دانشمندان و شرکت‌های مختلفی در سراسر جهان حوزه رایانش کوانتومی را دنبال می‌کنند و هر روزه پیشرفت‌های بسیاری در این حوزه حاصل می‌شود. در همین راستا کمپانی IonQ که در حوزه کامپیوترهای کوانتومی فعالیت دارد، با استفاده از فرآیند به دام انداختن یون‌ها یک تراشه شیشه‌ای طراحی کرده تا آن را جایگزین طراحی‌های سیلیکونی پیشین کند.
ساخت این تراشه جدید به کمک فناوری ساخت شیشه‌های سیلیکاتی در ابعاد میکرومتری ممکن شده و دانشمندان IonQ هم اکنون می‌توانند با قرار دادن زنجیره‌های یونی قابل پیکربندی و برنامه‌ریزی مجدد داخل این شیشه‌ها، به توان‌های پردازشی بسیار بالا در کامپیوترهای کوانتومی دست پیدا کنند.
در این روش یون‌ها به عنوان کیوبیت و نوعی گذرگاه داده عمل می‌کنند و به دلیل نبودن اتصالات سیمی، کاملاً توسط اپراتور قابل کنترل هستند. شرکت IonQ به کمک این پیشرفت جدید احتمالاً خواهد توانست تا به کیوبیت‌های سه رقمی نیز دست پیدا کند. این کمپانی در حال حاضر کامپیوترهای کوانتومی خود را با حداکثر توان پردازشی 32 کیوبیت به مشتریانی مانند گوگل، آمازون و مایکروسافت می‌فروشد.
در حال حاضر شرکت‌های زیادی تلاش دارند تا با دست یافتن به روش‌های نوین پردازش کوانتومی، راه حلی نهایی برای پردازش داده‌ها و حل مسائل غیر قابل حل برای کامپیوترهای سنتی پیدا کنند. از این بین شرکت‌های زیادی روش به دام انداختن یون‌ها را در دستور کار دارند که از جمله آن‌ها می‌توان به هانی‌ول، AQT و آکسفورد یونیک اشاره کرد.
در همین رابطه بخوانید:
- کامپیوتر کوانتومی گوگل یک حالت جدید از ماده را ساخت؛ به سوی آینده با کریستال زمان
- سریع‌ترین رایانه کوانتومی جهان ساخته شد
برای تشکیل دادن گذرگاه داده به وسیله یون‌ها، باید آن‌ها را به وسیله یک میدان مغناطیسی در جای خود نگه داشت. سپس می‌توان آن‌ها را به وسیله یک لیزر برانگیخته کرد تا با حرکت خود، اطلاعات را انتقال دهند. شرکت IonQ ادعا می‌کند که رویکرد به دام انداختن یون‌ها در کنار فناوری پردازنده شیشه‌ای، باعث پایدار شدن هرچه بیشتر واحدهای پردازشی و کیوبیت‌ها خواهد شد.
آن‌ها همچنین ادعا می‌کنند که از این طریق می‌توان تعداد بیشتری از کیوبیت‌ها را به هم متصل کرد و به قدرت‌های پردازشی بسیار بالاتر از قبل دست یافت. جیسون امینی که سرپرستی و هدایت تیم تحقیقاتی IonQ را بر عهده دارد، می‌گوید هدف استفاده از دام‌های یونی این است که واحدهای کیوبیت را با دقت بیشتری حرکت دهیم، آن‌ها را در یک محیط مناسب نگه داریم و پردازش کوانتومی را سرعت بخشیم.
بر اساس اطلاعات منتشر شده در مقاله مربوط به این تحقیق، استفاده از شیشه سیلیکاتی، موجب بهبود در هر سه جنبه بالا شده است. شیشه همچنین به ما اجازه می‌دهد تا پرتوهای لیزر را با دقت و آزادی عمل بیشتری به زنجیره‌های یونی بتابانیم.
در حال حاضر این تراشه شیشه‌ای به 64 کیوبیت دست پیدا کرده که در 4 زنجیره 16 تایی از یون‌های به دام افتاده در شیشه تقسیم می‌شوند. 48 عدد از این یون‌ها کار انجام عملیات پردازشی را بر عهده دارند و 16 کیوبیت برای اصلاح عملکرد سیستم و پیکربندی مجدد استفاده می‌شوند.
نظر خود را اضافه کنید.
برای ارسال نظر وارد شوید
ارسال نظر بدون عضویت در سایت