بررسی تخصصی عملکرد نسخه‌های اگزینوس و اسنپدراگون گلکسی اس20؛ آیا حق با معترضان است؟

شکایت خریداران نسخه‌ی اگزینوس گلکسی اس20 در هفته‌های اخیر باعث شکل‌گیری بحث و بررسی‌های زیادی در رسانه‌ها در مورد عملکرد این نسخه در مقابل نسخه‌ی با پردازنده اسنپدراگون این گوشی شده است. همانطور که وعده داده بودیم، در این مطلب با استناد به نتایج تست‌های وب‌سایت معتبر AnandTech این موضوع را بررسی می‌کنیم. 

در هفته‌های گذشته، اعتراضات مشتریان سامسونگ در مورد اختلاف بین کارایی نسخه‌های دارای اگزینوس 990 گلکسی اس 20 و نسخه‌ی بهره‌مند از اسنپدراگون 865 آن، از همیشه بیشتر بوده حتی به امضای عریضه در Change.org هم کشیده شد. چند روز پیش سامسونگ در بیانیه‌ی اخیر خود این شکایات را رد کرده و عملکرد هر دو نسخه را یکسان دانسته است.

احتمالاً بهترین راه برای اینکه بفهمیم در این دعوی حق با کدام طرف است، استفاده از نتایج بنچمارک‌های معتبر در شرایط برابر است. بر همین اساس، نتایج مربوط به تست‌های تخصصی در همه مواردی که مربوط به بررسی میزان قدرت پردازشی چیپست‌های  دو گوشی است را به نقل از وب‌سایت AnandTech را در این مطلب در اختیارتان می‌گذاریم. با این مطلب تخصصی همراه ما باشید.

برنده‌ی کارایی سیستم: حالت 120هرتزی
به عنوان اولین نکته باید در نظر داشته باشید که کارایی دو پردازنده‌ی متقاوت در SoCهای مختلف گلکسی اس20 تمام تفاوت را رقم نمی‌زند، در کنار این موضوع، نحوه‌ی تصمیم‌گیری نرم‌افزار برای استفاده از قدرت پردازشی پردازنده هم اهمیت دارد. پیش‌تر دیده‌ایم که DVFS یا پیمایش پویای ولتاژ و فرکانس به همراه تنظیمات زمان‌بندی پردازش، می‌تواند اثر بسیار بزرگی بر کارایی روزمره‌ی یک دستگاه (حتی گاهی بیشتر از اثر خود سخت‌افزار) داشته باشد. در ادامه خواهیم دید که کارایی و بهره‌وری اگزینوس 990 در مقابل اسنپدراگون 865 چگونه خواهد بود.

موضوع دیگری که در این مقایسه‌ها نقشی اساسی را ایفا می‌کند، حالت «نرخ تازه‌سازی تصویر 120 هرتزی» است. سامسونگ در قسمت تنظیمات نمایشگر امکان انتخاب بین حالات 60 و 120 هرتزی را فراهم کرده که طبیعتاً گزینه‌ی اخیر در برنامه‌ها اجرای روان‌تری را به دنبال خواهد داشت. علاوه بر آن، حالت مصرف باتری گوشی نیز اهمیت دارد؛ به طور خاص، باید تفاوت بین حالت پیش‌فرض Optimized و حالت Performance را بررسی کنیم.

پیش از این در گوشی‌های قبلی سامسونگ، حالت‌های مختلف کارایی مورد بررسی قرار گرفته بودند که ما تفاوت چندانی بین طول عمر باتری در حالات مختلف مشاهده نکرده بودیم؛ ضمن اینکه معمولاً در بررسی یک گوشی پرچم‌دار انتظار می‌رود حداکثر کارایی دستگاه آزمایش شود.

این موضوع برای گلکسی اس20هایی که با اسنپدراگون 865 روانه‌ی بازار شده‌اند هم صدق می‌کند، اما حالت Performance در نسخه‌ی اگزینوس 990 رفتار عجیبی دارد و مصرف انرژی آن بسیار بیشتر از نسخه SD865 است؛ از این جهت ما شخصاً استفاده از این حالت را در این نسخه پیشنهاد نمی‌کنیم.

عملی‌ترین مقایسه برای اکثر افراد (حداقل برای گلکسی اس20 و نسخه firmware فعلی آن) قرار دادن نسخه‌ی اسنپدراگون در حالت Performance در مقابل نسخه‌ی اگزینوس در حالت پیش‌فرض یا Optimized است.

تست ویرایش ویدئو، نوشتن و ویرایش عکس
در تست ویرایش ویدئو، تفاوت‌ها جزئی هستند و در کل نتایج گوشی‌های 120 هرتزی به وضوح از نتایج 60 هرتزی‌ها بهتر است.

این آزمون در زمینه‌ی V-sync محدود شده و نمی‌توان آن را نشان‌دهنده‌ی کامل حجم کاری که گوشی‌های امروزی می‌توانند به خوبی انجام دهند دانست. در این‌جا هم حالت 60 هرتزی با اگزینوس در وضعیت Performance mode با توجه به روش زمان‌بندی تهاجمی خود توانسته از سایر 60 هرتزی‌ها جدا شده و امتیاز بالاتری کسب کند.

تست «نوشتن» یکی از مهم‌ترین آزمون‌ها و نمایانگر کارایی روزانه‌ی گوشی است. در این‌جا اسنپدراگون 865 با فاصله‌ی خوبی از اگزینوس بالاتر قرار گرفته و بالاترین امتیاز دیده شده روی یک QRD865 را در حالت Performance کسب کرده است. اگزینوس هم البته در نوع خود خوب بوده و توانسته بهبود خوبی نسبت به اگزینوس 9820 در گلکسی اس10 را به ثبت برساند.

به نظر می‌رسد در نسخه اگزینوسی که از پردازنده گرافیکی ساخت ARM استفاده می‌کند، یا SLSI بالاخره توانسته مشکل کارایی درایورهای Renderscript را حل کند یا اینکه پردازنده‌ی گرافیکی جدید Mali-G77 در این گونه امور خیلی بهتر از G76 عمل می‌کند. هر دو نوع گوشی اس20 در این بخش امتیازات بسیار بالایی گرفته‌اند و از تمامی گوشی‌های اندرویدی دیگر عملکرد بهتری دارند.

آزمون‌های روزمره و کارایی
در آزمون تولید داده، باز هم امتیازها برای هر دو نوع گوشی بسیار عالی‌ست؛ هرچند اسنپدراگون 865 به خصوص در حالت 120 هرتزی باز هم بالاتر است. در واقع، در این آزمون گلکسی اس20ها نتایجی بسیار بهتر از QRD865 که دستگاه رفرنس چیپست اسنپدراگون 865 است را به ثبت رسانده‌اند.

در امتیاز مجموع، هر دو نوع گلکسی اس20 الترا نتایج خوبی را به ثبت رسانده‌اند. باید یادآوری کنیم که اس20+ اگزینوسی به دلایلی مقداری از Galaxy S20 Ultra ما بهتر عمل می‌کرد اما در این‌جا بیشتر برای مقایسه‌ی همسان، امتیازات نسخه‌های مختلف الترا نمایش داده شده است.

تست مرور صفحات وب عادی
با آزمون مرور وب در PCMark شروع می‌کنیم. مشخص است که تفاوت واضحی بین کارایی دو گوشی وجود دارد. البته این موضوع تنها به خاطر ضعف اگزینوس 990 نبوده و به پیکربندی نرم‌افزاری عجیب و غریب Galaxy S20 Ultra نیز مربوط می‌شود.

جالب است که تست مرور وب که حساس‌ترین آزمون نسبت به DVFS و زمان‌بندی سیستم و مدیریت امورِ اندروید است، تفاوتی اساسی بین Galaxy S20 Ultra و +Galaxy S20 اگزینوسی را رقم زده است. همان طور که می‌بینید گلکسی اس20+ در این زمینه کاملاً بهتر عمل کرده است.

در ادامه سعی می‌کنیم میزان وابستگی کیت‌های نرم‌افزاری به ابزارهای مرور وب سامسونگ را کمتر کرده و تست‌ها را با لایه‌های سطح پایین‌تری ادامه دهیم.

در Speedometer 2.0، کارایی چیپ اگزینوس 990 آنقدرها از نسخه‌ی قبلی خود بالاتر نیست و تنها 12 درصد افزایش کارایی در آن دیده می‌شود. اما در آن سو، نسخه‌ی اسنپدراگون توانسته 31 درصد از اس10 بالاتر باشد و علاوه بر آن از چیزی که قبلاً در QRD865 به دست آمده هم بهتر عمل کند. البته این محصول هنوز با چیزی که ریزمعماری اپل به دست آورده فاصله‌ی زیادی دارد؛ امتیازی که حاصل ترکیب پردازنده‌ی قوی و موتورهای بهینه‌ی مرورگر JS است.

در WebXPRT باز هم وضعیت برای نسخه‌ی اسنپدراگون 865 با 17 درصد اختلاف کارایی بهتر است.

در نهایت در JetStream 2، اختلاف دو نسخه به 24 درصد می‌رسد که عدد بزرگی‌ست. هسته‌های پردازنده‌ی ساخت داخل سامسونگ در این بخش ضعیف عمل می‌کنند که احتمالاً به خاطر گذردهی دستورالعمل بالایی باشد که JetStream 2 به هسته‌های پردازنده دستگاه وارد می‌کند. به نظر می‌رسد ریزمعماری سامسونگ (Mongoose 5) برای اجرای کدهای با اندازه‌ی بزرگ ضعیف است، برای مثال باز کردن حلقه‌ها باعث نقص مشخصی در کارایی پردازنده‌ی اگزینوس می‌شود در حالی که این کار برای هسته‌های ARM بدون دستکاری تفاوت خاصی ایجاد نمی‌کند.

قضاوت نهایی: هر دو برنده هستند؛ حالت 120 هرتزی توانسته تفاوت SoCها را تحت‌الشعاع قرار دهد
در مجموع، بررسی کننده دو دستگاه در انندتک از هیچ‌کدام از دو نوع گلکسی اس20 ناراضی نیست. در عین اینکه هر دو گوشی بسیار سریع‌تر از گوشی‌های اسنپدراگون 855 عمل می‌کنند، نسخه‌ی اسنپدراگون گلکسی اس20 الترا از نسخه‌ی اگزینوس 990 نتایج بهتری ثبت کرده است.

بزرگ‌ترین بهبود، تجربه‌ی کاربری (UX) بهتر در حالت نمایشگر 120 هرتزی است. اضافه شدن این حالت تفاوت بسیاری ایجاد کرده و اسکرول کردن در آن بسیار روان‌تر شده است. این حالت در کنار نرخ نمونه‌برداری ورودی تاچ 240 هرتزی گوشی، پاسخگوترین و روان‌ترین تجربه را در گوشی‌های موجود در بازار به کاربر ارائه می‌کند.

کارایی و قدرت GPU
حال نوبت پردازنده‌ی گرافیکی سیستم است. Adreno 650 ریزمعماری جدیدی است که در اسنپدراگون 865 حضور دارد و جایگزین آدرنو 640 شده و ALU و ROPهای آن را 50 درصد افزایش داده است. فرکانس روی همان 587 مگاهرتز باقی مانده و سازنده 25 درصد افزایش کارایی را روی آن ضمانت کرده است.

به صورت کلی اگزینوس 990 تغییر بزرگ‌تری از لحاظ پردازنده‌ی گرافیکی را در خود دیده است. در این‌جا برای اولین بار یک چیپ با معماری جدید ARM Valhall را در Mali-G77 می‌بینیم. قبلاً به طور جزئی‌تر در مورد این پردازنده‌ی گرافیکی صحبت کرده‌ایم.

Samsung LSI این بار ترکیبی از 11 هسته‌ی پردازشی را در این چیپ قرار داده که یک هسته از G76MP12 کمتر است. این کمبود با کلاک بالاتر 800 مگاهرتزی در مقابل 702 مگاهرتز جبران شده است. این افزایش سرعت البته باعث می‌شود نیاز بیشتری به ولتاژ وجود داشته باشد و در نتیجه اگزینوس 990 در مقایسه با نسخه‌ی قبلی با حداکثر ولتاژ 662 میلی‌ولت، به سطح 712 میلی‌ولت هم می‌رسد. هرچند که هر دو طراحی به وضوح باید در سطح پایین‌تری از ولتاژ نامی کار کنند.

گذشته از سخت‌افزار GPU، باید به این موضوع هم اشاره کنیم که چیپ‌های جدید، اولین موارد در نوع خودشان هستند که از LPDDR5 پشتیبانی می‌کنند و نتیجه‌ی آن بهره‌وری بالاتر در عملیاتی مانند رندر سه‌بعدی روی پردازنده‌ی گرافیکی است که به پهنای باند بالاتر نیاز دارند. 

در ادامه بررسی عملکرد گرافیکی را با تست 3DMark Physics شروع کنیم که در واقع یک آزمون CPU در سناریوی محدودیت گرمایش GPU است.

عملکرد هر دو گوشی در این آزمون خوب است. اگزینوس 990 این‌جا کارهای بیشتری را روی هسته‌های A76 زمان‌بندی کرده است و این دلیلی است که موجب شده کارایی آن از اسنپدراگون 865 که در صدر جدول قرار دارد پایین‌تر باشد. در هیچ‌کدام از دو نسخه محدودسازی شکل نگرفته اما به دلایلی نسخه‌ی اگزینوسی گوشی اس20 الترا مقداری نسبت به اس20+ ضعیف‌تر عمل می‌کند.

با حرکت به سمت آزمون‌های گرافیکی‌تر، تمایز بیشتری در نتایج دیده می‌شود.

در اولین تست گرافیک ما، اگزینوس 990 توانسته به حداکثر کارایی در نظر گرفته شده به اسنپدراگون 865 برسد اما وقتی به لحظه‌ی محدود شدن عملکرد می‌رسیم، امتیاز آن به حد بسیار پایین‌تری سقوط می‌کند.

متأسفانه باید گفت که در این بخش هم کارایی اس20 الترای اگزینوسی پایین و البته، گیج‌کننده بوده و بسیار ضعیف‌تر از اس20+ با همین پردازنده است. نکته عجیب‌تر این‌جاست که با وجود این نتایج متفاوت، هر دو گوشی از نظر گرمایشی رفتار مشابهی دارند. به‌هرحال در این بخش افت کارایی مشهود است و گوشی به طور پایدار تنها می‌تواند به 28 درصد سطح اوج کارایی خود برسد. در کمال تعجب، نسخه اسنپدراگون Galaxy S20 Ultra اصلاً با این مشکل رو‌به‌رو نیست که با توجه به اینکه اسنپدراگون 865 یک چیپ کم‌مصرف نیست و از خنک‌کننده‌ی خاصی هم استفاده نمی‌کند، مسئله‌ی عجیبی‌ست.

در این بخش از مطلب، نگارنده مطلب در وبسایت AnandTech معتقد است که در طول این سال‌ها نتایج عجیب زیادی مثل این در گوشی‌های اسپندراگونی در بنچمارک‌ها دیده شده اما این بار این رفتارهای عجیب بیش از حد بوده و ممکن است مقداری تقلب در آن رخ داده باشد. در این حالت او برداشت خود از این عملکرد را به صورت زیر عنوان می‌کند:

گوشی در واقع در این آزمون بسیار بیشتر از سایر عملکردها داغ می‌کند تا جایی که تست کرش می‌کند. ما نمی‌دانیم که چطور ممکن است این اتفاق تنها در یک بنچمارک خاص رخ دهد، اما منطقی‌ترین و محتمل‌ترین دلیل آن می‌تواند یک قابلیت شناسایی بنچمارک در گوشی باشد. باز هم اشاره می‌کنیم که این مشکل تنها در گوشی‌های اسنپدراگونی و در همین تست دیده شده و بسیار عجیب است اما ما نتوانستیم شاهدی بر دلیل این عملکرد عجیب پیدا کنیم. در هر حال شاید بهتر باشد با توجه به این مسائل، نتایج بالا را نادیده بگیریم.

چند هفته پیش، Basemark بالاخره نسخه‌ی جدید  Basemark GPU را منتشر کرد که چند باگ در عملکردهای آن رفع شده، نسخه‌ی iOS برای تست آن اضافه شده و حالا دیگر امکان مقایسه بین پلتفرم‌های مختلف در آن فراهم است. پس از چند بررسی اولیه‌ی داخلی، نسخه‌ی 1.2 این بنچمارک هم ارزشمند دیده شده و به تست GPUی ما اضافه شده است. ما از یک حالت سفارشی رو 1440p و تنظیمات متوسط آن استفاده می‌کنیم تا مقداری فشار بیشتر در عملکرد را شاهد باشیم.

در این آزمون جدید، ما همان نسبت‌های آشنا و هماهنگ با حداکثر کارایی SoCهای اسنپدراگون و اگزینوس را در نتایج را می‌بینیم. باید در این تصویر به نتایج GPUهای اپل هم اشاره کنیم که بسیار بهتر از رقبا عمل می‌کنند.

محدود شدن عملکرد در اسنپدراگون 865 در اس20 الترا وضعیت مطلوبی دارد و تنها 22 درصد در تعادل گرمایشی به افت برمی‌خوریم. نسخه‌ی اگزینوسی اس20+ بسیار ناامیدکننده عمل کرده و کارایی آن فقط اندکی بالاتر از اس10+ سال پیش است. اس20 الترای اگزینوسی هم مجدداً بسیار متفاوت عمل می‌کند و به دلایلی عجیب، به شدت محدود می‌شود، به طوری که در نهایت از مدل سال گذشته هم بسیار کندتر می‌شود. با تنها 31 درصد کارایی حداکثری، این افت کارایی را می‌توان یکی از بدترین سقوط‌ها در کل نتایج تاریخ دانست.

به سراغ بنچمارک‌های GFXBench برویم که برایمان آشناتر است. اوج کارایی در دو چیپ برابر است، اما باز هم چیپ اگزینوس افت کارایی بسیار بیشتری را تجربه می‌کند. نتایج کارایی پایدار این‌جا برای اگزینوس 990 وحشتناک است و از نتایجی که در اس10+ با اگزینوس 9820 ثبت شده بود هم پایین‌تر است.

با نگاه به اندازه‌گیری مصرف انرژی توسط Aztec High، متوجه اختلاف بسیار زیادی در بهره‌وری دو SoC می‌شویم. این نکته هم قابل توجه است که اسنپدراگون 865 جدید کوالکام انتظارات ما از لحاظ راندمان را بسیار بالاتر برده و نسبت به S855 بسیار بهتر عمل کرده است. از سوی دیگر اگزینوس 990 از نظر بهبود، عملکرد چندان خوبی نداشته است. راندمان در اگزینوس 990 مقداری از نسخه‌ی قبل بالاتر است که آن هم به خاطر کارایی بالاتر آن بوده وگرنه مصرف انرژی در آن نسبت به قبل افزایش هم داشته است.

همان نسبت‌های قبل در Aztec Normal هم دیده می‌شود و نسخه‌ی اسنپدراگون در بحث راندمان انرژی با 35 درصد اختلاف در صدر است.

تست Manhattan 3.1 هم با اس20 اگزینوسی چندان مهربان نیست. بدترین نتیجه در این‌جا این واقعیت است که نسخه‌های اس20 تنها اندکی بهتر از اس10 در نتایج پایدار عمل می‌کنند که به معنای این است که هیچ بهبودی از نسل گذشته تا این نسل در این زمینه وجود ندارد.

در نهایت در T-Rex، باز هم همه چیز برای چیپ اگزینوس افتضاح است. کارایی پایدار تنها اندکی بیشتر از نصب کارایی حداکثر چیپ است که دلیل آن هم محدودیت شدید به خاطر داغ شدن چیپ است. در مصرف انرژی هم به مقدار بسیار بد 5.63 وات می‌رسیم که مشخصاً از اگزینوس 9820 بالاتر است.

بهبود سه‌بعدی ناچیز، تجربه‌ی وحشتناک اگزینوس
هیچ کدام از چیپ‌های اسنپدراگون 865 و اگزینوس 990 در گلکسی اس 20 در موضوع کارایی پردازنده‌ی گرافیکی آن‌قدرها عالی ظاهر نشدند.

با اسنپدراگون 865 شروع می‌کنیم، کوالکام در زمینه‌ی راندمان انرژی و مدیریت کاهش مصرف انرژی نسبت به اسنپدراگون 855 بسیار خوب عمل کرده، اما باز هم این چیپ زیر پای دو نسل اخیر از SoCهای اپل له می‌شود و هنوز از این جهت خیلی ضعیف است.

از دیدگاه خود گوشی، اس20 با اسنپدراگون اس865 عملکرد خیلی بهتری نسبت به بعضی دستگاه‌های بهره‌مند از اسنپدراگون 855 سال گذشته ارائه نمی‌کند. نقطه‌ی مثبت این‌جا در هر دو نسخه از گوشی، عملکرد بسیار خوبشان در کنترل دماست که معمولاً اجازه نمی‌دهند دمای بدنه‌ی آن‌ها از 42 درجه‌ی سانتی‌گراد تجاوز کند.

گلکسی اس20 با اگزینوس 990 در بحث کارایی در بازی‌ها کاملاً ناامیدکننده است. در بهترین حالت گوشی‌های جدید به سختی به سطح اگزینوس 9820 سال گذشته در وضعیت پایداری کارایی می‌رسند و اس20 الترا هم با عملکرد عجیبش در بسیاری از اوقات از نظر کارایی نسبت به مدل سال پیش نیز، ضعیف‌تر عمل می‌کند.

برای خوانندگان دقیق‌تری که به Dimensity 1000L مدیاتک در جدول نتایج دقت کرده‌اند بگوییم که هدف بررسی مالی-جی77 در یک SoC متفاوت بود. البته قرار دادن این مورد در آزمون‌ها کمک چندانی نکرد چون امتیاز کارایی دو چیپ آنقدر با یکدیگر فاصله داشتند که نمی‌شد نتیجه‌ای گرفت. چیزی که واضح است این است که SLSI سرعت پردازنده‌ی گرافیکی را آنقدر بالا برده که در نتایج به سطح حداکثر کارایی اسنپدراگون 865 برسد، اما این کار باعث مصرف انرژی بسیار بالاتر در این سرعت شده است.

نتایج اگزینوس 990 در این بخش ما را یاد کایرین 960 و کایرین 970 در چند سال گذشته می‌اندازد. این چیپ‌ها هم به طور غیرقابل توضیحی نتایج بدی در زمینه‌ی مصرف انرژی داشتند که ظاهراً دلیل آن استفاده از GPU RTL نسخه بتا و نسخه‌های اولیه‌ی PDK بوده است. در نهایت، چه این مسئله مانند موضوع هواوی به خاطر استفاده از نسخه‌های اولیه‌ی فناوری ساخت  نوظهور 7LPP سامسونگ باشد و چه به خاطر پیاده‌سازی IP پردازنده گرافیکی Mali-G77، نتیجه‌ی نهایی این است که اگزینوس 990 بسیار بد عمل می‌کند و دارندگان اس20های این نسخه تجربه‌ی بسیار ضعیف‌تری نسبت به اسنپدراگونی‌ها خواهند داشت.

عمر باتری: خوب (60 هرتزی) تا متوسط (120 هرتزی)
همانطور که در بخش اول این بررسی گفتیم، حالت نمایشگر 120 هرتزی روی پرچمدارهای جدید سامسونگ تأثیر مشخص و بزرگی روی مصرف باتری دستگاه دارد. این مسئله خود را روی تمامی مدل‌های Galaxy S20 نشان می‌دهد که احتمالاً به خاطر خود پنل نمایشگر یا DDIC باشد. سامسونگ حالت‌های مختلف نرخ تازه‌سازی 48، 60، 96 و 120 هرتزی را در گوشی قرار داده که البته هنوز چگونگی مکانیزم سوییچ کردن بین این حالت‌های مختلف را پیدا نکرده‌ایم.

حتی روی صفحه‌ی سیاه و ثابت هم، کار کردن روی 120 هرتز باعث هدر رفتن بیشتر انرژی می‌شود که می‌توان گفت استفاده از این حالت با نمایشگر روشن حدود 160میلی‌ولت مصرف بیشتر هزینه در پی خواهد داشت.

همانطور که در نمودار بالا مشاهده می‌کنید، گلکسی اس20 الترا با اسنپدراگون 865 در حالت بیکار از نظر مصرف انرژی بسیار پرهزینه‌تر از نسخه‌ی اگزینوس عمل می‌کند. ابتدا به نظر می‌رسید دلیل آن SoC یا طبیعت استفاده از مودم اکسترنال X55 باشد اما وقتی آن را با یک LG V60 که از همین موارد استفاده می‌کند مقایسه کنیم می‌فهمیم که دلیل آن باید عوامل دیگری باشد چرا که مصرف V60 بسیار عادی و معمولی بوده و شباهتی به S20 Ultra ندارد. در این حالت تنها دلیل باقیمانده که می‌تواند مصرف اس20 الترای ما را توضیح دهد استفاده از آنتن‌های اضافی mmWave و سیستم‌های RF در آن است. اگر بتوانیم وضعیت نسخه‌های اسنپدراگونی اس20 بدون mmWave را هم بررسی کنیم این نتیجه‌گیری می‌تواند دقیق‌تر هم بشود.

پیش‌تر در مورد اینکه حالت Performance در گوشی‌های اس20 اگزینوسی به نظر بیش از حد در زمان‌بندی حد تهاجمی می‌رسد و اینکه در این حالت مصرف انرژی به شدت افزایش پیدا می‌کند اما کارایی افزایش جدی ندارد صحبت کردیم. ما آزمون‌های باتری را در حالت Optimized که گزینه‌ی «افزایش سرعت سیستم» در آن غیرفعال است اجرا کردیم و شک قبلی به یقین تبدیل شده و عمر باتری به مقدار قابل توجهی بهبود یافت. در حالی که نسخه‌ی اسنپدراگونی در حالت Optimized تنها 2 درصد با حالت Performance از این جهت تفاوت دارد؛ بنابراین فعال نگه داشتن گزینه‌ی مذکور در دارندگان این نسخه توصیه نشده و به نظر مشکلی ایجاد نمی‌کند.

در آزمون مرور صفحات وب، گلکسی اس20های جدید درست همانطور که از آن‌ها انتظار می‌رود عمل می‌کنند. گلکسی اس20 الترا با اسنپدراگون 865 و حالت 60 هرتزی از تمامی مدل‌های دیگر بهتر بوده و بیشترین طول عمر باتری بین پرچمداران سامسونگ را به خود اختصاص می‌دهد. با فاصله‌ی اندک از آن اس20 الترای اگزینوسی در حالت 60 هرتزی قرار می‌گیرد. تفاوت بین گوشی‌ها در این آزمون خیلی زیاد نیست که احتمالاً دلیل آن مصرف انرژی بالای نسخه‌ی اسنپدراگونی در حالت بیکار باشد که راندمان پایین‌تر نسخه‌ی اگزینوسی را خنثی می‌کند. اس20+ اگزینوسی هم بعد از آن‌ها قرار می‌گیرد که البته باز هم 12.65 ساعت، نتیجه‌ی خوبی برای طول عمر باتری در حالت مرور وب است.

وقتی حالت نمایشگر 120 هرتزی را روشن کنیم، عمر باتری روی گوشی‌ها به مقدار قابل توجهی افت می‌کند. اس20 الترا با اسنپدراگون از 14 ساعت به 11.3 ساعت کاهش می‌یابد که نشان‌دهنده‌ی 20 درصد عمر کمتر است. در نسخه‌ی اگزینوسی نیز همان نسبت دیده می‌شود و به دلایلی، اس20+ در این تغییر حدود 25 درصد افت را تجربه می‌کند. اختلاف بین اس20 الترا و اس20+ ممکن است به خاطر تفاوت‌های موجود در پیکربندی نرم‌افزاری بین این دو گوشی باشد.

در مجموع، نتیجه‌گیری روی عمر باتری را نمی‌توان سیاه و سفید دید. نکته‌ی مهم، خودداری از استفاده از حالت Performance روی چیپست اگزینوس است و اینکه بین دو نسخه‌ی گوشی گلکسی اس20 تقریبا نتایج مشابهی از نظر طول عمر باتری می‌بینیم. البته در این تساوی، اگزینوس مدیون کارایی کمترش است که باعث می‌شود بتواند با وجود راندمان کم، انرژی خیلی زیادی مصرف نکند.

چیزی که در تمام نسخه‌ها دیده می‌شود این است که حالت نمایشگر 120 هرتزی مصرف انرژی زیادی دارد. احتمالاً سامسونگ بتواند این مورد را با معرفی این نرخ تازه‌سازی بالا با مدیریت بهتر مثل تغییر پویای آن بر اساس محتوای صفحه نمایش اصلاح کند اما به هر حال این اتفاق هنوز نیفتاده است. ضمن اینکه کاهش نرخ تازه‌سازی در زمان نمایش محتوای ثابت هم می‌تواند مصرف انرژی را به شدت اصلاح کند اما باید ببینیم سامسونگ چنین مکانیزم‌هایی را به کار می‌گیرد یا خیر.

نتیجه‌گیری
در تست‌های فوق تلاش کردیم تا تمامی مشخصات دو دستگاه که مربوط به تفاوت‌های پردازشی و عملکردی می‌شود را مورد بررسی قرار دهیم. به صورت واضح، در هر دو سطح نرم‌افزار و سخت‌افزار، سامسونگ عملکردی دور از انتظار را رقم زده است. 

در بعد نمایشگر، استفاده از نرخ 120 هرتز برای نوسازی تصویر اگرچه توانسته به بهبود تجربه کاربری با دستگاه بینجامد ولی هزینه‌هایی از جمله افزایش مصرف باتری به میزان حدودی 20 تا 25 درصد را در هر دو نسخه ایجاد کرده که برای افرادی که در شرایط خاص از حیث مصرف باتری دستگاه قرار می‌گیرند همواره پیشنهاد ما اجتناب از فعال‌سازی این بخش خواهد بود. در بخش باتری ذکر این نکته نیز ضروری است که در هر حالت اگر شما کاربری با حساسیت بیشتر روی مصرف انرژی دستگاه هستید، نسخه اگزینوس برایتان چندان مناسب نخواهد بود.

شاید یکی از مهمترین نکات در عملکرد ضعیف‌تر پردازشی مربوط به قدرضعیف‌تر هسته‌های Mongoose M5 سامسونگ در برابر هسته‌های ARM Cortex-A77 و هسته‌های Kryo 585 کوالکام باشد. در عین حال عملکرد بخش گرافیکی نسخه اگزینوس نیز بسیار ناامیدکننده است و حتی تست‌های عمومی و لانگ ترم نشان می‌دهند که شاید بتوان تا حد توان نصف نسخه‌های اسنپدراگون را از نسخه اگزینوس، انتظار داشت.

در انتها از شما دوستان می‌خواهیم نظرات خود را در مورد این مطلب و کارایی گوشی‌های سری گلکسی اس 20 عنوان کنید.