شما بگویید: آیا از پیام‌رسان‌های داخلی در زمان قطع اینترنت استفاده کرده و رضایت داشتید؟

در هفته گذشته، روزهایی نه چندان آرام را پشت سر نهادیم؛ ما، شما و تمامی هموطنان با روزهایی روبرو بودیم که شاید تا کنون مشابه آنها را تجربه نکرده و به دلیل محدودیت‌های به وجود آمده، شاهد بروز نگرانی و مشکلات بسیاری بوده‌ایم. قطع سرتاسری اینترنت بین‌المللی در ایران کاربران بسیاری را ناچار به استفاده از «پیام رسان»های داخلی کرد. در این مطلب به سراغ بررسی وضعیت عملکرد پیام رسان‌های داخلی، در زمان قطع اینترنت بین‌المللی رفته و از شما عزیزان نیز می‌خواهیم که نظرات و تجربه‌های خود را در این زمینه با ما و دیگر خوانندگان به اشتراک بگذارید.

در سال‌های اخیر، پیام رسان‌های خارجی نظیر «تلگرام» و «واتس اپ» جایگزین پیام رسان‌های قدیمی‌تر نظیر لاین و وایبر شده‌اند؛ پس از تمایل گسترده کاربران ایرانی به استفاده از آنها، برخی نهادهای داخلی به سمت تولید پیام رسان‌های بومی رفتند. به رغم صرف هزینه‌های زیاد در حوزه توسعه و تبلیغات، کاربران چندانی به سمت آنها متمایل نشده و حتی برخی از آنها در یک سال گذشته از صحنه روزگار محو شده‌اند.

کاربران ایرانی، پیام رسان‌های خارجی نظیر تلگرام و واتس اپ را ترجیح داده و از جمله دلایل شکست پیام رسان‌های داخلی، می‌توان به مشکلات فنی، کیفیت پایین‌تر به نسبت نمونه‌های خارجی، امنیت متوسط، گزینه‌های محدود و باگ‌هایی اشاره کرد که همچنان پس از چند سال در آنها دیده می‌شوند. با قطع اینترنت بین‌المللی، فرصت بسیار مناسبی به وجود آمد تا پیام رسان‌های ایرانی توانایی‌های خود را به کاربران اثبات کنند. آیا این امر محقق شده است؟

پیام رسان‌های آنلاین در سال‌های اخیر جایگزین شیوه‌های ارتباطی سنتی نظیر SMS شده و به کنار گذاشتن یک‌باره آنها عملی غیر ممکن و دشوار است؛ با قطع اینترنت، پیام رسان‌های خارجی نیز به طور کامل از دسترس کاربران ایرانی خارج شده‌اند. این پیام رسان‌ها گاه تنها به عنوان یک پیام رسان ساده، و گاه به عنوان منابع درآمد جوانان و حتی خانوارها مورد استفاده قرار می‌گرفتند. بخش بزرگی از اقتصاد ایران در گرو ارتباط آنلاین با سایر نقاط جهان بوده و می دانیم که تنها با فیلترینگ شبکه تلگرام، هزاران فرصت شغلی از میان رفتند.

قطع هر پیام رسان می‌تواند به منزله از دست دادن تعداد بسیار زیادی از فرصت‌های شغلی باشد؛ فرصت‌هایی که نه تنها دولت در ایجاد آنها نقش عمده‌ای نداشته است، بلکه چشم اندازهای حمایتی خاصی نیز برای آنها در نظر گرفته نمی‌شود. همچنین سومین کاربرد عمده پیام رسان‌ها در ایران، به ایجاد گروه و کانال‌های مختلف بازمی گردد. پیام رسان‌ها تنها ابزار هماهنگی بین بسیاری از گروه‌های شغلی، تحصیلی، علمی و ... بوده و می‌توان از آنها به عنوان گزینه‌های تجاری، آموزشی و... نیز یاد کرد.

با قطع اینترنت بین‌المللی، کاربران ایرانی به منظور حفظ ارتباط خود، به سمت پیام رسان‌های بومی رفته و در عرض چند روز، هزاران کاربران ایرانی در آنها ثبت نام کردند. پیام رسان‌هایی که تا پیش از این نیز با مشکلات فنی خود دست به گریبان بوده و به هیچ وجه تصور نمی‌کردند که روزی به تنها گزینه کاربران در ایران مبدل شوند.

با ثبت نام هزاران کاربر جدید در پیام رسان‌های ایرانی، مشکلات آنها بیش از پیش خودنمایی کرد. از قطع ارتباط، حذف برخی ویژگی‌ها نظیر نسخه وب و بسیاری جزئیات دیگر، اقداماتی بودند که توسط توسعه دهندگان این اپلیکیشن ها، به منظور پایداری بیشتر انجام گرفته اما ظاهراً نتیجه همچنان رضایت بخش نبوده است.

به رغم تلاش توسعه دهندگان پیام رسان‌های بومی، مشکلات یکی پس از دیگری مشاهده شده و با توجه به نقاط ضعف پیشین و باگ‌هایی که تا پیش از این مسئله نیز در آنها وجود داشت، می‌توان نتیجه گرفت که رضایت اکثر کاربران را از دست داده‌اند. در ادامه از شما می‌پرسیم:

در زمان قطع ارتباط اینترنت در ایران، شیوه‌های ارتباطی شما چه بوده و آیا از آنها رضایت داشتید؟

در صورتی که شما نیز پیام رسان‌های داخلی استفاده کرده‌اید، از تجربیات خود با ما بگویید.