سوته دلان

وقتی عقربه ها، خسته و دلمرده ثانیه های سنگین نیمه شب را طی می کنند ...

و شب، آرام و پاورچین دشت سیاه و ساکت آسمان را در می نوردد ...


من می مانم و ستاره و شب!!! ... من می مانم و خلوتم با تو!! ...

من می مانم و سکوت و عطر یاد تو!! ...


تو ... راز زیبایی ... راز عشق ...

دوست دارم آرام کنار گوشت نجوا کنم ... دست های خسته ام را بگیری ...

کاش به خوابم می آمدی مهر بی بهانه! ...

خوب من!! ... سرزنشم نکن اگر خورشید را در هزار توی دروغ گم کرده ام!! ...

سرزنشم نکن اگر بال فرشته ی رویاهایم شکسته!! ...


من، فرسنگ ها از خود دور افتاده ام!! ... سال هاست نمی توانم

خودم را در هیچ آیینه ای پیدا کنم!! ...


کمی به من نگاه کن! ... می شنوی؟؟ ... هنوز هم ترانه هایم صدای باران دارند!! ...

برای از تو نوشتن بهانه می خواهم!! ...


واژه کم نیست!! ... بهانه را تو دستم بده محبوب بی همتا!! ...



نگذار پشت آوار احساس، بمانم _ سر در گم _ ... نگذار نگاهم در جستجوی

یک نشان از تو، پرسه زن هر کوی و برزن بی روزنی باشد!! ...


کجایی مهربان یگانه!! ... کجایی هم آوای دلتنگی!! ...

کجایی ساقی عشق!! ... کجایی خوب مطلق!! ...


تنهایم گذاشته ای همراه؟؟ ... مگر قول نداده بودی از رفتن نگویی؟؟ ...

صبور در برابر تمام بدی هایم!! ... صدایم کن ...

من خسته تر از آنم که بی بهانه گام بردارم!! ... بهانه ام باش!! ...


دست هایم سال هاست رو به آسمان باز مانده و مرغ آمین گذر نمی کند!!

معبود من!! ... گم شده ام!! ... راه بازگشت را نشانم نمی دهی؟؟ ...

مرا ببخش نازنینم! ... من که عاشقانه می پرستمت!! ...

بودنت را از میان نبض های تند و عاشقم دریغ مکن!! ...


تمام زندگی ام پر است از خاطره هایی که با تو عاشقی کرده ام !!

اما نمی دانم باز کجا گمت کردم!! ... نوازش دستان گرم تو را گم کرده ام!! ...

من که با تو بودم مهربان!! ... همه جا ... همیشه ...

تنهایم می گذاری خوب من؟؟ ...

بعد از آن همه عاشقی ... آن همه دلبستگی ...


عذابم می دهی؟؟ ... عذابم می دهی محبوب بی همتا ؟؟ ...

بیا مهربان! ... بیا تا بغض مدفون شده ی سال و ماه را در آغوشت بگریم!! ...

بیا و روشن کن هزار توی تاریک زندگی را ... که تنها روزن امید تویی!! ...

تنهایم نگذار، میان عذاب گذشته و تردید حال و هراس آینده!! ...

بیا و بر من ببخشای ...

محبوب من!! ...