچ آمار دقیقی از میزان صادرات نرمافزار وجود ندارد.
به هر حال امیدواریم شرایط در این زمینه به نحوی تغییر کرده و شرایط برای فعالیت جوانان ایرانی به صورت عادی فراهم شود تا حداقل محصول تولیدی ایرانی برای عرضه جهانی مجبور به تغییر برچسب ساخت ایران به Hergestellt in Deutschland نباشد.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت