چرا نباید قیمت‌های «دیوار» را جدی گرفت؟

این روزها قیمت گذاری‌های وب سایت‌هایی چون دیوار، اگر نه همه؛ صدای خیلی‌ها را در آورده است. پس از افشای پشت پرده افزایش لحظه‌ای قیمت‌ها و حذف ردیف قیمت از وب سایت‌هایی چون دیوار، شیپور و باما، حجم آگهی‌های جدید به شدت پایین آمده است. با این حال آنهایی هم که آگهی‌های جدید ثبت می‌کنند، حکایت جالبی دارند. در نوشتار پیش رو چند فروشنده خودرو و عقب نشینی معنا دار آنها از قیمت‌هایشان را روایت می‌کنیم.

پرده اول
امروز جمعه احسان (اسم مستعار) یک خودروی ساینا مشکی مدل 97 را بر روی دیوار آگهی کرده است. حوالی ظهر از طریق پیام کوتاه قیمت را جویا می‌شوم و 67 میلیون را در پاسخ می شنوم. وقتی از احسان قیمت نمایندگی را می‌پرسم، با اعتماد به نفس بالایی می‌گوید «نمیدونم خودت برو بپرس». در پاسخ به این فروشنده جوان می گویم نمایندگی‌های رسمی مدل 98 همین خودرو را با سند به اسم خریدار 62 میلیون تومان می‌فروشند. دیگر پاسخی از احسان دریافت نمی‌کنم.

سلام، ساینا چند؟

[احسان]: سلام... 67 میلیون

مرسی، بعد نمایندگی چنده اون وقت؟

[احسان]: نمیدونم خودت برو بپرس...

مرسی، عزیز نمایندگی کارتکس مدل 98 سند به اسم خریدار 62 تومنه، یا علی!

تنها نیم ساعت بعد با یک شماره دیگر دوباره سر وقت احسان می روم و بازهم قیمت را جویا می‌شوم، بازهم 67 میلیون را می‌شنوم. این بار در پاسخ می گویم قیمت ساینا را می خواهم. چند دقیق بعد احسان می‌پرسد قیمت مد نظرت را بگو!

سلام قیمت؟

[احسان]: 67 میلیون

ساینا رو می گم

[احسان]: قیمتتو بگو...

نزدیک به یک ساعت بعد با شماره تازه ای خودم را یک شخص دیگر جا میزنم و مجدداً قیمت ساینا آگهی شده را از احسان جویا می شوم، این بار یک راست 63 میلیون را عنوان می‌کند...

پرده دوم

امیر (اسم مستعار)، یک خودروی سمند EF7 مدل 92 را با کارکرد 110 هزار کیلومتر بر روی صفحه دیوار یکی از استان‌های غربی آگهی کرده است. وقتی قیمت را جویا می‌شوم، 83 میلیون تومان را می شنوم. به امیر پیشنهاد می‌کنم قیمت را به 90 میلیون تومان افزایش دهد؛ چرا که دارد مفت می‌فروشد! ابتدا امیر عصبانی می‌شود و یاد آور می‌شود که با دلال معامله نمی کند اما در نهایت می‌گوید: «تو که قیمت دستته پس چند»؟ در پاسخ به او می گویم اگر توانستی این خودرو را بیشتر از 60 میلیون تومان بفروشی با من تماس بگیر تا عذرخواهی کنم. این بار امیر خودش را کاملاً می‌بازد و گوید: «آخرش 65»

پرده سوم
سوژه سوم را انتخاب می‌کنم و با او تماس می‌گیرم، قیمت ساینای مدل 97 آگهی شده را جویا می‌شوم و 66 میلیون تومان را می شنوم. دوستانه با این فروشنده صحبت می‌کنم و به وی می گویم هرچند با توجه به شرایط موجود حق طبیعی اوست چنین قیمتی را بر روی خودروی خود بگذارد و تقصیر او نیست، با اطمینان به علی تاکید می کنم او خود نیز قربانی قیمت سازی است و همه آن آگهی‌هایی که با قیمت مشابه می‌بیند بدون خریدار مانده‌اند. ابتداً علی می‌گوید: «برو از همون نمایندگی بخر» اما در نهایت به فروش خودروی خود با قیمت 61.5 میلیون تومان راضی می‌شود.

به سوژه چهارم هم برای خودرو ساینا مدل 97 پیامک می‌دهم و قیمت آن را 66 تومان مقطوع عنوان می‌کند. وقتی می گویم 62 تومان چندتا می خوای؟ بالا فاصله با من تماس می‌گیرد و می‌گوید: «3 تا می خوام»، شماره یکی از سوژه‌های قبلی را می‌فرستم و دیگر خبری از او نمی‌شود...

هدف از این نوشتار دست گذاشتن بر روی تأثیر زبان بازی، فریب یا سوء استفاده از بی خبری فروشندگان در معاملات نیست، اما باید بدانید بسیاری از آنها تحت همین جوسازی ها کالاهای خود را قیمت گذاری می‌کنند و هیچ درک درستی از ارزش واقعی یا قیمتی که با آن خریدار پیدا می‌شود ندارند. از این رو شاید بد نباشد قیمت‌های گروهی را ملاک خرید یا فروش خود قرار ندهید.
در نظر هم داشته باشید تعیین یک قیمت از سوی گروهی از فروشندگان لزوماً به معنای خرید و فروش آن کلا با همان قیمت نیست و به ندرت خریدار حاضر به پرداخت چنین مبالغ گزافی می شود.