قشنگ ترین شعرهایی که خوندی!

الهی تا از مهر
تو اثر آمد
، دیگر مهر
.ما بسر آمد
الهی اگر طاعت
بسی ندارم در
هر جهان جز تو
.کسی ندارم
الهی اگر خامم
پخته ام کن و
اگر پخته ام
.سوخته ام کن
الهی چون آتش
فراق داشتی دوزخ
پُر آتش از
.چه افراشتی
الهی مشتاق کُشتۀ
دوستی و کُشتۀ
دوست دیدار
.ترا کفن است
الهی یک چند بیاد
تو نازیدم ،
اینم بس که صحبت
.تو ارزیدم
الهی اگار بهشت
چشم و چراغ است
بی دیدار تو
.درد و داغ است
الهی کدام درد
بود ازین بیش که
معشوق توانگر
.و عاشق درویش

مناجات نامه خواجه عبدالله انصاری

این دنیای کوچک و هفت میلیارد آدم!

یعنی تو باور می کنی؟

شمرده ای؟

کی شمرده است؟

جز سیاستمدارها

دیده ای کسی آدم بشمرد؟

باور نکن

نارنجی!

باور نکن

سبز آبی کبود من!

باور کن

همه ی دنیا فقط تویی

و برخی دوستان

بقیه هم تکراری اند

عباس معروفی

دوستت دارم بی آنکه بدانم چطور،
کجا ، یا چه وقت....؟!
چه آسان دوستت دارم،
بی هیچ غرور یا دشواری
"تو" را اینگونه دوست دارم
چون طریقی دیگر برایش نمی دانم.
آن چنان به هم نزدیکیم که دست های تو بر گردنم
گوئی دست های من است
و آن طور در هم تنیده ایم که
وقتی چشمانت را می بندی
من به خواب می روم....

"پابلو نرودا"

هميشه منتظرت هستم
خيال مي کنم پشت در ايستاده اي و در ميزني
اينقدر اين در کهنه را باز و بسته کرده ام که لولايش شکسته است
لولاي شکسته در را عوض ميکنم
انگار کسي در ميزند
در را باز مي کنم و در خيالم تو را مي بينم که پشت در ايستاده اي
مي گويم :
بانو خوش آمدي
ولي تو نيستي
پشت در تنهاييست
در را مي بندم و باز دوباره باز ميکنم
ولي هنوز هم نيستي
اينقدر باز ميکنم و مي بندم که لولاي در دوباره مي شکند
کاش مي آمدي
مي دانم چشم خسته ام بسته خواهد شد
قلبم خسته ام خواهد ايستاد
ولي تو نخواهي آمد
بانو
بانو
بانو جان
تا آخر عمر فقط همين خواهد بود
من و در و لولاي شکسته
و حسرت ديدار تو
فقط همين

کيکاووس ياکيده

وقتی که تو نیستی
من حُزن هزار آسمانِ بی اردیبهشت را
گریه می کنم
فنجانی قهوه در سایه های پسین،
عاشق شدن در دی ماه
مردن به وقتِ شهریور
وقتی که تو نیستی
هزار کودک گمشده در نهان من
لای لای مادرانه تو را می طلبند.
"سید علی صالحی"

کنار حوصله ام بنشين
بنشين مرا به شط غزل بنشان
بنشان مرا به منظره ي عشق
بنشان مرا به منظره ي باران
بنشان مرا به منظره ي رويش
من سبز مي شوم
ستاره هاي کلامت را
در لحظه هاي ساکت عاشق
بر من ببار
بر من ببار تا که برويم بهاروار
چشم از تو بود و عشق
بچرخانم
بر حول اين مدار
محمد رضاعبدالملکيان

دلم گرفته
دلم عجيب گرفته است
و هيچ چيز
نه اين دقايق خوشبو ، که روي شاخه ي نارنج مي شود خاموش
نه اين صداقت حرفي ، که در سکوت ميان دو برگ اين گل شب بوست
نه هيچ چيز مرا ازهجوم خالي اطراف نمي رهاند
و فکر مي کنم
که اين ترنم موزون حزن تا به ابد
شنيده خواهد شد .

سهراب سپهري

در پرتو شمع
کنارم خوابيده بودي
به شقيقه‌ات نگاه مي‌کردم
خون در رگ‌هات
مثل آواز جريان داشت
کجايي ؟
نارنجي من
وقتي از دوري‌ات ديوانه شوم
خدا را هم ديوانه مي‌کنم ؟
نه
همين که مرا ديوانه کرده‌اي
کافي ست
نگذار کار عشق ما
به کائنات بکشد
نگاهم کن

عباس معروفي

آنقدر دعا کردم
تا پرنده شدم
اما حالا که این همه راه را
به سوی تو پَر زده ام
تو قیچی بدست
در پرچین نشسته ای
غافل از اینکه من
تو را بیشتر از پَرهایم دوست دارم.

"عادل دانتیسم"

اي دل ز غبار جم اگر پاک شوي
تو روح مجرّدي بر ا فلاک شوي
عرش است نشيمن تو شرمت بادا
کائي و مقيم خطّه ي خاک شوي
افسوس که سرمايه ز کف بيرون شد
در پاي اجل بسي جگرها خون شد
کس نامد از آن جهان که پُرسم از وي
که احوال مسافران عالم چون شد
اي کاش که جاي آراميدن بودي
يا اين ره دور را رسيدن بودي
کاش از پي صد هزارسال ازدل خاک
چون سبزه اميد بر دميدن بودي
تا کي غم آن خورم که دارم يا نه
وين عمر بخو شد لي گذرام يا نه
پر کن قدح باده که معلومم نيست
کاين دم که فرو برم بر آرم يا نه