AMD پردازنده‌های Zen را با موفقیت آزمایش کرد، آیا رقابت و هیجان به بازار بر می‌گردد؟

پس از فراز و نشیب‌های مختلف، AMD می‎کوشد تا با یک معماری ریز پردازنده تازه نفس به نام Zen، یکبار دیگر به روزهای طلایی خود باز گردد. طبق گزارش‌های منتشر شده، این کمپانی نمونه‌های اولیه‎ای از پردازنده‌های مبتنی بر معماری Zen را با موفقیت آزمایش کرده و نتایج کاملاً راضی کننده‎ای داشته‎اند.

بر اساس همین گزارش‌ها، نمونه‌هایی از پردازنده‌های مبتنی بر معماری Zen را موفقیت آزمایش کرده و هیچگونه گلوگاه جدی بر سر دست یابی به کارایی مورد انتظار مشاهده نشده است. انتظار می‌رود که آزمایش موفقیت آمیز به معنای پتلانسیل کافی برای رقابت با محصولات روز اینتل باشد. AMD از مدت‌ها وعده جهش کارایی عظیمی را با معماری Zen داده بود و بنظر می‌رسد که به این هدف دست یافته باشد. همه این‌ها در حالی است که این کمپانی تغییرات اساسی را در بخش توسعه پردازنده ایجاد کرده و همگان امیدوار هستند که شکست‌های چند سال اخیر AMD در حوزه پردازنده سرانجام به پایان برسد و رقابت جدی را در بازار پردازنده شاهد باشیم.
پردازنده‌های مبتنی بر معماری Zen برای عرضه در سال 2016 زمانبندی شده‌اند که در کنار چیپ‎ست‌ها و سوکت جدید AM4 معرفی می‌شود. Zen اولین معماری AMD با پشیتبانی از ماژول‌های حافظه DDR4 و گذرگاه PCI-E 3. 0 است. به گفته خود AMD، قدرت محاسباتی پردازنده‌های Zen نسبت به معماری پیشین Bulldozer، تا دو برابر بیشتر است. در همین حال با توجه به بکارگیری طراحی و فناوری ساخت جدید، می‌توان امیدوار بود که سرانجام مشکل مصرف بالای انرژی و تولید حرارت زیاد نیز بر طرف شده باشد.

معماری Zen با این ایده در سر طراحی می‌شود که هر ماژول Steamroller متشکل از دو هسته پردازشی، به یک هسته قدرتمند‌تر تبدیل شود و در عوض از SMT پشتیبانی کند. در نسل قبل Steamroller متشکل از دو هسته پردازشی است که به منظور کارایی بهتر در پردازش‌های موازی یک واحد را تشکیل می‌دهند.
با معماری‌های پس از Bulldozer که با اولین پردازنده‌های سری FX از سوکت +AM3 معرفی شد و تا Excavator ادامه یافت، روش AMD در طراحی پردازنده‌ها شامل ماژول‌های پردازشی بود که هرکدام از دو هسته پردازشی با منابع مشترکی تشکیل شده بودند، این‌‌‌ همان ایده پردازنده‌های Core 2 است که دو هسته پردازشی در یک واحد تفکیک ناپذیر ادغام می‌شوند.
AMD با این کار به اهداف بزرگ خود دست پیدا نکرد و در بکارگیری آن با موانع و مشکلاتی مواجه شد، هنگامی که نرم افزار‌ها هسته‌های پردازشی را در پردازنده‌های متشکل از چندین ماژول مورد استفاده قرار می‌دهند، به کارایی غیر ایده آلی در مقایسه با هنگامی که تنها یک هسته از هر ماژول یا ابتدا هسته نخست از ماژول‌ها و سپس همه آن‌ها به کار گرفته می‌شود، می‌انجامد. این تکنیک AMD باعث سردردگمی نرم افزار‌ها و به ویژه سیستم عامل‌ها شد که به اشتباه تصور می‌کنند هر ماژول یک هسته پردازشی با دو Thread است، برای نمونه پردازنده هشت هسته‌ای FX-8350 از جنبه نرم افزاری به عنوان یک پردازنده چهار هسته‌ای با هشت Thread تشخیص داده می‌شد.
AMD در جدید‌ترین معماری خود یعنی Zen، هر دو هسته پردازشی را در قالب یک ماژول تفکیک می‌کند که به یک هسته پردازشی بزرگ‌تر با چهار واحد رمزگشایی، چهار واحد محاسبه و منطق و چهار واحد محاسبه اعداد اعشاری 128 بیتی می‌انجامد. بنابراین اکنون هسته‌های پردازشی تا دو برابر بزرگ‌تر و احتمالاً قوی‌تر از نسل قبل هستند. این ایده تقریباً کارایی هر هسته پردازشی را از نظر تئوری دو برابر می‌کند و همزمان AMD فناوری SMT را به خدمت می‌گیرد که بسیار به فناوری HyperThreading شبیه است

با اینکه پردازنده های فعلی اینتل بسیار بهینه و قدرتمند هستند و انتظار هم نمی رود که یکباره AMD از این کمپانی سبقت بگیرد، اما شکی نیست که نبود رقابت نزدیک در بازار، همیشه به ضرر مصرف کننده تمام می شود. پس بازگشت AMD به عرصه رقابت، برای طرفداران محصولات اینتل نیز مفید خواهد بود.

منبع: techpowerup