Ordibehesht is coming too...

نشسته رنگ جدایی به صفحه ی دل من
شکسته شاخه ی امید و خانه خاموش است
تنیده تار سیه عنکبوت نومیدی
فشرده پنجه و با روح من در آغوش است


The hue of separation painting my heart
the branch of hope broken and home is dark
the spider of hopelessness weaving the black web
my soul is entangled with the spider web



سال ها رفته ست کز هر آرزو خالی است آغوشم
نغمه پرداز جمال و عشق بوده ام آه
حالیا خاموش خاموش
یاد از خاطر فراموشم


Long since my bosom is void of any wish
alas! I was the enchanter of the song of beauty and love
now I am full of silence, a forgotten memory