حتماً شما دوستان نیز تا به امروز در جریان این موضوع قرار گرفتهاید که گوشیهای هوشمندی که در دستان ما قرار دارند معادنی کوچک از فلزات طلا و نقره هستند. آمار جدید سازمان ملل متحد نشاندهنده این حقیقت است که با بازیافت فلزات گرانبهای داخل این دستگاهها میتوان چرخه بسیار ارزشمندی ایجاد نمود و به صورت قابل توجهی به حفظ محیط زیست نیز کمک کرد.
زبالههای الکترونیک یکی از بهترین زبالهها برای بازگردانی هستند و به عقیده بسیاری از فعالان این حوزه، بیشترین ارزش افزوده را در بازیافت و بازگردانی به چرخه استفاده مجدد دارند. به صورت کلی زباله الکترونیکی یا e-waste به هر دستگاه، مدار، قطعه و یا ابزاری اطلاق میشود که از چرخه استفاده عمومی خارج و مستعمل شده و میتوان با بازیافت آن، از عناصر و بخشهای مختلف آن، عناصر، مواد و بخشهای بسیار گرانبهایی را حاصل نمود.
طبق دسته بندی استاندارد سازمان ملل متحد، زبالههای الکترونیکی حاصل مستعمل هر دستگاهی هستند که در آنها از باتری یا جریان برق برای تأمین انرژی استفاده میشده است وطی آخرین گزارش چشمانداز منتشر شده از سوی دیدهبان جهانی زبالههای الکترونیکی در سال 2020، با رشدی 21 درصدی نسبت به سال گذشته، میزان زبالههای تولیدی سراسر دنیا در سال 2019 به 53.6 میلیون تن رسیده است.
از میان وسایل الکترونیکی که سال میلادی گذشته دور ریخته شدند، تنها ۱۷.۴ درصد به ارزش ۱۰ میلیارد دلار بازیافت شدند. این به معنای آن است که طلا، نقره، مس، پلاتین و سایر مواد ارزشمند به ارزش ۵۷ میلیارد دلار که بالاتر از تولید ناخالص داخلی کشورهای زیادی است، به جای این که تصفیه و بازیافت شوند، دورریخته شده و سوزانده شدند.
طبق گزارش سازمان ملل متحد، آسیا سال گذشته بالاترین حجم زباله الکترونیکی را تولید کرد که به حدود ۲۴.۹ میلیون تن بالغ شد و پس از آن آمریکا با ۱۳ میلیون تن و اروپا با ۱۲ میلیون تن قرار گرفت. آفریقا و اقیانوسیه به ترتیب ۲.۹ میلیون تن و ۰.۷ میلیون تن زباله الکترونیکی تولید کردند.
همچنین در این گزارش به این نکته نیز اشاره شده که سازمان ملل متحد پیش بینی نموده تا زباله الکترونیکی ممکن است تا سال ۲۰۳۰ به ۷۴ میلیون تن افزایش پیدا کند و مسلماً باید کشورهای مختلف تدابیری مهمی برای بازگردانی عناصر با ارزش موجود در این دستگاهها تدارک ببینند.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت