قشنگ ترین شعرهایی که خوندی!

[leili1]

غزل زير که از ظرفيت ِظريف ِزيبای شاعرانه بهره مند است، بيانگر ارزشهای لگدکوب شدۀ انسان، ايرانی است.
خورشيدم وُ شهاب قبولم نمی کند
سيمرغم وُ عقاب قبولم نمی کند
□ □ □
عريان ترم ز شيشه وُ مطلوب ِسنگسار
اين شهر، بی نقاب قبولم نمی کند
□ □ □
ای روح ِبيقرار، چه با طالعت گذشت؟
عکسی شدم که قاب قبولم نمی کند
□ □ □
اين، چندمين شب است که بيدار مانده ام
آنگونه ام که خواب قبولم نمی کند
□ □ □
گفتم که با خيال، دلی خوش کنم، ولی
با اين عطش، سراب قبولم نمی کند
□ □ □
بی سايه تر ز خويش، حضوری نديده ام
حق دارد آفتاب قبولم نمی کند

[leili1]

در این تنهائی تنها و تاریک ِ خدا مانند،

به دیدارم بیا هر شب،
دلم تنگ است.
بیا ای روشن،ای روشن تر از لبخند.
شبم را روز کن در زیر سرپوش سیاهی ها.
دلم تنگ است.
بیا بنگر، چه غمگین و غریبانه،
در این ایوان سرپوشیده،وین تالاب مالامال،
دلی خوش کرده ام با این پرستوها و ماهی ها.
و این نیلوفر آبی و این تالاب مهتابی.
بیا،ای همگناهِ من در این برزخ.
بهشتم بدتر از دوزخ.
بیا اخر دلم تنگ است.

[M A H R A D]

کناری می ایستی

و خیابان را می نگری

تنهایی غم انگیز عابرانش را

میان این همه آهن پاره و سیمان و سنگ

منتظران چراغ قرمز

که بی حضور اسپند گردان و شیشه پاک کن و گلفروش

به لعنت خدا نمی ارزد

آن سو تر:

کودکی خواب آلوده درآغوش معتادمادری

که دعا و نفرین و نیاز را همزمان به لجن کشیده است

و این سو تر:

خودت .

انسانی اتوکشیده با ادعاهای حقیر روشنفکرانه

و فردایی که دستان هنرمندت رقم خواهدزد...



مهرداد سنجابی

[Hamid65]

اسم تو نجاتم داد از دامن تاريكي----شب عطر گل آورده يعني كه تو نزديكي
مي بوسمت امشب يار ميترسم از آيينه--- بي طاقت دل گرچه اين فاصله شيرينه

[Feoris]

در نمازم خم ابروي تو بر ياد آمد

حالتي رفت كه محراب بفرياد آمد

[SOHR@B]

واعظان کاین جلوه در محراب و منبر میکنند-----چون بخلوت میروند ان کار دیگر میکنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس باز پرس-------توبه فرمایان چرا خود توبه کمتر میکنند
گوییا باور نمیدارند روز داوری---------------------کاین همه قلب و دغل در کار داور میکنند
بنده پیر خراباتم که درویشان او------------------گنج را از بی نازی خاک بر سر میکنند

[soheyl]

با سوز بخونید :

ای طلوع اولین دوست ای رفیق آخر من
به سلامت سفرت خوش ای یگانه یاور من
مقصدت هر جا که باشه هرجای دنیا که باشی
اونور مرز شقایق پشت لحظه ها که باشی
خاطرت باشه که قلبت سپر بلای من بود
تنها دست تو رفیق دست بی ریای من بود
یاور همیشه مومن تو برو سفر سلامت
غم من نخور که دوریت برای من شده عادت

[M A H R A D]

سرگیجه ام را به تو نمی گویم

هیچکاک نیستی که مرا فیلم کنی

شب مهتاب مرده دریایی ، پر جاذبه و هراس انگیز

تنهایی ام پای خودم ، همینقدر که بدانی خسته ام کافیست

خسته زن و پیچ و خمهای پر آزار تن و روحش

خسته کتاب ، نوشتن و خواندن

و ناتوانی نابخشودنی عمل ، در حساسترین لحظه ای که باید!

خسته نفس و خفت بی انتهای برآمدنش

خسته شانه های ضعیفی که بیش از این تابم نمی آورند

خسته دلتنگی های کوچکی که تو فاجعه نمی پنداری اش ، من اما...

خسته آلودگی های نفرت انگیز نان

و خسته شعر که مدتهاست متولد نمی شود

یا میشود، بی هیچ اتفاق شاعرانه ای !

قبل ترها گفته بودم :

این روزها مرا تاب نمی آورند

من این روزهای بی حوصله را




مهرداد سنجابی

[Majid OC]

در غم تنهایی یاران ، چه کردم ؟غصه خوردم ، گر یه کردم .

با همه این بی وفایی ها ، چه کردم ؟غصه خوردم ، گر یه کردم .

غصه خوردم ، گر یه کردم ... که یاران با من چه کردند !؟

مجید برای مشاهده این لینک/عکس می بایست عضو شوید ! برای عضویت اینجا کلیک کنید

[soheyl]

شبها وقتی فضای شهر تشنه ی بوی بارونه

توی پس کوچه ای خاکی عابری خسته می خونه

صدای عابر خسته می پیچه تو تن کوچه

می گه دل عاشق دریاس پشت ساحل نمی مونه

همیشه تو گوشم طنین این صداس

طنین این صدا با دلم آشناس

دلمو می بره تا به چشمه نور

تا به وادی عشق تا به شهر حضور

من آلوده ی خاکم دل آلوده من

دو زنجیری دنیا، دو زندونی تن

دیگه موندن اینجا غذاب واسه ما

دیگه با چه زبونی اینو باید بگم !؟

بیا کوله بارت رو ببند ای دل تنها

یه شب شبی بارونی دلو بزنیم دریا