» كارگاه شاعران شهر سخت افزار

تو مو می بینی و من پیچش مو
تو ابرو من ولـــــــــیکن زیر ابــــرو

خوبه ؟ :1. (35):

من تا حالا شعرای زیادی گفتم،یکیشم واسه امضام نوشتمش،اینم فعلا مینویسم تا اینترنت قطع نشده:

باران استو تندی رگبار استو منه تنها.تنها به دور از همه من ها و همه ی تن ها.مینگرم بر کرم و رحمته آن باری باران زا.

این غزلواره (قالبش چیه دقیقا ؟ :دی ) که تو امضاتون گذاشتید قشنگه !

شاید احیانا امضاتون رو عوض کردید. پس میذارمش تا یادگاری بمونه :

نقل قول:

---

من نه آبشارم که هردم سر به زیر آرم
من آن کوهم که دست آسمان در دست خویش دارم/
من نه آن ساقه ی خم گشته ی ژولیده ی یاسم
من همان سرو بلندم،لانه ها در قلب خویش دارم/
من نه آن جوی ضعیف کوچه هایم
آن خروشان بحر مواجم،بسی ناگفته ها در کام خویش دارم...
(اشکان)

---

باشه عزیز.
قالبش قصیدست.شکل قافیه های قصیده مثله غزله،و مصراعهای زوج هم قافیه اند(در قصیده)
البته همه ی شعرام اینطوری نیستن و سبکه خاصی رو انتخاب نکردم.

"عشقه من خوار کرد عاشقه لیلی را
اشکه سرشار کرد کوهه شیرین را
از بهر تو ای یاره افسون کاره من
قربان کنم بی درنگ این جانه خویش را "

ساز من نغمه ای جز نام تو را بر لب نیاورد
ناله ای جز غم تو فریاد نیاورد
ساز من راز مرا فریاد زد
راز من عشقه مرا داد زد.

سود من از عاشقی اینک چه بود؟
سوی چشمانه مرا این گریه ها از من ربود
چشم من از بهر تو ای یار من
من تو را با دیده ی دل بایدت دیدن نمود.

نام من از بهر من اشکان نبود
این همه اشک را یاره من باعث نمود
لیکن آن مادره ماهک نمای گل فروز
نام این عاشقه دل خسته را اشکان نمود.

نصیب من ز عاشقی، فقط فغان و حسرت است
سهم من از دلتنگی،سوز دلو ریاضت است

وفای من به یار من،توام با سخاوت است
ز سوی یار جواب من،دردو غمو شقاوت است

در آن کابوس تلخ وحشتزای دیروز
میان آن همه افکار مسموم

به داد این پریشان حاله مسلول
رسیدی ناجی دیروزو امروز؟

درین دنیا که عشقت را با عقل پاسخ می دهند
تو را از بهر احساس قشنگت،ساده و بی منطقو دیوانه نامت می نهند
خوشا بر حاله من که در دام مرگ،به زیر خاک پای دوست در خاکم می نهند.