زمین با پرتوهای نامرئی اسرارآمیزی بمباران می شود، در حالیکه ما حتی متوجه آنها نمی شویم. در میان گستره ی متعارف سیگنال ها و ریز موج های رادیویی که از ستاره ها، سیاهچاله ها و اجرام آسمانی دیگر به سوی زمین گسیل می شود، شاخه ای از پرتوهای بین کهکشانی وجود دارد که ذهن دانشمندان و تجهیزات رصد آنها را بدجوری به هم ریخته است. این سیگنالها با عنوان امواج انفجاری رادیویی (FBR) شناخته می شوند.
این سیگنال های فوق قوی و فوق روشن تنها چند میلی ثانیه دوام می آورد و این تصور وجود دارد که منشا و خاستگاه آنها در فاصله ی چند میلیارد سال نوری از زمین ما قرار داشته باشد، هر چند منبع دقیق انتشار این امواج بر ما پوشیده است (بیگانگان فضایی در لیست این منابع احتمالی از قلم نیفتاده اند). رازآلود بودن این امواج تا حدی ناشی از کمبود داده های در دسترس است، چرا که ستاره شناسان برای اولین بار در سال 2007 تنها 6 مورد از این سیگنال ها را دریافت کردند و از آن به بعد رفته رفته بر تعداد سیگنال های مشابه رصد شده افزوده شد. بنابر مقاله ی جدیدی که در نهم ژانویه همین امسال در مجله Nature به چاپ رسید، دانشمندانی که در رادیوتلسکوپ CHIME در ارتفاعات بریتیش کلمبیا مشغول به کارند، 13 سیگنال FRB جدید را تنها در یک دوره ی چند ماهه رصد کرده اند. در میان این سیگنال های جدید، هفت موج انفجاری رادیویی با فرکانس 400 مگاهرتز ثبت شده که کمترین فرکانس رصد شده FRB تاکنون است. همچنین برای دومین بار در تاریخ علم، یکی از FRB های رصد شده به طور مکرر و شش بار در یک سطر ظاهر شد.
Ingrid Stairs یکی از اعضای تیم CHIME و اختر فیزیک دان دانشگاه بریتیش کلمبیاست که در بیانیه ی تحقیقاتی خود می نویسد: «تا پیش از این تنها یک مرتبه امواج انفجاری رادیویی ثبت و رصد شده است». وی می افزاید: « با رصد تعداد بیشتری از این سیگنال های تکرار شونده و افزایش داده های اطلاعاتی در دسترس برای مطالعه، شاید بتوانیم در آینده این معماهای کیهانی را حل کنیم. اینکه این امواج از کجا می آیند و چه چیزی باعث پیدایش آنها می شود». دانشمندان نظریات انگشت شماری در مورد ریشه ی این امواج انفجاری تکرارشونده دارند. مطالعات پیشین حاکی از آن است که FRB ها احتمالاً بقایای ابرنواخترها [انفجار ستاره های عظیم در حال مرگ] یا تابش فورانی سیاهچاله های فوق سنگین است. Avi Loeb که در مرکز مطالعات اخترفیزیک هاروارد-اسمیت سوینان مشغول کار است و سهمی در رصدها نداشته، می گوید: «ما نباید سهم "منابع مصنوعی" مثل سفینه های فضایی بیگانه را در انتشار این امواج نادیده بگیریم».
سیگنال های به تازگی کشف شده می تواند دانشمندان را برای رسیدن به پاسخی شایسته یاری کند. برای آغازگران این مسیر، وجود FRB های تکرار شونده مثل مواردی که در سال گذشته رصد شد، امکان نادیده گرفتن برخی احتمالات را فراهم می آورد. این سیگنال های تکرار شونده از نقطه مشخصی در آسمان (به فاصله ی ۱/۵ میلیارد سال نوری) و به تعداد 6 مرتبه در یک دوره زمانی چند ماهه ظاهر شد. بر طبق گفته های مولفان این مطالعات، این تکرار سیگنال همراه با تاخیر احتمال "رخدادهای ویرانگر" مثل ابرنواخترها را از لیست منشاهای احتمالی این امواج خارج میکند، چرا که انتظار می رود سیگنال انفجاری ناشی از ستاره ی در حال مرگ تنها یکبار اتفاق بیفتد. افزون بر این، اکتشافات جدید تیم CHIME گویای آن است که تعداد چنین سیگنال هایی خیلی بیشتر از آن مقداری است که با فناوری های امروزی امکان کشف و رصدش وجود دارد. این واقعیت که هفت موج انفجاری رادیویی جدید با فرکانس 400 مگاهرتز (کمترین فرکانسی که رادیوتلسکوپ CHIME قادر به تشخیص آن است) ثبت شده اند، حاکی از آن است که FRB هایی با فرکانس های کوچکتر از این هم وجود دارد که به سرعت از کنار سیاره ی ما می گذرند، ما فقط نمی توانیم با فناوری های امروزی آنها را رصد کنیم.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت